Niet langer permanente bewoning van recreatief verblijf in Teylingen

Convenant gemeente en campings

TEYLINGEN – Veertien campings hebben samen met de gemeente Teylingen de handen ineen geslagen en een convenant ondertekend om het permanent bewonen van recreatieve verblijven tegen te gaan. Na een periode van drie jaar werden woensdag 19 juli alle 15 handtekeningen gezet. Wethouder Bert Homan (VVD): “Dit is een hoogtepunt, want we gaan als overheid samen met de campings het beleid uitvoeren. Je kunt stellen dat het een absolute mijlpaal is.”

Door Joep Derksen

De indertijd nog zelfstandige gemeente Warmond heeft in 2004 de eerste stappen genomen om de permanente bewoning tegen te gaan: de campings moesten tot hun grote ongenoegen iedere avond een lijst bijhouden van mensen die op hun terrein verbleven. De veertien eigenaren hebben gezamenlijk overleg gevoerd en besloten om met de gemeente naar een oplossing te zoeken. De fusie van Warmond met Voorhout en Sassenheim had geen nadelige gevolgen voor het overleg. Sterker nog: alle partijen uitten zich positief over de opstelling van de gemeente Teylingen.

Voorafgaand aan de ondertekening wilde Arno van Kempen, eigenaar van camping Rianto, nog iets van het hart: “Een van de doelstellingen van dit convenant is ook dat het imago van de campings in Warmond verbeterd wordt. Er vindt namelijk helemaal geen massale permanente bewoning plaats. Van de 850 staanplaatsen die de 14 campings hebben, worden er slechts 19 permanent bewoond: dat is net iets meer dan 2%. Wij, de eigenaren van de campings, streven ernaar om dit percentage terug te brengen naar nul.”

Gevolg van dit convenant is, dat niemand meer permanent mag verblijven in een recreatiewoning. Een overgangsregeling om te verhuizen wordt aangeboden aan de mensen die na oktober 2003 een vaste intrek in zo’n woning hebben genomen. Daarnaast mogen de mensen die al voor oktober 2003 permanent in een vakantiehuisje op een van de campings wonen, daar ook de rest van hun leven blijven zitten. Homan: “Maar wanneer ze vertrekken, in welke zin dan ook, vervalt het recht op permanente bewoning.”