Zestig jaar feest vieren

OEGSTGEEST > Zestig jaar geleden gaven Ben en Corry Mink (beiden 86 jaar) elkaar het ja-woord en ze hebben zich gehouden aan hun belofte. Maandag 19 december vierden ze hun 60-jarig huwelijk; zes decennia lang stonden ze voor elkaar klaar en genoten ze van het leven met hun vele vrienden.

De wieg van Ben Mink stond in Den Haag en Corry werd geboren in een ziekenhuis in Rotterdam. Dat was de eerstvolgende acht jaar van haar leven ook gelijk de laatste nacht, dat ze op land sliep, want haar ouders woonden op een Rijnaak en als schipperskind voer ze met haar ouders heen en weer naar Duitsland en België, zodat ladingen zand en grind afgeleverd konden worden.

Jarenlang twijfelde de echtgenoot in zijn tienerjaren, of hij ingenieur of journalist wilde worden. Zijn ouders stimuleerden hem om ingenieur te worden: ,,Dan heb je een betere toekomst''. Voor zijn HTS-studie verhuisde Mink naar Dordrecht, waar hij 'in pension' kwam te wonen; dus bij iemand in huis. Net als veel studenten, die naar de HTS gingen. De jonge twintigers vierden in die tijd het ene feest na het andere. En Corry, die inmiddels ook in Dordrecht woonde, vierde gezellig mee. ,,Als er een feest was, dan was ik er bij”, zo lacht ze.

De beiden kwamen elkaar regelmatig tegen op feestjes en op een dag in 1955 sloeg de vonk over. Anderhalf jaar later, nadat Ben zijn studie had afgerond en een baan bij de Shell kreeg, trouwden ze; op 19 december 1956. Ze kregen één zoon, Eric, op wie ze heel trots zijn. ,,Nog altijd komt hij ieder weekend langs om bij ons te komen eten!'', genieten ze. De gedachten gaan nog even terug naar hun huwelijksdag: ,,Ik was voorzitter van de HTS-Bond en alle bondsleden hadden met fakkels een cordon gevormd, op de trappen van het stadhuis.''

Het echtpaar stond midden in het leven en ook tijdens de werkzame periode werd er veel feest gevierd met vrienden. ,,De jongens die mijn man ontgrond heeft, zijn nog altijd onze beste vrienden'', informeert de echtgenote. Nadat Ben in 1985 stopte met werken, is hij nog een aantal jaren als consultant actief geweest. Met het rijzen van de jaren, komen ook de lichamelijke ongemakken en soms heeft hij het er wel eens moeilijk mee. ,,Het eerste wat ik op moest geven was het skiën en later volgden tennis en golf. Tot twee jaar terug zwom ik nog regelmatig in de Klinkenbergerplas, maar dat mag niet meer.''

Ze kijken elkaar liefdevol aan. ,,We zijn allebei moeilijk ter been, maar we kunnen ons behelpen.'' Ze lacht: ''Naarmate hij ouder wordt, moet hij wat harder praten. Maar ik luister niet altijd!” Een tip hebben ze ook voor andere getrouwde stellen: ,,In een huwelijk is het geven en nemen. De ene keer moet jij de ene keer meer wat meer geven en de andere keer doet de ander dat.'' Volgend jaar gaat het echtpaar hun 60-jarig huwelijk vieren met een cruise over de Rijn en de Moessel. De schippersdochter zegt enthousiast: ,,Daar kijk ik naar uit!''

Joep Derksen