Dé lokale en regionale nieuwssite

Als journalist schrijf ik over actuele zaken. Ook zijn ruim 70 boeken van mij gepubliceerd. Deze blog heeft al miljoenen bezoekers verwelkomd. Hier vindt u alle, ruim 26.800, gepubliceerde artikelen, verschenen in landelijke, regionale en lokale dag- en weekbladen en magazines. Mocht u onderwerpen aan de kaak willen stellen, neemt u dan contact met mij op: info@writing4u.nl. Foto's kunnen, tegen vergoeding, besteld worden via dit emailadres.

28 april 2014

‘We zitten hier niet elk weekend te knopen en vuurtjes te maken’

JOEP DERKSEN
LISSE – De scoutinggroep Graaf van Lynden is opgericht  in 1982 en is indertijd ontstaan uit een fusie van de Maria Gorettigroep en de Paulusgroep. Op zoek naar een geschikte locatie kwamen de toenmalige scoutingleiders in gesprek met de Graaf van Lynden. Hij was bereid om een stukje van zijn (bos)grond ter beschikking te stellen aan de scoutinggroep en als tegenprestatie werd deze afdeling van de scouting vernoemd naar de Graaf.
Begeleider Ruud van der Aart vertelt over de scoutinggroep Graaf van Lynden: ‘We proberen de kinderen iets bij te brengen, waar ze in hun verdere leven iets aan hebben. We doen niet louter alleen scoutingdingen. We zitten hier niet elk weekend te knopen en vuurtjes te maken, maar organiseren ook spellen in het bos, via  internet en we bouwen een kabelbaan.’ Hij voegt hier lachend aan toe: ‘Al moet je voor het maken van die kabelbaan wel kunnen knopen!’
Hij vervolgt: ‘Als lid van de scouting moet je als kind niet bang zijn om smerig te worden. Als ik vroeger na een scoutingactiviteit met een schone broek thuis kwam, werd ik weer terug gestuurd.’ Wat onderscheidt de scoutinggroep Graaf van Lynden van de andere scoutingverenigingen? ‘De kinderen hebben hier veel meer vrijheid en hoeven zich niet strikt aan het scoutinghandboek te houden. Als de kinderen hier komen, kunnen ze zelf ontdekken wat ze wel en niet kunnen. We gaan daar in verder dan anderen. Als kinderen een passie ontdekken, kunnen ze die bij ons kwijt.’
De afgelopen 32 jaar hebben generaties kinderen heel veel gespeeld en geleerd en mooie dingen meegemaakt. Het absolute dieptepunt was echter de brand in 2011, die de oude blokhut helemaal in de as legde. Hierbij verdwenen alle vaandels, vlaggen, foto’s en herinneringsborden voorgoed. Binnen een jaar had de scouting echter deze tegenslag omgezet in een positieve ontwikkeling; de ruim 90 leden genieten inmiddels weer van een nieuwe blokhut. Alleen de muren  zijn nog wat kaal, met slechts hier en daar een vlag van een scoutingevenement dat de afgelopen twee jaar heeft plaatsgevonden.
Van der Aart: ‘De brand was een heel emotioneel moment voor de kinderen, want in feite was alles weg. We hebben nog één aanhangertje met spullen uit de as kunnen halen, maar ook van die zaken hebben we 90% moeten weg gooien. De oude blokhut hing helemaal vol met twintig jaar kampherinneringen en ervaringen. Dat was in één keer weg en je kunt het niet vervangen.’ Tijdens de periode dat de scouting geen eigen clubhuis had, hebben kinderen het lidmaatschap opgezegd, maar inmiddels zit het ledenaantal weer op het peil van voor de brand.
Van der Aart weet wel hoe dat komt: ‘Als kinderen eenmaal hier zijn geweest en komen kijken, willen ze ook blijven. Je hoeft niet meer strak in een uniform op een rijtje te zitten en knopen leren te maken.’ De scouting is niet afhankelijk van gemeentelijke subsidie en dat bevalt prima. ‘Hierdoor zijn we financieel onafhankelijk. Dankzij de vele vrijwilligers blijft de contributie al jaren op 95 euro per kind. Voor kinderen is het goed om lid te worden, want je leert zaken waar je in de toekomst wat aan hebt; samenwerken met anderen, je eigen grenzen leren kennen en te ontdekken dat je veel meer kunt dan jezelf denkt. Als je er maar de kans voor krijgt.’