Hoe is het toch met…?

Oud-wethouder Cees van Duijn is afgekickt van de politiek

NOORDWIJK – Hij rende zes marathons en geldt nog altijd als een van de langstzittende wethouders uit de historie van het dorp. Onder zijn leiding onderging de ‘badplaats Noordwijk’ een metamorfose en zag de wijk De Grashoek het levenslicht. Na zijn politieke carrière maakte hij furore met meer dan 200 columns en 237 radio-uitzendingen. Hoe is het nu toch met oud-wethouder Cees van Duijn?

De nu 77-jarige is een geboren en getogen Noordwijker. Hij verloor zijn vader op 6-jarige leeftijd: de man sneuvelde op 10 mei 1940; de eerste dag van de invasie van Nazi-Duitsland. Tijdens zijn jeugd bleek dat Van Duijn een goed technisch inzicht had en het was dan ook niet verbazend dat hij elektrotechnicus bij een ingenieursbureau werd.

Van jongs af had Van Duijn interesse in de politiek: zowel plaatselijk als landelijk. ‘Ik werd lid van de toenmalige ARP, de voorloper van het huidige CDA. Je ging naar een bijeenkomst en stelde een vraag. Voor ik het wist stond ik op de kandidatenlijst van de Protestants-Christelijke Combinatie voor de gemeenteraadsverkiezingen van 1962!’ Hij stond indertijd te laag op de lijst om ook gekozen te worden, maar vier jaar later was het wel zover: Van Duijn mocht plaats nemen in de gemeenteraad.

‘Politiek boeide me omdat je dan kunt proberen met jouw ideeën Noordwijk te verbeteren. Dat was een wat idealistische gedachtegang en de realiteit hiervan is me erg tegengevallen. Je kreeg te maken met andere stromingen die een remmende factor waren.’ In 1970 werd hij wethouder: ‘Vandaag zijn alle wethouders fulltime actief en ik heb daar mijn vraagtekens bij. Wij waren met ons drieën en deden het parttime. Nu heeft Noordwijk vier wethouders; ik vind het wat veel, maar het zal wel goed zijn.’

Een goed wethouder moet een lange adem hebben, zo vindt de 77-jarig: ‘De eerste vier jaar zijn eigenlijk te kort; de bestuurlijke processen duren heel lang. Als je langer zit, kun je iets aanpakken en het tot een goed einde brengen. Ik begon met de wijk De Grashoek toen het nog een weiland was en heb het vol zien bouwen.’ Onder ‘zijn’ bewind realiseerde de gemeente ook veel nieuwe sociale woningbouw.

In 1986 stopte Van Duijn abrupt als wethouder en stapte hij uit het CDA: ‘ik voelde me al een aantal jaren politiek niet happy binnen het CDA vanwege landelijke zaken. Breekpunt was het wel of niet plaatsen van kruisraketten en ik was fervent tegenstander. Ik heb met een CDA-button meegelopen in de demonstratie. Toen het CDA de kruisraketten toch wilde laten plaatsen, was voor mij het moment gekomen dat ik weg wilde.’ Hierna kon hij jarenlang zijn politieke ei kwijt met het schrijven van politieke columns. Ook de 237 radio-uitzendingen van ‘In het hol van de leeuw’ (het latere ‘In de politieke keuken’ deed hij met veel plezier. In 1998 hield hij het voor gezien: ‘Ik was toen voldoende afgekickt van de politiek.’

Tot dit jaar bleef Van Duijn op veel vlakken actief; onder meer als voorzitter van gymnastiekvereniging DOS, de Noordwijkse Sportraad en de Cliëntenraad Groot Hoogwaak. Daarnaast was hij interim-voorzitter van de Noordwijkse Schaakvereniging en zat hij in de stichting die de festiviteiten voor ‘Noordwijk 125 jaar badplaats’ opzette. Tegenwoordig is Van Duijn ambteloos burger. ‘En dat bevalt me prima. Ik heb de computer de deur uitgegooid en het is nu heerlijk rustig in huis. Ik lees twee kranten per dag en van mijn vrouw krijg ik op mijn donder dat ik mijn archief moet opruimen.’

Van Duijn blijft de komende jaren te zien in het dorp. ‘Ik moet mensen om me heen hebben om plezier mee te hebben of een biertje mee te drinken. Een keer in de week ga ik naar mijn stamkroeg Café De Wels. Hij besluit het interview en zegt: ‘Ik hoop dat mensen later zullen zeggen: ‘Het was best een aardige kerel.’