Oude producten nog prima eetbaar

Zevenhoven – Voor mensen, die de hongerwinter in de Tweede Wereldoorlog nog hebben meegemaakt, is het een gruwel; voedsel weggooien. Maar in de huidige maatschappij belandt een groot deel van het geproduceerde voedsel in de vuilnisbak. Iedere Nederlander gooit jaarlijks maar liefst 74 kilo aan eten weg. Het Seniorenplatform Nieuwveen nodigde voedingskundige Martin van der Gaag uit om te vertellen over welk voedsel ook na de houdbaarheidsdatum nog prima te eten is. Het publiek hing aan zijn lippen.

Het zijn met name de jongere mensen (onder de 40), die geen probleem hebben met het weggooien van voedsel. Maar liefst 23% van de melkdrinkers gooit een ongeopend melkpak weg, als de 'uiterste houdbaarheidsdatum' is bereikt. Doodzonde, zo oordeelt Van der Gaag: ,,De inhoud hiervan is nog prima te drinken, als je dat pak al die tijd in de koelkast had staan.'' Producten als gedroogd vlees, flessen priklimonade en blikjes leverpastei, maar ook ongeopende pakken koffie kunnen jaren nadat ze verpakt zijn, prima genuttigd worden.

En fruit en groenten hoeven niet glanzend groen of rood te schijnen om lekker te zijn; ook als er een paar lelijke plekjes op zitten, zijn ze nog goed eetbaar. ,,Je kunt er prima soep of salade van maken.'' Bananen die bruin zijn geworden, belanden al snel in de groene afvalbak; totaal onnodig, want de inhoud is volgens de voedingskundige prima eten; ,,Deze bananen zijn zelfs zoeter, dan als de schil nog geel is.''

De 34 senioren en ultrasenioren kregen van Van der Gaag een lesje over houdbaarheidsdata. De inhoud van verpakkingen met daarop de opmerking ,,Te gebruiken tot...'' moeten na die datum ook niet meer gegeten of gedronken worden. De kans is groot, dat er dan teveel bacterieën in ontstaan. Maar afgesloten pakken, waarop staat: ,,Tenminste houdbaar tot...'' kunnen prima nog een paar dagen langer mee. Toch gooien veel supermarkten vanwege de kans op aansprakelijkheid die producten weg, als de 'uiterste' datum is bereikt.

Veel van de aanwezigen hadden voorafgaand aan deze bijeenkomst in de eigen voorraadkast gekeken en onderzocht of ze nog verpakkingen hadden, die over de houdbaarheidsdatum waren. Van der Gaag werd overladen met tientallen producten: koffie, wijn, cornflakes, worstjes en bier. Myriam van der Zwet vertelt dat ze haar antieke blikje bonenkruid heeft meegenomen: ,,Deze had mijn moeder altijd gebruikt. Joost mag weten, hoe oud het is.''

Adri Vermeulen had een oude fles slaolie meegenomen, die uit een erfenis van een tante kwam. ,,Hij is nog goed, maar ik ga 'm niet gebruiken; we bewaren 'm.'' De aanwezigen kregen tot slot nog een tip van de voedingskundige: ,,Er is alleen sprake van mogelijk gevaarlijk bederf, als een product is blootgesteld aan water én warmte én zuurstof.''

Aan het eind van de bijeenkomst bekeek Van der Gaag wie het oudste product mee had genomen. Van der Zwet bleek met haar blikje van voor de oorlog de tweede plaats behaald te hebben. De absolute winnares was echter Truus van Tol; haar fles wijn was in 1916 gebotteld. Beide dames ontvingen een koelkastthermometer.