60 jaar samen dankzij Cupido

JOEP DERKSEN

OEGSTGEEST – Tijdens het eerste fietstochtje samen wist Ankie van der Luit – Bissschop (81) het al: 'Aad van der Luit (84) wordt de man met wie ik lief en leed ga delen.' Dat waren profetische gedachten, want anno 2015 viert het echtpaar dat ze zestig jaar getrouwd zijn. Burgemeester Jan Waaijer bracht hen op hun trouwdag, maandag 14 september, een bezoek en nam uiteraard een flinke ruiker mee.
Het echtpaar weet het nog als de dag van gisteren. 'Ik was net uit militaire dienst en had twintig maanden bij de mariniers gediend. Ene Antje van Wieringen belde me op en vertelde dat ze me éénig vond, waarna ze de hoorn er op gooide. Ik dacht dat dit eigenlijk Ankie was.' Aad kende Ankie al wel en had al een paar keer met haar gesproken. 'Ze was een beetje hautain, maar op een avond zat ik de krant te lezen en ik zag haar voorbij fietsen. Toen heb ik snel de auto van de zaak gepakt en heb haar klem gereden.'

Een afspraak voor een uitje werd gemaakt. Naar de bioscoop kon niet, omdat Antje als rechtgeaarde katholieke dochter dan te laat thuis zou zijn. Maar ze gingen de daaropvolgende zondag wel samen fietsen en daar sprong de vonk over. Ze herinnert zich: 'Tijdens het fietsen was het al aan. We zagen een lekker grasrandje en ik werd lekker vastgehouden. Toen wist ik: “Nou, dit is hem”. Hij vrijt zo makkelijk en ik vind het wel een aardig ventje. Hij heeft gelukkig veel humor.' Ook hij was enthousiast: 'Ze had donkere ogen, donker haar en een leuke lach. Cupido schoot wel een pijltje af.'

De families van de jonge tortelduiven was niet direct enthousiast, omdat de twee jonggeliefden met een verschillende geloofsachtergrond zaten. Maar dat weerhield het stel er niet van om zestig jaar geleden te trouwen. Uit dit huwelijk volgden vier kinderen, dertien kleinkinderen en vijf achterkleinkinderen. Ze passen goed bij elkaar, zo laat Aad weten: 'Ze is een karaktervolle vrouw en dat is goed voor mij, want ze corrigeerde me. Zonder haar was ik veel fllierefluitiger geweest.' Aan de vakanties samen denken ze nog altijd met veel plezier terug.

Toch ging het huwelijk niet altijd over rozen. Op een avond stond Ankie met haar koffers in de hand, klaar om te vertrekken, zo herinnert ze zich. Ze wordt even emotioneel als ze er aan terugdenkt. 'Ik had toen drie kinderen. Hij was een lieve, zachte man, maar ik wilde echt van hem af. Toen hij me zag staan heeft hij gehuild en riep hij uit: 'Je mag toch de kinderen niet bij me weghalen!?' Daarna is mijn man helemaal omgeslagen naar de goede kant. Ik weet niet hoe mijn leven zonder hem zou zijn verlopen.' Met humor reageert Aad: 'Heel rottig!'

Het zestigjarig huwelijksfeest vierde het echtpaar vorig weekend met een mooie boottocht, waarna de dag werd afgesloten met een heerlijk etentje samen met veertig goede vrienden en familieleden. Over vijf jaar is er weer een huwelijksjubileum en tot die tijd? 'Gaan we lekker genieten!' De beiden sluiten af met een tip voor andere getrouwde stellen. 'Je moet enige strijd leveren om het goed te houden. Je hebt twee verschillende karakters die in elkaar gesmeed worden. En je moet opofferingsgezind zijn voor je partner.'