Sonja Lisse schittert in Suriname

LISSE – Families met de achternaam ‘Lisse’ zijn over de hele wereld verspreid. Het Witte Weekblad zoekt deze mensen op en in een interview vertellen ze over zichzelf en welke passies hen drijft. Deze week is Sonja Shirley Lisse aan het woord; dochter van Albert Guillaume Lisse en Francina (Fransje) Albertina Cederburg.

Sonja Lisse (49) is geboren in Paramaribo en gelukkige moeder van zes kinderen, variërend in de leeftijd van 15 tot 29 jaar. Ze heeft enkele jaren geleden onderzoek gedaan naar waar haar voorouders vandaan komen. Het blijkt dat zij en haar familie nakomelingen van slaven zijn. De naam van de allereerste ‘Lisse’ die volgens het ‘Register van Vrijgemaakte slaven’ rond 1860 te werk gesteld werd, is Martha Lisse. Zij diende te zwoegen op de katoenplantage Esthersrust, eigendom van de Helmondse koopmannen Amandus en Arnoldus Bots. Alle Lisse’s die er nu zijn in Suriname, zijn nakomelingen van deze Martha Lisse.

We leven nu anderhalve eeuw en vele generaties later en Sonja Lisse is nu directeur van de enige R.K. Begraafplaats in Paramaribo. ‘Mijn moeder en grootouders zijn belangrijke factoren geweest in de groei naar volwassenheid en succes. Hoewel mijn hardwerkende moeder het grootste deel van mijn leven alleen de zorg heeft gehad over mij en overige broertjes en zusjes, kan ik zeggen dat ik een heel prettige jeugd heb gehad weliswaar zonder luxe. Ik ben haar hiervoor heel erg dankbaar. Zij heeft mij in de gelegenheid gesteld mij zelf te ontwikkelen tot de vrouw die ik nu ben.’

Na het behalen van haar middelbare school diploma werkte Lisse zich onder meer op tot Director of Administration van het NIMOS (Nationaal Instituut voor Milieu en Ontwikkeling in Suriname). Sinds 2008 is zij dus directeur op de begraafplaats in Paramaribo. Hierover vertelt Lisse: ‘Op dit moment ben ik bezig met de reorganisatie van de begraafplaats. Het is namelijk zo dat de begraafplaats sinds 2006 vol was en dat de katholieken in Paramaribo hierdoor geen eigen plek hadden om begraven te worden.’ De begrafeniswet werd in 2007 aangepast, waardoor graven ouder dan twintig jaar geruimd konden worden. Lisse: ‘Voor deze wetswijziging konden graven eeuwig durend blijven liggen en als de begraafplaats vol was werd het gesloten en keek niemand er meer naar om. Soms werd na verloop van tijd een dergelijke begraafplaats geheel opgeruimd en kreeg het terrein een andere bestemming.’

Lisse heeft hart voor de begraafplaats: ‘Mijn voornaamste taak bij mijn aanstelling was het ruimen van graven ouder dan 20 jaar en de herinrichting van de begraafplaats ter hand nemen. In dit kader maakt de begraafplaats momenteel een hele transformatie door; van begraafplaats wordt het een begraafpark.’

Het belangrijkste in haar leven is echter niet Lisse’s werk, zo laat ze weten: ‘Medebepalend voor mijn leven waren de geboorte van mijn lieve kinderen, voor wie ik een goede toekomst wilde hebben en waarvan ik met trots mag zeggen dat ze het allemaal heel goed doen in de maatschappij. Hoewel de jongsten, Michael en Mitchell, nog schoolgaand zijn, zijn ze nu al ambitieus en hebben al hun eigen dromen voor hun toekomst. De oudere broers en hun zus hebben een heel grote positieve invloed op hun en dat vindt ik fantastisch.’ Over haar persoonlijke ambities zegt Lisse tot besluit: ‘Wat ik nog wil bereiken is een eigen onderneming hebben, waarover mijn geliefde partner en ik reeds ideeën hebben.’