Column

KAAG EN BRAASSEM - Driekoningen is weliswaar alweer geweest, maar op het moment van schrijven van deze column is het nog geen 6 januari. Dus kan ik u het allerbeste voor het jaar 2015 wensen, waarde columnlezer.

Dit wordt het jaar van de waarheid en de harde werkelijkheid. Over een paar maanden zullen we weten of de enthousiaste plannen van de inwoners en ondernemers van Leimuiden voor een nieuw Dorpshart ook daadwerkelijk uitgevoerd kunnen worden. Ook wordt het komende jaar duidelijk hoe succesvol de maatregelen van de gemeente zijn ten aanzien van het soepel doorvoeren van de drie decentralisaties (3D). Werklozen, mensen met een beperking en zowel ouderen als jongeren die zorg nodig hebben, zijn sinds 1 januari op de gemeente aangewezen, waar het gaat om het verkrijgen van de beste zorg.

Maar die zorg krijg je niet zomaar; je moet er wel wat voor doen! Wie naar de huisarts gaat en vraagt om een pilletje tegen depressiviteit wordt in plaats daarvan doorgestuurd naar een plaatselijke sport- of cultuurvereniging, waar de depressieveling zich helemaal kan uitleven in het uitvoeren van vrijwilligerswerk. Zo ben je met andere dingen bezig, hebt meer contact met de medemens en word je dus vanzelf gelukkig! Zo is de gedachtegang, althans.

En wie geen werk heeft, maar een uitkering ontvangt, wordt verplicht aan het vrijwilligerswerk gezet. Dat lijkt een contradictio in terminis: verplicht en vrijwillig. Maar anno 2015 is dat, waar het tegenwoordig om draait. De overheid is het beu om allerlei zaken te financieren en subsidiëren; als de inwoners een sport- of cultuurvereniging willen hebben, moeten ze die zelf maar ondersteunen en er gebruik van maken.

Niet alles hoeft negatief uit te pakken. Verenigingen en stichtingen zitten vaak te springen om vrijwilligers en bestuursleden. En de vrijwilligers onder ons weten, hoe fijn het kan zijn om iets te doen voor de natuur, een ander of de samenleving. Maar er zal dit jaar nog flink veel mis gaan, dat beseft iedereen. En dan is het belangrijk dat verantwoordelijke partijen, zoals de politiek en het gemeentebestuur, deze misstanden niet onder de tafel schuiven, maar hier eerlijk over communiceren. En zich niet verschuilen achter uitlatingen als: ‘Wij doen geen mededelingen over individuele gevallen’. Iedere misstand is namelijk het puntje van een ijsberg van problemen.

Joep Derksen