Dé lokale en regionale nieuwssite

Als journalist schrijf ik over actuele zaken. Ook zijn ruim 80 boeken van mij gepubliceerd. Deze blog heeft al miljoenen bezoekers verwelkomd. Hier vindt u alle, ruim 26.900, gepubliceerde artikelen, verschenen in landelijke, regionale en lokale dag- en weekbladen en magazines. Mocht u onderwerpen aan de kaak willen stellen, neemt u dan contact met mij op: info@writing4u.nl. Foto's kunnen, tegen vergoeding, besteld worden via dit emailadres.

26 september 2013

Column

Maandag 9 september begon het politieke jaar weer en met de verkiezingen in aantocht, kunnen de volgers van de raadsleden zich opmaken voor heftige discussies, snijdende opmerkingen en hier en daar persoonlijke aanvallen. Woensdag 19 maart 2014 vinden de verkiezingen, ook wel ‘verziekingen’ genoemd, voor de gemeenteraad plaats. De huidige raadsleden (bek)vechten niet alleen voor hun eigen partij, maar beseffen ook dat ze zich juist nu moeten laten gelden. Immers, hun leden bepalen binnenkort op welke plek van de kandidatenlijst zij mogen staan. En hoe lager de plek op die lijst, des te groter de kans is dat het huidige gemeenteraadslid verdwijnt in de anonimiteit van de politieke analen.
En dus schrijft het ene raadslid op een blog van de eigen partij over een ‘jokkende wethouder’, wordt de redactie van het Witte Weekblad overspoeld met allerlei persberichten van een partij die wel in de gemeenteraad wil, maar daar nog niet in zit en beklaagt een ander raadslid zich weer over zijn buurmeisje die een parkeerbon heeft gekregen, omdat ze haar auto illegaal op een stukje grasveld geplaatst had.
Kortom, voor een politiek journalist is het natuurlijk smullen. Hoe meer politici zich willen profileren, hoe beter het is. Maar hoe komt het toch, dat veel politici die noodzaak om zich te doen gelden, alleen beseffen in het laatste half jaar van hun ‘regeerperiode’? Juist door drieeneenhalf jaar lang verenigingsbijeenkomsten, openbare informatieavonden bij te wonen en een wekelijks vragenuur in te stellen voor alle inwoners, kan een raadslid zich doen gelden.
Natuurlijk kost dit veel, heel veel tijd, maar dat mag natuurlijk geen probleem zijn. Immers, ieder raadslid is de politiek ingegaan om zich in te zetten voor de samenleving. Althans, dat mag ik hopen. Het alternatief is namelijk dat het kandidaat-raadslid alleen maar het pluche wil bezetten om zijn of haar eigen ideetjes verwezenlijkt te zien. En persoonlijke ambities gaan altijd ten koste van het gemeenschappelijk belang. Maar wees gerust; als politiek journalist zal ik de komende maanden voor u de politici in de gaten houden. En als er één over de schreef gaat, dan weet u waar u dit kunt lezen.