Column

Feestje

Het is groot feest op het gemeentehuis. De vlaggen hangen uit, slingers zijn te vinden in alle kantoorkamertjes en hier en daar is zelfs een feesthoedje te zien. Wat is er aan de hand? Is de gemeente uitgeroepen tot beste van Nederland? Of zijn alle gemeentebelastingen afgeschaft? Niets van dit alles; het nieuws is naar buiten gekomen, dat iedere inwoners 'slechts' 117 kilo per jaar aan restafval heeft.

Sinds vorig jaar controleert de gemeente, hoeveel afval u en ik aan de kant van de weg zetten. Voor het plastic, papier- en gft-afval hoeven we niets te betalen; daar krijgt de gemeente geld voor. Maar het restafval moet worden verwerkt en dus moeten de inwoners de kosten hiervoor betalen. En wie dus vaker de restafvalcontainer laat legen, moet ook een hogere afvalstoffenheffing betalen.

En nu blijkt, dat wij inwoners inderdaad gemotiveerd zijn om afval te scheiden, als het ons zelf geld scheelt. Het is natuurlijk geen toeval, dat het restafval per inwoner nog 204 kilo was en nu nog 117 kilo. Wat zegt dat over ons? Blijkbaar is het niet zo, dat wij niet kunnen scheiden, maar dat we dit jarenlang niet gewild hebben. Pas als het om het slijk der aarde gaat, zijn we bereid om onze wergwerpgewoonten aan te passen. F*ck de planeet, leve de portemonnee. Maar waar stoppen we die portemonnee, als er geen aarde meer is?

Oh, en nu we toch bezig zijn; een tip voor uw buurman/buurvrouw, waarde columnlezer: als u een plastic afvalzak hebt en het is nog niet de dag, dat die zak gratis wordt afgehaald; houd 'm dan even lekker thuis. Zet 'm in de tuin, het fietsenrek of naast de zijmuur. Dit bericht is niet voor u, uiteraard, want u doet zoiets natuurlijk niet!