Column

Duurzaamheidswaanzin

De inwoners van Oegstgeest moeten beter betrokken worden bij de energietransitie. De gemeenteraad stemde donderdag 20 december unaniem in met dit voorstel van raadslid Mandema (CDA). Zo komt er een publieksvriendelijke versie van het 'Uitvoeringsprogramma Duurzaamheid', dat door het college van burgemeester en wethouders wordt vastgesteld.

Maar dat is natuurlijk allemaal klein bier, waarde columnlezer.

De landelijke politiek wil graag, dat Nederland zich maximaal inzet om de temperatuur over tachtig jaar 0,00003 graden lager te krijgen. En dus mogen we vanaf zo'n 2030 geen gas meer gebruiken, mogen er alleen nog nieuwe en peperdure elektrische auto's verkocht worden en worden de belastingen op gas en elektriciteit jaar op jaar verhoogd. We worden gedwongen om te kiezen: of iedere maand torenhoge rekeningen betalen voor het gebruik van energie óf vele tienduizenden euro's investeren om het huis duurzamer te maken.

Ondertussen wordt er vrijwel niets gedaan aan de grootste vervuilers, die ons land 'rijk' is: Shell, Schiphol, AkzoNobel, DSM en Unilever. Zij ontspringen elke dans in het klimaatakkoord, dat mede is opgezet door de klimaatlobby, maar waar nu steeds meer organisaties ontevreden zijn over de einduitkomst. En het had zo mooi kunnen zijn; de landelijke politiek had er voor kunnen zorgen, dat de nieuwe energiebronnen in handen komen van ons allen; de inwoners. Waarbij wij allemaal een gelijkwaardig aandeel krijgen in de te bouwen windmolens, zonnepanelenvelden en andere duurzame energieopwekkers. Maar nee hoor; dit soort kolossale apparaten, die het zicht grondig bederven en ten koste gaan van natuur- en landbouwgebieden, komen in handen van enkele grote commerciële organisaties, die de komende tientallen jaren ons gaan belasten

En ondertussen gooien wij één van de schoonste manieren van energieverbruik (gas) overboord, terewijl de tien grootste vervuilers samen 72% van de mondiale broeikasgassen uitstoten. Dan gaat het onder meer om de landen China, Amerika, India, Rusland en Japan. Daarnaast zijn China en Indonesië de grootste veroorzakers van plastic afval in de oceanen; goed voor eenderde van al dat afval (bron: www.duurzaamnieuws.nl).

Het wordt tijd, dat de politici beseffen, dat het postzegelwerk waar Nederland mee bezig is, totaal geen zin heeft. Dat kleine stukje aan duurzaamheidsmaatregelen, waar ons land zich aan gaat committeren, zorgt voor enorm veel financiële problemen bij honderdduizenden, zo niet miljoenen inwoners. Terwijl elders op aarde men vrolijk doorgaat met uitstoten. Nederland moet niet proberen om als Don Quichotte in haar eentje te strijden tegen de klimaatwindmolens. Een echte aanpak heeft alleen effect als de grootste landen en grootste vervuilende multinationals hun verantwoordelijkheden nemen. Laat onze plaatselijke politici er voor zorgen, dat dit besef ook doordringt tot de Haagse politiek!

Maar gelukkig mogen wij inwoners het 'Uitvoeringsprogramma Duurzaamheid' lezen, in een publieksvriendelijke versie. Waarin publieksvriendelijk ongetwijfeld wordt uitgelegd, dat het toch echt de inwoners zelf zijn, die moeten zorgen voor hun eigen duurzaamheidsmaatregelen. En wie niet mee wil doen, wordt groots belast. In het kader van de strijd tegen de klimaatverandering; een proces dat al gaande is sinds het ontstaan van de aarde.