Wie is toch het raadslid Andries de Boer?

NOORDWIJK – Hij reisde in zijn jeugd door Nederland en Canada, met dank aan het werk van zijn vader. Als 18-jarige ging hij zijn droom achterna en meldde zich aan bij de Koninklijke Marine, maar moest hier vanwege chronische zeeziekte mee ophouden. Sinds die tijd maakte hij furore in de bankwereld en richtte een eigen bedrijf op. De laatste jaren is hij actief in de lokale politiek voor het CDA, dus is het de hoogste tijd om ons af te vragen: ‘Wie is toch het raadslid Andries de Boer?’

De Boer verbleef in zijn jeugd steeds maar enkele jaren op dezelfde plek. Zo kon hij een poosje in Toronto wonen, waarna hij met zijn ouders weer verhuisde naar o.a. Amsterdam en Hengelo. ‘Ik had er geen problemen mee om te verhuizen, want ik zag het als een mogelijkheid voor nieuwe kansen in een nieuwe omgeving. Nog altijd onderhoud ik contacten met vrienden uit mijn jeugd.’ Zijn vader was ooit koopvaardijofficier en De Boer tekende voor tien jaar bij de Koninklijke Marine. Als Adelborst wilde hij de zeven zeeën bevaren, ‘Maar ik was chronisch zeeziek en moest weg. Het was voor mij een behoorlijke teleurstelling dat ik niet datgene kon doen wat ik wilde.’ Toch is hij een fervent zeiler. ‘Het gaat goed als ik aan het roer sta van een zeilschip, maar niet als ik in de kajuit zit met windkracht 9. Dan vergaat het lachen je wel. Op een motorschip wil je dan helemaal niet zijn, want die gaat vier kanten op.’

De Boer houdt ervan om zich ‘contrair op te stellen’. Geboren in een liberaal nest, ging hij studeren aan de Universiteit van Amsterdam; in de jaren ’70 een links bolwerk. Zijn studie? ‘Bedrijfseconomie met als keuzevak Economie van centraal geleide volkshuishoudingen. In 1979 reisden we al naar het communistische China en samen schreven we het boek ‘De Chinese economie’.’

Om wat guldens te verdienen, werkte hij in zijn studententijd bij de AMRO bank en na zijn afstuderen zette hij zich jarenlang voor deze organisatie in. Van 1986 tot 1993 was hij directeur van de AMRO bank voor Noordwijk, Noordwijkerhout en Sassenheim en in die tijd werd de vestiging in Noordwijk kantoor van het jaar. Na de fusie met ABN besloot De Boer al snel om te verkassen. ‘Ik paste qua stijl meer in de AMRO-situatie. Bovendien ging de fusie ten koste van mijn onafhankelijkheid.’ Hij benaderde Van Lanschot Bankiers met een businessplan en zette een nieuwe vestiging op in Leiden.

In 1998 zette hij het bedrijf WVGH op, dat particuliere beleggers hielp bij het investeren in vastgoed en films. Hij verkocht de zaak in 2008; net voor de crisis uitbrak. ‘Ik ben heel blij dat ik van de dagelijkse sores af ben en dat ik niet meer zestig uur per week hoef te werken.’ Vrienden van hem zitten bij het CDA en vroegen hem om actief te worden in de politiek. Tot 2006 was De Boer actief als burgerlid en vanaf 2010 zit hij in de gemeenteraad. ‘Of politiek wat voor mij is, weet ik niet maar het CDA Noordwijk is een goed team; ik zou zeker geen wethouder willen worden, maar wil via de politiek wat doen voor de samenleving. Hoe de politiek mij bevalt? Goed, als we een leuk debat hebben, maar het is minder fijn als er alleen maar langs partij lijnen gestemd wordt, waarbij niet naar elkaars argumenten geluisterd wordt.’