“Wij moeten ook leven”

SASSENHEIM – De Woonstichting Vooruitgang moet volgens een gerechtelijke uitspraak de bewoners van zeven koopwoningen in de Oranjebuurt de boeteclausule uitkeren. Dat betekent dat het aantal dagen dat de Oranjebuurtoplevering uitgesteld werd, vergoed dient te worden. In totaal gaat het om een bedrag van circa 200.000 euro. Vooruitgang is het hier niet mee eens en gaat in beroep, maar voor de Kopersvereniging Oranjebuurt is het een welkome uitspraak van de Raad van Arbitrage. “Als Vooruitgang ons in een eerder stadium een beter bod had gedaan van waar we recht op hadden, waren we meteen klaar geweest.”

Door Joep Derksen

De sloop van de oude Oranjebuurt en de bouw van de nieuwe Oranjebuurt is gepaard gegaan met hele bakken ellende. Het trieste dieptepunt was het faillissement van de aannemer Roos Bouw, waardoor het hele bouwproject compleet stil kwam te liggen. Pas nadat een nieuwe aannemer door Woonstichting Vooruitgang was aangetrokken, kon de bouw van de Oranjebuurt na jaren voltooid worden. Deze perikelen leidden ertoe dat de geplande opleveringsdatum niet gehaald werd en volgens het door Woonstichting Vooruitgang opgestelde koopcontract, dient de Woonstichting per kalenderdag een promille van de totale koopsom als boeteclausule te betalen.

Anne Blauw is voorzitter van de Kopersvereniging en vertegenwoordigt de eigenaren van de zeven koopwoningen. “We hebben onze woning in 2006 gekocht en kregen een contract voorgeschoteld waar we niets aan konden veranderen. De voorwaarden stonden vast en als wij niet wilden ondertekenen, dan waren er tien anderen om de woning te kopen. We tekenden het contract en in de bouwjaren daarna zijn er veel dingen fout gegaan.”

Verantwoordelijk

Hij vervolgt: “De wooncorporatie is de verkopende partij en wij hebben met hen te maken. Zij zijn verantwoordelijk voor het bouwplan. De eindafrekening die we opstelden, is niet leuk voor de Vooruitgang, maar ook niet voor ons. Wij zijn lange tijd geconfronteerd geweest met een dubbele hypotheek, extra lasten en in sommige gevallen een hoop persoonlijke problemen. Niemand is hier winnaar, maar de Vooruitgang heeft van het begin af geweigerd met ons tot overeenstemming te komen. Ze boden uiteindelijk 50% van het eindbedrag aan als betaling. Dat is geen goed voorstel: als Vooruitgang ons in een eerder stadium een beter aanbod had gedaan van waar we recht op hadden, waren we meteen klaar geweest.”

De kwestie kwam op 16 september voor de Raad van Arbitrage, die vorige week uitspraak deed. Woonstichting Vooruitgang werd in het ongelijk gesteld: de organisatie moet, op basis van de door henzelf opgestelde contracten, het volledige bedrag aan de eigenaar van één van de zeven woningen vergoeden. Blauw: “Het gaat hier om één zaak met één huis, maar in totaal zijn alle zeven huizen eraan gekoppeld. We eisen geen schadevergoeding, zoals Vooruitgang dat wil doen geloven, we willen enkel hetgeen we betaald hebben terugkrijgen. Wij hebben ons aan alle verplichtingen van het contract gehouden en nu moeten zij dat ook doen!”

Contract

Woonstichting Vooruitgang gaat in beroep tegen het oordeel, enigszins tot ongenoegen van Blauw: “Als je met alle fatsoen een contract opstelt, kun je niet daarna een zaak aanspannen om onder de door jou gestelde voorwaarden uit te komen. Ik vind dat zij er schandalige praktijken op na houden. Zij namen het risico om te gaan gokken met geld door een aannemer te contracteren die uiteindelijk failliet ging. Ik vind het heel erg dat wanneer de bedragen die ons toe komen ten koste gaat van het geld voor de sociale huurwoningen, maar schuif ons dat niet in de schoenen. We worden continue weggezet als lastige kopers in de Oranjebuurt, zo is ons gevoel. Een Woonstichting moet niet alleen sociaal opereren naar de huurders toe, maar ook naar de eigenaren van de koopwoningen. Het is Woonstichting Vooruitgang die haar verplichtingen niet na is gekomen. Dat is niet maatschappelijk verantwoord; wij moeten ook leven.”