Besteding SDB-gelden niet meer te achterhalen

LISSE – In maart 1999 ondertekende het college van Lisse een overeenkomst voor het Samenwerkingsorgaan Duin- en Bollenstreek (SDB). Dit had tot doel om het landschap in de regio mooier te maken en Lisse investeerde hier een miljoen oud-Hollandse guldens (453.780 euro) in. Wat er precies met het geld gebeurd is, daar geeft Holland Rijnland, waaronder de SDB viel, ondanks jarenlang vragen door voormalig gemeenteraadslid Marianne Bergman (CDA), geen antwoord op. Sterker nog, het orgaan stelt dat voor een groot gedeelte inzicht in de gedane investeringen niet meer geboden kan worden omdat de financiele administratie van de SDB er niet meer is. Fractievoorzitter Joke Vermeulen (CDA) liet weten dat haar partij de handdoek in de ring gooit waar het gaat om de onderste steen boven te krijgen aangaande het ontvangen van het volledige overzicht van deze 4,5 euroton.

In 1996 werd het Pact van Teylingen getekend, waarin de samenwerkende gemeenten in de Duin en Bollenstreek, de Provincie Zuid-Holland, het Samenwerkingsorgaan Duin en Bollenstreek, het Hoogheemraadschap van Rijnland en diverse belangenorganisaties afspraken vastlegden over de toekomstige ontwikkeling van de Duin- en Bollenstreek. Eén van de afspraken uit het Pact was het Landschapsbeleidsplan voor de Duin- en Bollenstreek. Voor dit plan zou tenminste een bedrag van zo’n 45 miljoen gulden beschikbaar worden gesteld door de deelnemende partijen. Dit landschapsbeleidsplan gaf de gewenste toekomstige landschappelijke ontwikkeling van het gebied aan, maar de toegezegde evaluatie na tien jaar kwam er nooit. Al sinds 2008 stelde Bergman hierover vragen, wat betreft de besteding van het Lissese deel van het geld, maar duidelijke antwoorden kreeg ze nooit van het dagelijks bestuur van Holland Rijnland.

Geen enkele politieke partij heeft in die jaren zoals Bergman ingezet om de waarheid te achterhalen. Nu zij is vertrokken uit de raad, neemt niemand haar steentje over. Vermeulen gaf in een verklaring aan dat haar partij geen actie meer zal ondernemen om het geld te achterhalen. ‘We kunnen inmiddels aan de hand van de moeizaam verkregen informatie niet anders concluderen dan dat de uitvoering van het SDB-plan niet of nauwelijks ter hand is genomen. Hierdoor is het beleidsplan verworden tot een papieren tijger. Behalve dat er geen regie over de uitvoering gevoerd is, heeft ook het financieel toezicht gefaald. Het SDB heeft in de periode tot 2004 nauwelijks informatie verstrekt op basis waarvan de gemeenteraad haar controlerende taak had kunnen uitoefenen. Inzicht in de gedane investeringen kan voor een groot gedeelte niet meer worden geboden, omdat de financiele administratie van de SDB er niet meer is. Een nog diepgaander onderzoek was daarom niet meer mogelijk.’

Geen enkele inwoner of bedrijf in Nederland kan het zich veroorloven om de financiele administratie te verslonsen. Toch lijkt dat hier gebeurd te zijn. ‘Dat is een grote tekortkoming en of het juridisch toegestaan is, is ook maar de vraag. Een verder onderzoek wordt daardoor onmogelijk gemaakt’, aldus Bergman, die vanaf de publieke tribune de raadsvergadering volgde. Vermeulen besloot haar betoog: ‘Wij willen dit dossier sluiten en gaan er van uit dat dit eens, maar nooit meer was en dat het college er voor zorgt dat dit soort fouten niet meer gemaakt worden. Ook bij de uitvoering van regionale projecten moet op een ordentelijke en transparante wijze verantwoording afgelegd worden. De uitvoering van de Regionale Investeringsstrategie zal door ons dan ook met meer dan normale belangstelling worden gevolgd.’