Nacht zonder dak

 

JOEP DERKSEN

WOUBRUGGE – Één hele nacht lang lagen 22 kinderen in de buitenlucht op het boerenland aan de Ringdijk 1. Zij deden dit uit solidariteit met kinderen uit de derde wereldlanden, die dit noodgedwongen iedere nacht moeten doen. De actie ‘Nacht zonder dak’ was het slotstuk van een inzamelingsactie van de jongeren van de Gereformeerde Kerk en de Hervormde Kerk. Zij hebben de afgelopen maanden 2.500 euro ingezameld; met dat geld wordt de komende 500 dagen één kind uit India onderhouden.

Klagen over ‘die jeugd van tegenwoordig’ is van alle tijden, maar over deze jongeren hebben volwassenen niets dan lof. Ze bakten cake voor senioren en hebben door het hele dorp lege flessen opgehaald, waarbij het statiegeld gedoneerd werd om dat ene kind in India te helpen aan een betere toekomst.  Paul Smit van de stichting TEER informeerde de kinderen tussen 11 en 16 jaar: ‘De kosten voor levensonderhoud voor een kind zijn 4,49 euro per dag. We kunnen niet heel India redden, maar als je één kind kunt helpen voor 500 dagen, dan is dat al genoeg. En als jullie volgend jaar weer een ‘Nacht zonder dak’ houden, kunnen we dan weer een kind helpen.’

Ingrid van Houdt is mede-organisator van dit evenement en vertelt dat dit de eerste keer dat deze nachtelijke activiteit gehouden wordt. ‘De beide kerken hebben jeugdclubs en we wilden het jaar afsluiten door samen met de jongeren iets terug te doen voor een ander.’ Het is tien uur ’s avonds en de nacht gaat beginnen; de jongeren verzamelen zich op het boerenveld en leggen de laatste hand aan hun zelfgemaakte sloppenwijk van kartonnen dozen. De kinderen hebben hun ‘huizen’ versierd met allerlei spulletjes die op de ‘vuilnisbelt’ lagen; gedoneerde plastic bakjes, vlaggetjes en zelfs een oud flesje parfum.

De 13-jarige Temme toont trots zijn woning, die hij met enkele andere tienermeisjes en –jongens deelt: ‘We hebben een tussenschot en een vlaggenmast!’ laat hij trots weten. ‘Ik vind het belangrijk om stil te staan bij de straatjongeren. Die zijn echt zielig. Ik doe hier aan mee, omdat ik wil laten zien dat ik ook in de buitenlucht kan slapen.’ Naomi (12) vult aan: ‘Zonder dat je veel moeite doet, help je anderen. Ik vind het fijn om één kind 500 dagen te helpen; zo kan dat kind een nieuw leven opbouwen.’

Het interview wordt ruw onderbroken op het moment dat een tractor het land op rijdt.  De kinderen rennen er naar toe; ‘Ja! Nieuwe spullen voor de vuilnisbelt!’ Natuurlijk gaan de jongeren nog niet slapen; er worden allerlei spelletjes georganiseerd, maar tussen 2 en 6 uur krijgen ze ‘sloparrest’; dan moeten ze echt in hun kartonnen doos blijven. Nina (14) geniet: ‘Het is leuk om mijn eigen huis te bouwen; het is net of we op kamp zijn.’