Column

Huri Sahin

Het lijkt inmiddels een traditie te worden; wethouders die volkomen onverwacht hun vertrek aankondigen. De raad veel succes wensen met hun werkzaamheden en alle ambtenaren, inwoners en politici volkomen verbijsterd achterlatend. Voormalig wethouder Marien den Boer (CDA) deed dit op 12 oktober 2017. Veertien dagen daarvoor had Wendelien Tönjann ook al aangekondigd, dat ze op 1 december 2017 zou vertrekken.

Het nieuwe college zit nog maar amper in het zadel, of er is al groot gedonder in de tent. Wethouder Huri Sahin (Progressief Oegstgeest), die zo'n half jaar geleden met veel tromgeroffel werd binnengehaald, kondigde op een doordeweekse donderdagavond 10 januari doodleuk aan, dat zij opstapt als wethouder. En wel per direct. Ze voegde ook meteen de daad bij het woord en verliet de commissie Ruimte.

En wat was de reden, die Huri Sahin aangaf, voor haar vertrek? Volgens haar was er een 'onoverbrugbaar verschil over het wijzigen van de norm voor sociale woningbouw'. Zij wilde graag, dat Oegstgeest zorgt voor 25% sociale huurwoningen bij nieuwbouw. Maar de coalitiepartijen VVD, CDA en PrO hadden bij de coalitieonderhandelingen al afgesproken, dat dit 15% zou blijven. En daarmee werd een eerder raadsbesluit om zich te committeren aan die 25% overruled. Je kunt niet zeggen, dat dit nieuwe informatie was voor de zevenmaandswethouder. Maar Sahin durfde het niet aan, om in een openbare vergadering hierover standpunten uit te wisselen. Ze stond op en stapte op, nog voordat dit punt in de commissie Ruimte behandeld werd.

De aanwezige politici waren volkomen verrast. Nadat Sahin weg was, werd de vergadering geschorst en stonden raadsleden minutenlang met elkaar te praten. Enkele armen werden verbaasd omhoog gehouden. Achteraf bleek inderdaad, dat Sahin alleen haar eigen fractie had geïnformeerd over haar besluit om op te stappen. Enkele minuten voordat ze het aankondigde. Ook de burgemeester en overige wethouders wisten nergens van.

Zelf laat ze via Facebook weten: ,,Als wethouder met de portefeuille wonen heb ik met het actualiseren van de norm – 25% sociale huur ten opzichte van de huidige norm van 15% - recht willen doen aan de afspraak die in de regio is gemaakt. In deze tijd van grote schaarste aan betaalbare woningen wil ik als bestuurder er alles aan doen om alle bevolkingsgroepen een thuis te bieden in Oegstgeest. Vanuit een groot rechtvaardigheidsgevoel en mijn drijfveer om op te komen voor kwetsbare mensen ben ik politiek actief geworden. Ieder mens heeft recht op een huis. Dat is een fundamenteel bestaansrecht.''

Het is allemaal gehuil voor de bühne. Je moet als wethouder het lef hebben, om in de openbaarheid te vechten voor de standpunten waar je voor staat. En niet als een dief in de nacht het hazenpad kiezen, op het moment dat je denkt dat je jouw gelijk niet kunt krijgen. Toch was ik niet echt verrast, waarde columnlezer, want om wethouder te worden had Sahin al een van haar principes overboord gegooid. Als fractievoorzitter voor GroenLinks in de Provinciale Staten was ze altijd een groot voorstander van windenergie op het land. Toch onderschreef ze een coalitieakkoord, waarin stond, dat windmolens niet welkom zijn in Oegstgeest.

Ik gunde het Sahin, om een succesvol wethouder te worden in Oegstgeest. Voor haarzelf, maar vooral voor ons dorp. Maar Sahin heeft een middelvinger opgestoken; naar de raadsleden, ambtenaren, inwoners en ons prachtige Oegstgeest.