Wie is toch het raadslid Carina Drijver – van Empelen?

NOORDWIJK – Ze heeft in haar jeugd diepe armoede meegemaakt en was de rest van haar leven een carrièrevrouw. Maar altijd met een sociaal gevoel: ‘Ik heb geen vijanden. Als er sprake is van negatieve gevoelens, probeer ik deze te harmoniseren.’ Sinds juni vorig jaar gaat ze ook door het leven als fractievoorzitter van de Progressieve Combinatie (PvdA, GroenLinks en D66). Het is dus de hoogste tijd om ons af te vragen: ‘Wie is toch het raadslid Carina Drijver – van Empelen?

Drijver komt van oorsprong uit een welvarend gezin met zeven kinderen. Haar vader was directeur van de Persilfabrieken in het dorpje Jutphaas (Nieuwegein). Het leven lachte het gezin toe, maar dat veranderde in één klap bij het overlijden van Drijver’s vader. ‘Ik was toen tien jaar en het was een dramatische tijd. Mijn moeder zat zonder inkomen en met zeven kinderen. We moesten ieder dubbeltje omdraaien. In ruil voor gratis eieren en af en toe een kip werkte ik bij een kippenboer. Heel soms kreeg ik ook een restantje uit de groentetuin toegestopt.’

Geld om te studeren was er niet voor Drijver, dus vertrok ze op haar 18de naar Amsterdam om daar als leerling-verpleegkundige aan de slag te gaan. Tegelijkertijd besteedde ze vele uren per week om zich bij te scholen. Niet alleen voor de zorg, ook volgde ze een managementopleiding. Door deze opleiding gingen voor haar veel deuren open die anders gesloten zouden zijn gebleven.

Drijver: ‘Ik leerde mijn eerste man kennen in 1972. Hij was antiquaar en verzamelde dus oude boeken. Naast mijn werk in de zorg en de managementopleiding assisteerde ik hem in de zaak. Er ging een wereld voor me open: we reisden veel, kochten boeken en catalogiseerden die.’ In 1976 overleed haar geliefde echter en Drijver richtte zich op haar carrière. ‘Ik werd een rijzende ster in de zorg’, verwoordt ze het lachend.

Zo was zij de spin in het web van het VU-ziekenhuis en werd, vooral door haar inzet, het polikliniek gebouw gerealiseerd. In 1987 ontmoette zij haar nieuwe levenspartner. Ze kijkt terug: ‘De dynamiek was voor mij het mooist. Ik probeerde altijd compromissen te bereiken. Als je voor iemand een deel van zijn wensen kunt invullen, dan helpt dat bij het vergroten van het draagvlak.’ Dertig jaar lang werkte ze in veel verschillende ziekenhuizen; hieronder zaten ook een aantal interim-opdrachten.

Actief worden als raadslid zat er al die jaren niet in, al was Drijver wel bestuurslid bij verschillende PvdA-fracties in onder meer Amstelveen en Groningen. In 2009 was Drijver de pensioengerechtigde leeftijd gepasseerd en kreeg ze wat meer tijd. Ze besloot zich kandidaat te stellen en werd gekozen als gemeenteraadslid. ‘Politiek was nieuw voor me: het gaat daarbij om het debat en de onderlinge verhoudingen. Met name het eerste half jaar vergde veel energie: je moet de dossiers en de mensen in de politiek leren kennen. Ook moet je zichtbaar zijn en gehoord worden.’ In 2011 werd Drijver benoemd tot fractievoorzitter en dat gaat haar goed af. ‘De Progressieve Combinatie opereert nu anders dan in de vorige raadsperiode. Als nieuwkomer creëer je nieuw elan en de verhoudingen zijn niet meer verhard.’