'Het vak gaat bij me passen'

Burgemeester Emile Jaensch kijkt terug op de eerste honderd dagen

JOEP DERKSEN

OEGSTGEEST – Wanneer de nieuwe Amerikaanse president is geïnaugureerd, heeft hij honderd dagen de tijd om nog wat beginnersfoutjes te maken. Maar vanaf dan gaat het werk écht beginnen. Ook voor burgemeester Emile Jaensch zitten de honderd dagen er nu op. Dus is het tijd om terug te blikken op de afgelopen periode en vooruit te kijken naar de toekomst.

Het is niet toevallig dat Jaensch burgemeester van Oegstgeest is geworden; dezelfde positie in een dorpje in Oost-Groningen zou niets voor hem zijn geweest. 'Ik heb gekozen voor Oegstgeest omdat het in de Randstad ligt, je kunt hier mooi wonen en de gemeente heeft een aantal uitdagingen. Ik houd niet van gemakkelijke uitdagingen en neem graag verantwoordelijkheid op lokaal niveau. Bovendien moet je ook kijken naar de schaal van de gemeente die bij je past, als je wethouder in een deelgemeente (van Amsterdam, JD) bent, word je niet gelijk burgemeester van een grote stad.'

Hij vervolgt: 'Oegstgeest is een gemeente die financieel weinig armslag heeft en goed op de centen moet passen. Ik heb een financiële achtergrond en kan hierin goed begeleiden. We hebben een ambtelijk apparaat dat uit een transformatie komt. Ik heb een organisatieachtergrond en kan er goed structuur aan geven.' Één ding wil Jaensch heel duidelijk hebben: hij is hier niet gekomen met de opdracht om Oegstgeest te laten fuseren met Leiden. 'We kijken naar de samenwerking in de Leidse regio. Er is geen opdracht van de Commissaris van de Koning over welke kant het op moet. Maar de samenwerking tussen de gemeenten moet wel structuur krijgen.'

Vergeleken met de vergaderingen in Amsterdam, gaat het er hier in Oegstgeest rustig aan toe. Hier zijn geen scheldkanonnades, binnenstormende krakers of publiek dat zich luidkeels met de discussie bemoeit. En mocht het ooit gebeuren, dan weet Jaensch wat hem te doen staat; 'Dan schors ik de vergadering gewoon en vertel de persoon in kwestie dat er consequenties verbonden worden aan zijn handelen.'

Als voorzitter van de raad heeft Jaensch al een noviteit geïntroduceerd: het staande stemmen. Dit leidde nogal tot consternatie bij verschillende politici. Had Jaensch dit van tevoren bedacht of kwam het spontaan bij hem op? 'Ik verzon het ter plekke, in de 'heat of the moment'. Staand stemmen gebeurt regelmatig in Amsterdam, dus voor mij is het niet ongebruikelijk.' Maar het staand stemmen lijkt geen lang leven beschoren te hebben in Oegstgeest. 'Ik weet niet of ik het opnieuw zal doen. Ik merkte dat het zo nieuw was, dat mensen het ongemakkelijk vonden. En dat moet niet het geval zijn. Stemmen moet een routineactiviteit zijn. Het wordt hier als wat apart beschouwt. Ik ben niet tegen apart, maar we doen de dingen niet alleen omdat het apart is.

Heeft Jaensch al een moment spijt gehad van zijn besluit om burgemeester te worden in Oegstgeest? Helemaal niet, ik doe dit echt met veel plezier. Het vak gaat bij me passen, maar natuurlijk moet ik het nog leren. Ik ga dagelijks met plezier naar het gemeentehuis toe, of bezoek mensen vanwege hun 60-jarig huwelijk, de koningsdag of bij bedrijfsbezoeken. Je dag begint en je weet nooit wat er op je bordje komt.' Ook zijn gezin steunt hem volop. Jaensch maakt wekelijks tijd voor hen vrij: 'Ik heb blokken in mijn agenda, dat ik aandacht aan hen geef. Al kun je er niet omheen dat je 24 uur per dag burgemeester bent. Ook als je naar de supermarkt gaat, spreken mensen je aan.'