‘Niets mis met twee mooie lijven’

LISSE – Het beeld ‘Circle of love’ werd vrijdag 6 mei onthuld door wethouder Adri de Roon (D66) en kunstenaar Kees Verkade. Het enigszins prikkelende werk zal menig voorbijganger motiveren om stil te staan en de ‘Circle of love’ te bewonderen. In een interview laat Verkade weten hoe hij tot dit werk gekomen is en geeft hij ook zichzelf bloot.

In eerste instantie hadden de leden van de kunstcommissie gekozen voor een ander werk van Verkade; ‘Exuberance’. Uiteindelijk is van dat idee afgestapt omdat dit een beeld was, waarbij de armen naar achteren staken. Dit leidde tot het risico dat onoplettende kinderen er tegenaan zouden lopen en zich zouden kunnen bezeren. ‘Circle of love’ is een werk dat uit het brein van Verkade is ontsproten. Op verzoek van de gemeente Lisse heeft hij dit kunstwerk vergroot tot het huidige formaat.

Hoe komt Verkade aan zijn inspiratie? Hij lacht: ‘Als het huwelijk goed is, kom je op bepaalde dingen. Deze figuren staan ook in hun blote kont. Ik hoop dat ze in Lisse begrijpen dat er niets mis is met twee mooie lijven. Als de inwoners goed kijken en ze kunnen die positie aannemen, dan zal het een heel gelukkig dorp worden.’

Dit is het eerste beeld in Lisse van de 69-jarige kunstenaar, die het dorp vorig jaar al wel bezocht. Vanwege zijn 50-jarig jubileum werd een mooie Dahlia naar hem vernoemd. Aan stoppen denkt Verkade echter niet: ‘Ik kom wel eens op feesten en partijen en dan vragen ze mij: “Werkt u nog?” Ja dus. Ik heb nog nooit van een kunstenaar gehoord die met pensioen ging. Wat ik doe is meer een passie en van mijn passie kan ik leven en dat is het mooiste wat er is. Meer dan twee borden per dag heb je niet nodig. Ik leef ervan en ben daar ontzettend dankbaar voor.’

Hij vervolgt: ‘Ik heb het gevoel dat de mensen die de keuze maken van mij te kopen, veel plezier hebben aan die keuze. Ik hoef absoluut geen concessies te doen om ervan te leven. Ik hoef geen lesbiennes of pedofielen te maken voor de commercie. Ik doe gewoon mijn ding.’ Hebt u wel eens angst dat uw inspiratie verdwijnt? ‘In het begin zag ik dingen voor mijn ogen en dat maakte ik. Maar dat verandert naarmate ik ouder wordt. De laatste jaren is het zo dat een idee, gesprek of gezegde eerst naar binnen gaat, waarna het verwerkt moet worden. Dan pas kan ik het nieuwe werk maken. Het heeft meer tijd nodig. Nu zijn er momenten dat ik wacht tot er wat gebeurt. Die gaten tussen de inspiratiemomenten worden wat groter.’

Verkade blikt vooruit: ‘Een meesterwerk zal ik nooit maken. Elk ding dat uit mijn vingers kom is op dat moment het mooiste dat ik ooit gemaakt heb. Dan komt er weer een ander ding waar je in duikt en dat is van jou. Als ik mijn werk van veertig jaar geleden zie, denk ik: “Hoe heb je het durven laten op die manier?” Maar ik werkte toen zo en nu werk ik anders.’ Hij is even stil en concludeert dan: ‘Je bent toch steeds op weg naar een soort van volmaaktheid en daar zal ik nooit komen. Als ik kapsones krijg, kan ik beter mee stoppen.’