Wie is toch het raadslid Jacques Elvader?

NOORDWIJK – Hij was jarenlang gevangene in verschillende Japanse vrouwenkampen, maar kon dankzij de inventiviteit van zijn moeder bij haar blijven. Hij startte een onderneming en bouwde het uit tot een miljoenenbedrijf. Dankzij zijn sportieve schaatsactiviteiten overleefde hij maar liefst drie levensbedreigende ervaringen. Sinds 1992 maakt hij deel uit van de Noordwijkse politiek en is daarmee een van de nestoren. Het is dus de hoogste tijd om ons af te vragen: ‘Wie is toch het raadslid Jacques Elvader (PUUR NOORDWIJK)?’

Elvader’s (69) wieg stond in Indonesië. Hij is middenin de tweede wereldoorlog in 1942 geboren. Na drie maanden werd het gezin in zogeheten Jappenkampen geplaatst. Zijn vader in mannenkampen en zijn moeder met haar zoon in vrouwenkampen. Ruim vier jaar lang duurde deze horror, waarbij Elvader dankzij zijn moeders slimheid bij haar kon blijven. Omdat zijn moeder niet wist hoe lang de kampperiode zou duren, liet ze zijn haar groeien en kleedde hem als meisje. Jongens, hoe klein ook, waren namelijk niet toegestaan in het vrouwenkamp. Na de oorlog bleef Elvader – met een tussenpoze van twee jaar – tot z’n 11^de in Indonesië wonen. Zijn jeugdherinneringen? ‘De sinterklaasvieringen en we moesten veel Nederlandse liedjes zingen, zoals ‘Waar de blanke top der duinen’ en ‘Ik heb u lief mijn Nederland’.’

In 1969 startte Elvader, na het afronden van de HTS-opleiding, het bedrijf Datapoint, een onderneming die in vijfentwintig jaar uitgroeide tot een computerbedrijf met ruim 350 medewerkers en vijf bijkantoren in Nederland. Als algemeen directeur werd hij vaak onderscheiden voor de goede bedrijfsresultaten. Het leven lachte hem toe, tot een kwade dag in 1994, waarbij Elvader een frontale aanrijding kreeg in de Schipholtunnel. Hij had een zware whiplash en een gemis aan geheugen en evenwicht. Het was letterlijk en figuurlijk een grote klap voor hem, maar van de neurochirurg kreeg hij een goed advies: ‘Ga je concentreren op de dingen die je nog wel kunt.’

Elvader besloot zich te verdiepen in de geschiedenis van de geneeskunde en schreef daar 25 artikelen en tientallen columns over. De reacties over deze teksten waren dermate positief dat hij besloot ze in boekvorm uit te brengen. Elvader blikt terug: ‘Zo is uit een bijna fataal ongeluk toch nog iets goeds gekomen. Nog twee keer kwam Elvader in de schaduw van de dood; in 1996 kreeg hij een hartinfarct, waardoor 1/3^de van zijn hart afstierf en in 2006 werd hij getroffen door een mysterieuze virusziekte, opgelopen in China. Dankzij zijn doorzettingsvermogen, vele uren op het ijs – en uitgereden Elfstedentochten – kwam zijn lichaam over deze tegenslagen heen.

Tegenwoordig geniet Elvader van het leven; hij maakt verre reizen met zijn vrouw en zijn dochter en zoon komen wekelijks langs om gezellig samen te eten. Wellicht publiceert hij nog eens een vervolg op zijn boek Heelmeesters en Kwakzalvers. Grootste hobby’s zijn fotografie en het verzamelen van antieke medische instrumenten. Hij besluit: ‘Door de levensbedreigende momenten ben ik me bewust van de tijdelijkheid van het bestaan. Daarom is het belangrijk tevreden te zijn met je leven en je te concentreren op nieuwe uitdagingen en kansen.’