Straatjutters hebben er schoon genoeg van
ROELOFARENDSVEEN / OUDE WETERING – Al twee jaar stropen ze de straten af, op zoek naar afval dat andere mensen op de straten en stoepen hebben gegooid. Deze dertien straatjutters zorgen ervoor dat de wegen schoner worden en hebben inmiddels vele duizenden kilo’s aan afval opgeruimd. Tijd dus voor een interview: wat bezielt een straatjutter?
JOEP DERKSEN
De dag, nadat hij met pensioen ging, meldde Joep Vesseur (65) zich
als vrijwilliger aan bij de Straatjutters van Stichting GroenLicht. “Ik heb me
altijd al geïrriteerd aan zwerfvuil. Veel bewondering heb ik voor Corrie Uljee;
toen ik nog een kleine Joepie was, raapte zij al zwerfvuil op. Zij deed dat, in
een periode waarop iedereen zei: ‘Die is gek’. Toen ik begon, kreeg ik
opmerkingen te horen als: ‘Heb je een taakstraf?’ Maar nu ontvang ik vaak
complimenten als ‘Goed bezig!’. Dat is toch wel leuk en ik denk, dat het komt
door onze hesjes, waarop staat: ‘We hebben er schoon genoeg van! Jij ook?’ Er
zijn nu meer mensen die zich aanmelden en de straatjutters hebben meer
draagkracht gekregen in Oude Wetering en Roelofarendsveen.”
Door het jaar heen verschillen de hoeveelheden zwerfafval, geeft
Vesseur aan. “Je kan het meteen merken als de scholen open zijn; dan ligt er
genoeg!” Door de coronatijd is de hoeveelheid zwerfafval echter afgenomen;
wanneer mensen namelijk minder op straat komen, is er ook minder afval dat
weggegooid wordt. Ook het type afval, dat gevonden wordt, varieert. Hondenpoep
wordt over het algemeen goed opgeruimd, al zijn er nog wel gevulde hondenpoepzakjes
langs de stoepen te vinden. Petflesjes zijn nu nog zeldzaam, vanwege de
invoering van statiegeld. Vesseur kijkt uit naar het moment eind dit jaar, dat
het statiegeld ook op blikjes wordt ingevoerd; hij is er van overtuigd, dat er
dan ook minder frisdrank- en bierblikjes achteloos weggeslingerd worden. Aan de
andere kant zijn er het afgelopen jaar wel veel meer mondkapjes te vinden.
Verslavend
Regelmatig komen de straatjutters bij elkaar; dan wordt er
begonnen met een gezamenlijk kopje koffie, waarna de zwerfafvalpakkers zich
over de beide dorpen verspreiden. Iedereen heeft zijn of haar eigen voorkeur
van het type zwerfafval, waar ze zich op richten, informeert Vesseur.
“Veronique Ruijgrok haalt vooral kleine snippertjes plastic weg, vanwege de
veiligheid voor de vogels. Anderen willen zoveel mogelijk peuken oprapen. Dan
zijn ze twee uur bezig en hebben alleen een bodempje in hun afvalzak. Ik ben
meer van de grote massa’s. Ik ga langs
de op- en afrit van de A4; daar ligt het helemaal vol met bierblikken en
bierflesjes. Het is helemaal ongelooflijk, wat er allemaal uit auto’s en
vrachtauto’s gegooid wordt. Maar als ik even bezig ben, heb ik zes zakken vol
met afval. Dat geeft meer voldoening.”
Straatjutten is verslavend, waarschuwt Vesseur lachend. “Dat is
het nadeel van dit baantje. Je kan niet meer wandelen, zonder dat je behoefte
krijgt om het afval op te pakken; je ziet het overal liggen.” Soms loopt hij
een rondje met zijn vrouw door zijn wijk en na terugkomst gaat hij nog een keer
alleen dezelfde route lopen om dan het zwerfvuil alsnog op te rapen.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home