Emotionele Langelaar neemt afscheid
Langelaar liet weten: ‘Ik ben er reuze trots op om ridder te zijn en ben er ook een beetje ontroerd ervan. Als mijn vader en moeder hier waren geweest hadden ze zitten stralen.’ Ze reageerde op de verschillende sprekers: ‘Inderdaad haal ik altijd maar die vervelende namen door elkaar haalde. Ik heb ze in de vakanties uit mijn hoofd geleerd, maar daarboven (ze wees naar haar hersenpan) zit het qua namen niet goed. Inderdaad heb ik een raadsvergadering een keer vergeten. Toen ik binnen kwam rennen met een rood hoofd, was het de enige keer dat ze voor me geapplaudisseerd hebben tijdens een raadsvergadering.’
Langelaar vervolgt: ‘Ik was verliefd en nu ben ik weer hartstikke verliefd, maar intussen weet ik mij te gedragen. Met de schitterend mooie armband zal ik alle 24.000 inwoners in mijn hart en om mijn pols meedragen.’ Over de opmerkingen van Goedhart: ‘Ik moest er flink tegen boksen, want die mannen trekken vaak samen op. Maar als de vergadering was afgelopen, hadden we weer grote pret met elkaar.’
Ze vergeleek in haar speech haar leven met een snoer ruwe parels die stuk voor stuk tot een prachtig collier gevormd worden. ‘Iedere parel vertelt haar eigen verhaal en heeft haar eigen geschiedenis van hoogte- en dieptepunten. Ze stond stil bij haar ouders, haar eerste man Jos en haar / hun kinderen. Ook haar raadslidmaatschappen en burgemeesterschap in Groenlo waren mooie parels. Ze stond ook stil bij zaken die haar de nachtrust hebben ontnomen, zoals het vertrek van twee wethouders of het krijgen van een motie van treurnis. ‘Je slaapt dan slecht en bent emotioneel aangeslagen. Maar de volgende dag gaat gewoon de zon weer op en ga je aan de slag. Voor je er erg in hebt, zijn de negatieve gevoelens verdwenen.’
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home