Huisverboden vooral voor mannen

STREEK – In de afgelopen tien jaar zijn al vele tienduizenden tijdelijke huisverboden opgelegd. Wanneer een stel hoogoplopende ruzie heeft, of als er sprake is van een onveilige situatie, dan kan de burgemeester zo’n huisverbod opleggen. En moet één van de vechtende volwassenen de woning verlaten. Maar uit de cijfers blijkt, dat de mannen vrijwel altijd aan het kortste eind trekken.


In 2010 toonde een onderzoek van huiselijkgeweld.nl al aan, dat bij maar liefst 97% van de huisverboden de vrouwen in de woning mochten blijven. Slechts in 3% van het aantal gevallen mocht de man thuis blijven, waarbij in de statistieken geen onderscheid is gemaakt tussen heteroseksuele en homoseksuele stellen. In Zuid-Holland Zuid is iets meer dan de helft (53%) van de uithuisgeplaatsten een man tussen 25 en 44 jaar. Een kwart van de uithuisgeplaatsten is een man tussen 45 en 55 jaar en 16% is jonger dan 25. Een oud gezegde is; waar er twee vechten, hebben er twee schuld. Dus waarom trekt vrijwel altijd de man aan het kortste eind? Is hier sprake van discriminatie?


Bij huisverboden is er vaak sprake van geweld gericht op de (ex-partner) van de dader, waarbij het slachtoffer meestal tussen 25 en 45 jaar is. Het kan fysieke of psychische mishandeling zijn, maar ook seksueel geweld, verwaarlozing, vernedering of overmatige controle. Vaak gaat het om de man, die de veroorzaker is. Maar er zijn ook enkele gevallen officieel geregistreerd, waarbij de vrouw geweld gebruikt tegen haar man. In Amsterdam vinden tegenwoordig maar liefst vier huisverboden per week plaats. Vorig jaar werden in deze regio 237 huisverboden opgelegd, waarbij ‘slechts’ 21 keer een vrouw de woning moest verlaten.


De Blijf Groep is een organisatie die alle vormen van huiselijk geweld en kindermishandeling tegen wil gaan. Landelijke cijfers ontbreken, geeft woordvoerder Ilse den Hollander aan. Maar is er sprake van willekeur bij opgeroepen agenten, die besluiten om over te gaan tot een huisverbod en al gauw denken, dat de vrouw het slachtoffer is? ,,Dat zou ik niet durven zeggen. Deze beslissingen worden niet over één nacht ijs genomen. Misschien stappen vrouwen eerder naar de politie met een hulpvraag en is het voor mannen meer een taboe om daar over te praten. En als het niet wordt uitgesproken, wordt er ook geen huisverbod opgelegd.’’


Dat mannen pas laat om hulp vragen, wordt bevestigd door de site mannenmishandeling.nl. ,,De schatting is, dat 80.000 mannen per jaar worden mishandeld. Een half procent hiervan trekt aan de bel.’’ Mannen hangen aan de achterste tiet, waar het gaat om hulp bij mishandeling, zo vindt deze organisatie: ,,Er zijn 40 bedden beschikbaar voor mannelijke slachtoffers van huiselijk geweld tegenover 2200 bedden voor vrouwen.’’ Dit terwijl 40% van de slachtoffers huiselijk geweld man is.’’


Met die uitspraak is Den Hollander het niet eens: ,,We ontkennen niet dat er ook mannen mishandeld worden. Maar het lijkt me niet, dat het in de praktijk gaat om 40%. Deze organisatie beschouwt het ook als mannenmishandeling, als een vrouw een klap terug geeft.’’ Het is lastig, dat landelijke cijfers ontbreken, beaamt Den Hollander. ,,Onze mannenopvangplekken zijn niet zo druk bezocht als vrouwenopvangplekken. Schaamte kan daar ook in meespelen. Wij vermoeden een hele hoop, maar pas als onderzoek is gedaan kun je met zekerheid conclusies trekken.’’


Woordvoerder Vivian Jacobs van mannenmishandeling.nl vindt, dat het nu tijd is om te handelen. ,,Het is belangrijk te realiseren bij de cijfers huiselijk geweld, dat in 33% van de situaties waarin sprake is van partnergeweld, er wederkerig geweld is. Dit betekent dat partners gewelddadig zijn naar elkaar, waarbij de vrouw eerder psychisch geweld pleegt en de man vaker fysiek geweld. Dat fysieke geweld is zichtbaarder voor de politie, wanneer die wordt ingeschakeld.’’

Jacobs besluit: ,,Onze wens zou zijn dat er doorlopend en meer maatschappelijke aandacht zou moeten zijn voor het onderwerp. Dat we als samenleving het taboe doorbreken dat het ook mannen overkomt; er is veel schaamte bij mannen en ze zijn bang niet serieus genomen te worden.’’