‘De Kleine Kroniek van Lisse’

Lisse uit de jaren ’60 in beeld gebracht

LISSE – Na vele maanden ploeteren en stof happen in de archieven van het gemeentehuis, presenteerde schrijver Arie in ‘t Veld zijn jongste meesterwerk: ‘De Kleine Kroniek van Lisse’. Wethouder Adri de Roon (D66), die de opdracht gaf voor dit boekwerk, een eerste deel van een serie, was verheugd over het resultaat: ‘Het komt niet vaak voor dat je eigen idee gerealiseerd wordt. Dit is een buitengewoon leesbaar boek over Lisse in de jaren ’60.’

In ’t Veld vertelt over de wijze waarop hij het boek heeft geschreven: ‘Voor het vergaren van de benodigde gegevens kon ik gelukkig bogen op het feit dat ikzelf in de zestiger jaren als jongeling actief Lisse afschuimde en het nodige meebeleefde. Vele maanden lang meldde ik me steeds op dezelfde dag op het gemeentehuis om vervolgens de nodige kranten door te bladeren en het kopieerapparaat te teisteren. Dat ding kon al die nieuwsgierigheid kennelijk niet aan, want na een fiks aantal kranten en dito kopietjes gaf het apparaat de geest.’

‘Het is nu veertig, bijna vijftig, jaar later en dan blijkt ook dat niet alles nieuw en van deze tijd is. De hangjongerenproblematiek was er in de zestiger jaren bijvoorbeeld niet, maar uit de krantenverslagen blijkt duidelijk dat de lieve jeugd van Lisse ook in de zestiger jaren niet altijd even lief was.’ Hij vervolgt: ‘De jaren zestig zijn voor Lisse uitermate belangrijk geweest. Vele ontwikkelingen werden in die periode op stapel gezet en uitgevoerd. Met als één van de belangrijkste zaken het omturnen van het grote weidse gebied van de Poelpolder tot woningbouwgebied. Een woonwijk die (met latere uitbreidingen) het inwoneraantal van het dorp zo ongeveer verdubbelde.’

In “De Kleine Kroniek van Lisse” komen ook politieke perikelen aan de orde, alsmede het leven van alle dag en niet in de laatste plaats het brede Lissese verenigingsleven en uiteraard de bloembollencultuur die in de zestiger jaren in dit dorp een uitermate belangrijke plaats innam. In ’t Veld: ‘In de ‘Kleine Kroniek van Lisse’ is getracht een tijdsbeeld te schetsen, zonder overigens de pretentie te hebben volledig te zijn, want van lang niet alle verenigingen en instanties zijn notulen en jaarverslagen behouden gebleven.

Naast schrijver is In ’t Veld ook politiek verslaggever. Hij kon het niet laten een waarschuwende vinger op te heffen richting de huidige raadsleden: ‘Wat is er nieuw onder de zon? Al in de zestiger jaren waren er plannen om een brug over de Greveling te bouwen. Dat ging niet door en ook die keer was het vooral ene Akerboom, de jachtbouwer, die door die brug flink gedupeerd zou worden. En saillant is dat veel zaken die in de zestiger jaren met de nodige moeite tot stand kwamen nu, ongeveer een halve eeuw later, op de nominatie staan om gesloopt te worden en plaats te maken voor nieuwe ontwikkelingen. Ik noem in dat verband Rustoord, de bioscoop, het zwembad, de sporthal, het Fioretticollege en de flats aan de Van Speykstraat. Dus maakt u zich niet ongerust: wat nu gebouwd wordt, is over vijftig jaar verdwenen!’