Voormalig voorzitter eist verontschuldigingen wethouder

LISSE – De kritiek van wethouder Adri de Roon (D66) op de stichting Bloemen Mozaïek Lisse is verkeerd gevallen. Tijdens een vergadering van de commissie Culturele Zaken uitte hij zich afkeurend over een ‘feestje’ dat de vrijwilligers hadden gehouden en haalde hij aan, dat vorig jaar een eenmalige subsidie aan de organisatie was toegekend. ‘Waarom dan nu weer om steun vragen bij de gemeente? Hadden die mensen een te grote broek aangetrokken?’ Voormalig voorzitter en medeoprichter van de Bloemen Mozaïek Lisse, Theo Borgert, is razend.

Hij spreekt op persoonlijke titel en wil de uitspraken van De Roon weerleggen. ‘Vorig jaar heeft de gemeente aangegeven dat de subsidie eenmalig was, de toenmalige commissie afvaardiging (Theo Borgert en Denis Wassenaar) had om een jaarlijkse bijdrage gevraagd.’ Over de ‘te grote broek’ opmerking: ‘Dit is een insinuerende opmerking die door geen enkel feit kan worden gestaafd; het gaat om feiten en niet om meningen en/of gevoelens. Dit is een kwalijke opmerking die geen enkel recht doet aan de commissie leden en haar vrijwilligers.’

     

      Helemaal woest wordt Borgert over de uitspraak van De Roon dat er ‘kennelijk voldoende geld was voor een feestje. Het is leuk om het glas te heffen, maar moet dat dan zo gebeuren? Dat feestje was niet nodig; het gaat immers om dit bloemenmozaïekproject.’ Borgert: ‘Er was geen feestje! Ongeveer de helft van de vrijwilligers heeft, na zestien uur in touw te zijn geweest op de dag van de mozaïek, samen een simpel sateetje met wat rijst gegeten. Dit is een vervelende insinuatie.’

Hij vervolgt: ‘De gemeente heeft op die dag een receptie gehouden voor genodigden. De commissie heeft aan de gemeente voorgesteld om de receptie aan te grijpen om de prijsuitreiking te doen: Dit past in de sfeer van de dag en het was ons verzoek om hiermee de kosten van de prijsuitreiking te verlagen voor de commissie. Op advies van ambtenaren van wethouder De Roon werd ons verteld dat het geen pas gaf “om de genodigden te mengen met de bewoners”. We mochten van het gemeentehuis gebruik maken nadat de genodigden weg waren; hierdoor hebben wij circa 1.200 euro meer kosten moeten maken!’

Borgert wil een ‘schriftelijke verontschuldiging naar de goedwillende vrijwilligers’ van de wethouder. ‘Wat is de waarde van de prijs van Vrijwilliger van het jaar in de gemeente Lisse, als je zo in de krant wordt neergezet? Wat moeten de bewoners nu wel niet denken van deze positieve en gemotiveerde vrijwilligers? Zakkenvullers? Foei, foei, foei, ik heb er geen andere woorden voor.’