‘Wethouder is geen baan van 40 uur per week’

OEGSTGEEST – In een interview vertelt beoogd wethouder Johanna Haanstra over de redenen waarom ze naar deze gemeente is gekomen. Ze ziet de problematieken waar Oegstgeest voor staat ‘een mooie uitdaging’.

Haanstra wil niet ingaan op de vraag of ze alvast toelichting wil geven voor het aanpakken van de drie belangrijkste speerpunten van het college (financiën, bedrijfsvoering en de positie van Oegstgeest in de regio). Wel beantwoordt ze de verdere vragen.

U bent voorzitter van de Raad van Toezicht Stichting Jeugdinterventies, Tranchemanager ‘In voor zorg’, lid van verschillende organisaties en penningmeester. Gaat u een of enkele van deze activiteiten opgeven om u voor de volle 100% te richten op uw werk als wethouder?

‘Wethouder zijn is geen 40-urige baan. Dat doe je altijd 24/7. Ik ga ervaren hoe dat het komende jaar gaat verlopen en hoe ik de verschillende activiteiten kan combineren. Je kunt dingen intensief of adequaat doen. Maar het is in principe voor een jaar. Ik wil zo min mogelijk gebruik maken van de wachtgeldregeling en daarom heb ik die activiteiten onder meer opgepakt. Om die activiteiten nu op te zeggen en over een jaar tot de conclusie te komen niet verder te gaan, vind ik riskant. Wel zal ik dit overwegen als ik na 2014 verder kan als wethouder in Oegstgeest.’

Waarom wilt u wethouder worden in Oegstgeest?

‘Ik ben tussen 2002 en 2010 wethouder in Almere geweest. Als zo’n wethouderschap voorbij is, kijk je naar een van de andere 405 gemeenten. Ik hoorde bij onze bestuurdersvereniging dat iemand gezocht wordt in Oegstgeest. Ik heb me verdiept in de uitdagingen; en hier liggen er hele mooie. Vervolgens ben ik gaan kennismaken en dat klikte goed.’

U wilt niet (tijdelijk) naar Oegstgeest verhuizen; bent u dan wel betrokken bij de samenleving of beschouwt u dit als een interim-job?

‘Als we in 2014 beslissen met elkaar door willen, wil ik ook de stap zetten om me te gaan vestigen in Oegstgeest. Dat is de intentie. Ik wil langer dan een jaar bij Oegstgeest betrokken blijven. Ik ken de mensen in Oegstgeest niet goed, maar wil dit wel gaan ervaren.’

Hoe kijkt u terug op het indertijd niet gelukte Almeerse project ‘Verbindend Vernieuwen’?

‘Poe, dat is iets uit de oude doos en kun je kenmerken als iets dat typisch is voor Flevoland en Almere. Je probeert samenwerkingsverbanden op gang te brengen. Dat project had de doelstelling om het hoger onderwijs in Almere te halen en ook te verankeren in de Almeerse samenleving. Dat is niet in die vorm gelukt, maar heeft wel het denken op gang gebracht. Het gedachtegoed van die tijd is wel degelijk geland, als je kijkt waarop Windesheim tegenwoordig een nieuwe school heeft opgezet.’

U liet indertijd ook een TBS-kliniek plaatsen in een woonwijk, waar veel protesten tegen waren.

‘Die TBS-kliniek staat er nu en het is een prachtige voorziening. Ik hoor er geen klachten meer over.’

Wat weet u van Oegstgeest?

‘Nog lang niet genoeg en dat ga ik ook allemaal ervaren. Ik ben op zoek naar een plekje om af en toe te overnachten, want alleen maar pendelen is ook niet plezierig. Ik wil kennis maken met de gemeente en de mensen.’

Er gaan stemmen op, dat de nieuwe wethouders net als hun voorgangers genoegen zouden moeten nemen met 80% van hun inkomen; als gebaar richting de inwoners dat ze solidair zijn in de huidige moeilijke tijden. Hoe staat u daar tegenover?

‘Dat vind ik symboolpolitiek en daar ben ik niet zo van. De gemeente gaat terug van vier naar drie wethouders, dus het takenpakket is fors verzwaard. Als het een fulltime functie is waar je ook zeven dagen in de week voor beschikbaar bent, moet je daar ook een normale rechtspositie voor toepassen. Die positie van wethouderschap geeft ook aan dat ik van reiskosten en pensioenregeling gebruik kan maken. Ik maak wel van de pensioenregeling gebruik maar de kosten voor het woon-werkverkeer neem ik voor eigen rekening.’

Hebt u nog overige informatie die u kwijt wilt?

‘We gaan elkaar nog tegenkomen het komende jaar.’