Zaden van verdraagzaamheid en liefdadigheid

LISSE – Terwijl honderd meter verderop het halve dorp is uitgelopen voor de Harddraverij, verzamelen donderdag 26 september twintig mensen zich in de Pauluskerk (Ruishornlaan 33) om te praten over Syrië. Het evenement is opgezet door de Raad van Kerken en Jan Jaap van Oosterzee, lobbyist voor het Midden-Oosten voor IKV Pax Christi, vertelt over de zaken die zich in Syrië afspelen. Aan het eind van de avond, die ging over het thema Vredesactivisme, beseft iedereen dat er veel meer is dan enkel goed en kwaad.

De dictator Bashar Hafiz al-Assad is slecht en de opstandelingen zijn goed. Was het maar zo eenvoudig, maar de werkelijkheid is toch een stuk genuanceerder, zo legt Van Oosterzee uit. Er zijn namelijk veel verschillende soorten activisten. De opstand tegen Assad begon geweldloos, maar al gauw ontsprongen overal in het land haarden van verzet. In eerste instantie was er de roep om democratie, maar al gauw sprongen radicaal-islamitische groeperingen op de verzetswagen. Het is hun doel om van Syrië een islamitische staat te maken.

Wat een groot deel van de internationale gemeenschap betreft, moet de dictator weg. Een dictatuur is namelijk niet meer of minder dan een oorlog van de machthebber tegen zijn eigen volk. De lobbyist: ‘Soms ontstaat wel eens het idee dat een land als Syrië een dictator nodig heeft om het land bij elkaar te houden. Maar die dictator wil juist dat de tegenstellingen blijven bestaan; dat is zijn legitimatie. Die problemen worden niet opgelost. Alles wordt in een snelkookpan gedouwd, het vuur brandt eronder en op een gegeven moment ontploft het.  De IKV is geen pacifistische organisatie. Soms is militair ingrijpen het minste kwaad in vergelijking met het laten voortwoekeren van de misstanden.’

Militair ingrijpen van buitenaf is voor Pax Christi geen taboe om het uiteindelijke gewenste doel te bereiken. ‘We willen eilandjes van beschaving in stand houden te midden van oceanen van geweld. Het gevaar is dat die eilandjes ten onder gaan. Op dit moment wordt in Syrië de zaden gezaaid van hoe het land er in de toekomst uit gaat zien. De meeste zaden, zijn de zaden van haat. Maar hier en daar zijn er ook zaden van verdraagzaamheid en liefdadigheid.’

Van Oosterzee maakte duidelijk waarom hij helemaal vanuit Utrecht naar Lisse is gekomen om over Syrië te praten: ‘Ik wil duidelijk maken over wat activisme in Syrië op dit moment kan betekenen. Dat we het ondersteunen waard vinden. Ik leg uit waarom we te midden van al het geweld een partij zien die wij de moeite waard vinden om steun aan te geven.’ Op www.adoptarevolution.nl staan verschillende verzetsacties die financieel ondersteund kunnen worden, zoals de Mustafa Qarman school voor oorlogskinderen of de verzetskrant Enab Beladi.

Van Oosterzee: ‘Zij vechten geweldloos voor waardigheid, vrede, inclusiviteit en veiligheid. Zij bouwen aan een krachtige burgerbeweging en zijn tegenkrachten tegen het geweld en extremisme. Ze zijn de wegbereiders van de democratie.’ Hij besluit hoopvol: ‘Het is niet een eeuwig en onoplosbaar probleem. Er zijn ook tijden geweest waarin de Syrische bevolking vreedzaam naast elkaar leefde.’