“Huurderorganisaties bij ontwikkeling genegeerd”

Streek – De Stichting Regionaal Huurdersoverleg (SRH) heeft bewondering voor mevrouw Nuland, die er met haar vasthoudendheid voor heeft gezorgd dat de gemeente Noordwijkerhout nu ook de huurders in de particuliere sector en de huiseigenaren die mogelijk willen gaan huren woonwaarde toekent. De SRH is nu benieuwd naar de reactie van de andere gemeenten in Holland Rijnland.

Yvonne Baas, PR-vrouw van de SRH heeft vorig jaar al aan de bel getrokken omtrent woonzicht.nl. Ze geeft de mening van het SRH-bestuur over de recente ontwikkelingen. “Allereerst spreken wij onze bewondering uit voor Mevrouw van Nuland uit Noordwijkerhout die met de vasthoudendheid van een terriër de belangen heeft behartigd van haar doelgroep: de huurders in de particuliere sector en de huiseigenaren die mogelijk willen gaan huren. Twee doelgroepen die evenals de jongere starters het stiefkind van de rekening dreigen te worden van het regionale woonruimteverdelingsysteem Woonzicht. Wij hebben haar acties met belangstelling gevolgd en eerlijk is eerlijk … chapeau!

Dit besluit heeft consequenties en de SRH vraagt zich af hoe betrokken partijen hiermee om denken te gaan. “Wij kijken daarom reikhalzend uit naar de reacties van andere gemeenten in de regio, met name Noordwijk en Katwijk die zich destijds evenals Noordwijkerhout niet conformeerden aan het convenant, woningcorporaties, Holland Rijnland en uiteraard Woonzicht!” Op de SRH-verlanglijst staat een rechtvaardig woonruimteverdelingsysteem bovenaan, zo legt Baas uit. “Dat krijg je niet door Noordwijkerhoutse bewoners woonwaardepunten toe te kennen die bewoners uit andere gemeenten niet krijgen.”

Loffelijk

De acties in Leiden om de papieren woonkrant weer in het leven te roepen, vindt Baas een “uitermate loffelijk streven, waarvoor wij als huurderorganisaties uit de regio (SRH en FHLO: Federatie Huurderorganisaties Leiden en Omstreken) vanaf het moment van bevruchting van het regionale woonruimteverdelingei hebben gepleit.” Ze vult aan: “Zo’n woonkrant moet natuurlijk in het kader van de rechtvaardigheid niet uitsluitend voor Leiden maar voor alle deelnemende gemeenten opgesteld worden!”

De SRH en FHLO waren bij de totstandkoming van Woonzicht middels inbreng in diverse werkgroepen betrokken. “Al in 2004 hebben wij luidkeels te kennen gegeven dat de populariteit van een woning niet in punten is uit te drukken, omdat eenieder hier anders tegenaan kijkt, afhankelijk van de positie waarin men verkeert. Het invoeren van een begrip als Woonwaarde gebaseerd op de WOZ-waarde leek ons daarom uitermate ongewenst. Tevens waren wij vanaf het begin verontwaardigd over het verdwijnen van de woonkrant, eenvoudig omdat de digibeten onder ons (veelal ouderen en sociaal zwakkeren) hierdoor gediscrimineerd zouden worden.”

Zuur

“Zo was er nog een aantal, dat in het voortraject, maar ook in latere stadia van tafel werden geveegd zoals: aandacht voor de jongere starters, de huurders uit de particuliere sector en de bezitters van een eigen woning die op latere leeftijd hun woning (soms noodgedwongen) verkopen en gaan huren. Ook een adequate afhandeling van klachten was één van onze aandachtspunten; hiervan is nog steeds geen sprake. Het is dan ook uitermate zuur juist voor hen die hier keihard voor hebben gevochten en kosten noch moeite hebben gespaard, dat het juist deze punten zijn waarop de problemen zich voordoen. De huurderorganisaties zijn niet alleen in de werkgroepen bij het ontwikkelen van het systeem genegeerd. Ook onze afgevaardigde in kerngroepvergaderingen en beleidscommissievergaderingen is niet gehoord. De beleids­commissievergadering van 24 januari 2007 werd zelfs geannuleerd omdat er te weinig bespreekpunten zouden zijn!”

Baas komt tot twee conclusies: “Het bestuur van de SRH constateert hier enkele vormen van typisch Hollandsche kneuterigheid: De waarde van uitgebracht advies wordt vooralsnog blijkbaar afgelezen aan het prijskaartje dat eraan bungelt. U begrijpt dat de kwalitatief prima, doch gratis inbreng van een vrijwilligersorganisatie derhalve laag scoort tussen de peperdure beleidsmedewerkers en bobo’s die aan de vergadertafel zitten. Om in de toekomst als serieuze gesprekspartner te worden beschouwd lijkt een fatsoenlijke financiële ondersteuning voor de SRH onontbeerlijk. Ten tweede is samenwerking prima, maar … met uitzonderingen. Je kunt als betrokken partij blijkbaar slechts gedeeltelijk meedoen en hier rust geen enkele sanctie op. Zij die zich braaf aan de gestelde regeltjes houden zijn te allen tijde in het nadeel. Zowel Leiden als Noordwijkerhout verdienen in het kader van voornoemde duidelijk niet de schoonheidsprijs in de categorie “Regionaal Denken” maar krijgen van ons wel een heel hoog cijfer voor hun sociale houding jegens gedupeerde doelgroepen.” Baas roept op: “Nu nog even regiobreed jongens!”