Gek op vrijwilligerswerk

‘Ik doe waar ik goed in ben’

NOORDWIJK – De raderen van de samenleving zouden knarsend tot stilstand komen als alle vrijwilligers zouden besluiten om te stoppen met hun activiteiten. Je ziet en hoort ze zelden; de mannen en vrouwen die ervoor zorgen dat hun club, vereniging of stichting soepel draait. In deze serie wordt iedere week een andere vrijwilliger uitgelicht, die vertelt over ‘haar’ organisatie. Deze week: Christel Zitman (55), secretaris bij de Operettevereniging Mozaïek.

De geboren Noordwijkerhoutse kwam op haar negentiende in Noordwijk wonen. Nadat ze enkele jaren als studieadviseur bij de LOI had gewerkt, koos ze er voor om thuisblijfmoeder te worden, zodat ze er optimaal kon zijn voor haar drie kinderen. Alle drie bezochten ze de basisschool De Schapendel en Zitman zette zich tien jaar lang voor die school in; eerst in de medezeggenschapsraad en daarna voor de oudervereniging. ‘Ik vind het heel leuk om dingen te organiseren!’

Het was haar tante die twaalf jaar geleden vroeg of Zitman een keer mee wilde doen met de operette. Zitman lacht: ‘Ik dacht: “Operette, help!” en durfde bijna niet aan mijn omgeving te vertellen dat ik daar heen ging. Maar het was juist erg leuk om samen met anderen te zingen.’ Haar tante vroeg of Zitman voortaan mee wilde helpen met de kaartverkoop en een jaar later trad ze ook toe tot het bestuur. Ze geniet ervan om secretaris te zijn bij de Operettevereniging Mozaïek. Ze overlegt met de leden van het bestuur, maakt flyers en is spin in het web voor alle ontwikkelingen binnen de Operettevereniging Mozaïek: ‘Ik heb Schoevers gedaan en kan mijn oude vak uitoefenen. Ik doe waar ik goed in ben. Vrijwilligerswerk geeft mij voldoening; ik maak me nuttig en word ook overal bij betrokken.’

De vereniging, die alweer 45 jaar bestaat, voert ieder jaar een luchtige operette uit, waarbij prachtige liedjes gecombineerd worden met een orkest en vrolijke acteerprestaties. Vorig jaar bezochten circa duizend mensen de voorstelling ‘De Jantjes’ en ook dit jaar hopen we op veel bezoekers bij de komende uitvoeringen van ‘De Mikado’ op 2, 3 en 4 november. Zitman wil geen rol: ‘Laat mij maar zingen’. Maar wel denkt ze met plezier terug aan haar eerste acteerprestatie: ‘Ik was een Chineesje en in die rol sprak ik drie woorden.’ Toch lijken er in haar sluimerende acteerambities te zitten: ‘Het vergt heel veel tijd om de teksten te leren. Misschien begin ik daar over een paar jaar mee, want er zijn rollen voor mensen van alle leeftijden.’

Een van de dingen waar Mozaïek tegenaan loopt, is het tekort aan mannen die willen zingen, dansen en / of acteren. Vrouwen die mannenrollen spelen, is taboe, informeert Zitman. ‘Het ziet er niet uit als een vrouw als man verkleed is; daar beginnen we niet aan, want we stellen heel hoge eisen.’ Over de vraag waar Zitman en haar collega-vrijwilligers het allemaal voor doen, kan ze kort zijn: ‘Een mooie voorstelling! Je werkt maandenlang toe naar de optredens en de staande ovatie aan het einde is heel lekker. Ons doel is dat de mensen altijd vrolijk de zaal verlaten en het gevoel hebben dat ze echt een avondje uit zijn geweest’.