Column

Spreektijden

Al sinds jaar en dag is het in de Oegstgeester politiek de gewoonte om raadsleden en collegeleden te beperken in hun spreektijd. De gedachte er achter is, dat de vergaderingen dan niet te lang duren. Het leidt regelmatig tot bizarre situaties; met name voor de kleinere partijen.

Als er bijvoorbeeld twaalf onderwerpen op de agenda staan – en dat is in Oegstgeest geen uitzondering – wil je als eenmans- of tweepersoonsfractie over ieder onderwerp wel jouw mening geven. En dan kan het gebeuren, dat later op de avond een voorstel aan de orde komt, dat je zelf hebt ingediend. Maar omdat je geen spreektijd meer hebt, mag je dat onderwerp niet toelichten of verdedigen. De situatie wordt nog absurder, omdat partijen over en weer elkaar nog wel eens wat spreekminuten toekennen. Dat bewijst het failliet van die spreekbeperking al helemaal.

De grotere partijen hoor je niet klagen; zij zitten over het algemeen ruim genoeg in hun spreektijden. Toen de gemeenteraad het hier onlangs over had, liet het CDA weten, dat grotere partijen meer (en dus langer) recht van spreken hebben, omdat er meer inwoners op die partijen gestemd hebben. En daar vliegt deze partij dus totaal uit de bocht. We maken onderdeel uit van de vertegenwoordigende democratie. Maar dat wil niet zeggen, dat je als raadslid alleen je eigen stemmers vertegenwoordigd. Nadat je gekozen bent, moet je de belangen behartigen van álle inwoners. Ieder raadslid is dus gelijk, net als zijn of haar partij. En dus moet iedere partij evenveel spreekrecht hebben.

Het beperken van de spreektijden van raadsleden is al van zichzelf een beperking van de democratie. Waarom lukt het raadsleden in Teylingen, Lisse, Nieuwkoop of Kaag en Braassem wél om doorgaans voor 23:30 uur klaar te zijn met hun vergaderingen? En zouden de raadsleden van Oegstgeest daar niet toe in staat zijn? Schaf die spreektijden af. Het zal in het begin best wel eens voorkomen, dat er wat langer vergaderd moet worden. Maar ik ga er van uit dat ook de raadsleden van Oegstgeest bij hun zinnen komen en uiteindelijk selectiever worden in hun speeches, zodat ook de politici zelf betere en langere nachtrusten kunnen krijgen.