“Ik hoef er niet naar toe hoor, veel te koud!”

Antarticabedwingster maakt indruk op Klaverweide

NOORDWIJK – De eerste Nederlandse vrouw op de Zuidpool, Bernice Notenboom, verblijdde twee groepen kinderen van basisschool Klaverweide met een bezoek. Zij keerde op 18 januari terug van een 40-daagse reis naar zo ongeveer het koudste plekje op aarde: Antarctica en liet de met spitse oren toeluisterende kinderen in haar ervaringen delen.

Zelfs burgemeester Harry Groen was naar de school gekomen om getuige te zijn van deze gebeurtenis. Hij vertelde: “Beste kinderen, dit is een heel belangrijke dag voor jullie. Niet omdat ik er ben, want ik kom hier heel vaak. Maar vandaag heb ik mijn ambtsketen om, omdat ik heel veel respect heb voor Bernice. Zij heeft iets gedaan dat buitengewoon moeilijk en knap is: ze heeft op ski’s de Zuidpool bereikt en dat is niet alleen een pokkeneind weg, maar ook heel erg koud.” De burgemeester had ook een wijze raad aan de jonge toehoorders: “Als je echt iets wilt, zet je er dan voor in, want dan kun je het ook bereiken!”

Prijsvraag

Klaverweide had het exclusieve bezoek van de poolreizigster te danken aan een prijsvraag. Scholieren van een aantal scholen in Nederland hadden contact met Bernice Notenboom tijdens haar reis in het kader van lessen over klimaatverandering en duurzaamheid. Aan het lesprogramma op www.arcticalert.nl was ook een prijsvraag verbonden, met als hoofdprijs een bezoek van de poolreizigster. Groep 7 en 8 van Klaverweide wist die prijs te winnen.

Notenboom zelf begon haar toespraak ook precies op tijd, want ze had een strakke deadline. Tijdens haar presentatie ging haar mobiele telefoon enkele malen af en ze moest zelf haar verhaal enige minuten onderbreken om een live-interview te geven aan Teleac. Voor de kinderen maakte dat allemaal niets uit, want ze bleven gigantisch onder de indruk van deze ijsvrouw. Ze vertelde onder meer: “Antarctica is een fantastisch mooie plek, maar je kunt er alleen overleven als je alles bij je hebt. Ik ben er zelf naar toe gegaan vanwege het veranderende klimaat. Toen ik aankwam was het vijf graden boven nul, maar twee weken later was het flink kouder en ik ben ook met een longontsteking teruggekomen.”

Fluitje

De poolreizigster toonde aan de kinderen welke set kleren ze 40 dagen lang droeg: ritsloze schoenen met binnenschoenen van aluminiumfolie, sokken, een jasje gemaakt van maïs en gerecyclede plastic flessen, nog een winterjas met een kraag van echt bond, een bivakmuts, skibril, ski’s en een fluitje. Notenboom: “Dit fluitje is heel belangrijk, want je kunt door de kou niet meer naar elkaar schreeuwen. Je communiceert met fluitsignalen. Daarnaast moet je heel erg zorgen dat je kleren bij je hebt die ademen en niet stinken, want je kunt ze al die tijd niet wassen.”

De kinderen zelf mochten ook vragen stellen en ze lieten zich niet onbetuigd: “Heeft u ook dieren gezien en miste u uw familie?” Notenboom: “Ik heb geen enkel diertje gezien, geen vlieg, mug, pinguïn of zelfs de kleinst mogelijke bacterie. Al het leven op de Zuidpool bevindt zich namelijk aan de kusten en mijn expeditie vond in het binnenland plaats. Wat de familie betreft, heb ik nooit een inzinking gehad dat ik ze erg gemist heb. Wel heb ik ze met Kerst gesproken via de satelliettelefoon.” De verhalen van Notenboom over de combinaties aan producten, zoals muesli met chocola en kaas deed de kinderen gruwelen: “Vet, zeg!” En wat zijn de verdere plannen van de poolreizigster? “In mijn hoofd richt ik me alweer op de volgende expeditie naar Groenland.”

Een van de kleine toehoorders, Ian, is aan het eind van de presentatie geen Antarctica-enthousiasteling geworden: “Het ziet er wel leuk uit, maar ik wil er niet naar toe: het is mij veel te koud!”