Jan en Martha van der Zwet zijn 70
jaar getrouwd
[ROELOFARENDSVEEN] In 1948 werd
Birma onafhankelijk, rolt in Frankrijk de eerste lelijke eend van de
fabricageband en loopt op 28 september de Nederlandse dienstplichtige
militair Jan 'Poncke' Princen over naar het leger van de Republik
Indonesia. En precies op die dag zeiden Jan (98) en Martha (92) van
der Zwet – Wesselman het ja-woord tegen elkaar. Zeventig jaar
later werden ze door burgemeester Marina van der Velde in de
bloemetjes gezet en verrast met een grote taart.
Joep Derksen
Om de liefde van elkaars leven te
vinden, hebben Martha en Jan niet ver hoeven reizen; ze zijn allebei
in De Veen geboren. Toch had het nog weinig gescheeld, of ze waren
niet getrouwd geweest. Beiden zaten namelijk 73 jaar geleden in een
andere relatie. Jan: ,,Het was op een bruiloft, waar zij met een
ander was. Ik dacht: 'Dat meissie is mooier dan mijn vriendin!' Toen
heb ik haar maar geruild.'' De liefde ontlook tussen beiden, op een
schuit onderweg naar Leiden. Martha: ,,De oorlog was voorbij en we
gingen naar Leiden toe om daar naar het vuurwerk te kijken. Toen is
het aan gekomen. Hij was een knappe man.''
Jan kreeg ook de zegen van zijn
schoonvader, zo lacht hij. ,,Die man zei: 'Welke dochter wil je
hebben; ik heb er namelijk nog vier!' Ze woonde in een huis aan de
Noordkade en daar kon je niet met de auto komen. Dus ben ik haar
regelmatig wezen halen met een bossie bloemen; dat was wel steeds een
paar honderd meter lopen!''
De herinneringen komen gemakkelijk
boven: ,,Als we afscheid namen, toen we verkering hadden, dan gingen
we samen naar het washoek. Maar na tien minuten kwam haar vader naar
buiten en die riep toen: 'Bidden!' en toen moesten we uiteen gaan.''
Samen ging het jonge stel vaak dansen en dat leidde tot een fijn en
liefdevol huwelijk. Met drie zonen en één dochter. Jan: ,,Ik heb
flink geoefend, maar er kwam geen meisje meer bij.'' Hoofdschuddend
lacht Martha: ,,Als jij geen praatjes hebt, ben je Jan niet meer.''
Het zeventigjarig huwelijk werd vorige week gevierd in de Hof van
Alkemade, samen met de kinderen, zes kleinkinderen en zeven
achterkleinkinderen.
Gedurende die zeven decennia hadden
Martha en Jan de taken onderling verdeeld. Zij zorgde voor de
opvoeding van de kinderen en hij werkte voor zijn bedrijf A.J. Van
der Zwet en Zonen. Martha: ,,Hij werkte zo veel. Op een nacht werd ik
wakker en toen lag hij niet in bed. Vervolgens ben ik op de fiets
gesprongen om hem van de zaak weg te halen!'' Jan is tot zijn 95ste
bezig geweest in het bedrijf. Stiekem mist hij het wel een beetje:
,,Als ik daar kom, tintelen mijn handen weer en wil ik weer bollen in
de grond douwen.''
Het echtpaar heeft veel leuke dingen
gedaan, door de jaren heen en samen mooie reizen gemaakt. Hoe is het,
om 70 jaar samen te zijn? ,,Je prakkiseert er niet over; het gaat
automatisch.'' En wat is het geheim van een lang en gelukkig
huwelijk? Martha: ,,Dat je gelukkig samen bent. Alleen zou ik het
niet hebben kunnen redden.'' Jan beaamt: ,,Samen kun je het aan.''
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home