Dé lokale en regionale nieuwssite

Beste bezoeker, Als journalist schrijf ik over actuele zaken. Deze blog heeft al miljoenen bezoekers verwelkomd. Hier vindt u alle, ruim 26.800, gepubliceerde artikelen, verschenen in landelijke, regionale en lokale dag- en weekbladen en magazines. Veel leesplezier! Mocht u onderwerpen aan de kaak willen stellen, neemt u dan contact met mij op: info@writing4u.nl. Foto's kunnen, tegen vergoeding, besteld worden via dit emailadres.

24 november 2016

'Kinderen en kleinkinderen belangrijkste in het leven'


OEGSTGEEST > Een huwelijk van 65 jaar gaat nooit alleen maar over rozenblaadjes: ,,Iedereen die dat zegt, liegt''. Hans (89) en Thea (88) Ekker nemen geen blad voor hun mond op de dag dat ze zelf hun 65ste huwelijksjaar vieren. Doordat ze allebei hun eigen dingen zijn blijven doen, werd hun huwelijk een succes. Én bekroond met drie fijne kinderen en drie prachtige kleinkinderen.

De wieg van Hans Ekker stond in Brussel en – mede dankzij de Franse lessen op de basisschool - kreeg hij een prachtige carriere in het bedrijfsleven. Uiteindelijk werd hij vice-president van Akzo Coatings en op zijn 65ste mocht hij nog drie jaar voor dit bedrijf aan de slag in Brussel. Thea lacht: ,,Toen hij thuis kwam, was het verschrikkelijk. Ik had mijn eigen leven geleid en de organisatie van het huishouden en de kinderen. Ineens komt er iemand die zich overal mee gaat bemoeien. Dat was even wennen.''

Het echtpaar gaat in gedachten terug naar de tijd, dat ze elkaar leerden kennen op 13- en 14-jarige leeftijd. ,,Ik voetbalde bij HBS in het team, waar haar broer ook in zat. Ik heb al haar vriendjes gekend, maar bleef zelf op de achtergrond. Die anderen hebben het allemaal opgegeven.'' Enkele jaren na het overlijden van haar moeder, opperde Thea's vader, dat ze moesten gaan trouwen. ,,Mijn vader was dol op Hans. Als we ruzie hadden, kreeg Hans altijd gelijk.'' Beide ageren tegen andere stellen die vieren dat ze 65 jaar getrouwd zijn en die stellen, dat het huwelijk altijd geweldig is geweest. ,,Het klopt niet, dat je nooit wat hebt. Hij is meer de ruziemaker en dan houd ik mijn mond; dan gaat het vanzelf over. Ik kan mijn emoties kwijt in het zingen.''

Vorig jaar kreeg de echtgenote een lichte beroering en hierdoor werd Hans maandenlang mantelzorger. Het was een zware tijd voor beiden, maar toonde tegelijkertijd de kracht die ze hadden om elkaar te helpen. Inmiddels gaat het gelukkig weer wat beter met Thea en dirigeert ze haar koor Pas Partoutti weer zelf én is ze bezig met het schrijven van haar biografie. Terugkijkend zijn ze echter van één ding overtuigd; het was mooi om een goed werkzaam leven te hebben gehad en bezig te zijn geweest met de muziek. Maar het allerbelangrijkste en beste in het leven zijn toch de kinderen en kleinkinderen. Het huwelijksechtpaar viert het 65-jarige feest met een heerlijke lunch in de Moerbei in Warmond. Zien we elkaar weer over vijf jaar? Ze lachen: ,,Dat hangt van onze gezondheid af. Onze koppen doen het nog en we hebben afgesproken dat we hier horizontaal de deur uit gaan!''


Joep Derksen