Zes bomen geplant; nog 2.994 te gaan!

In het kader van nationale boomplantdag hebben de kinderen uit groep 7 van de Andreasschool hun steentje bijgedragen aan een groener Teylingen. Nadat de wethouder Margo van de Fliert de eerste spa in de grond had gezet, gingen de kinderen enthousiast aan de slag om de zes Elzen te planten. Het was een kwartiertje hard werken, maar vervolgens stonden de bomen er prachtig en kaarsrecht bij.

De wethouder sprak haar wens uit dat er de komende jaren nog heel wat groen bijkomt in Voorhout. De kinderen kregen na afloop ook wat groens als cadeau: een appel en een vetplantje.

Heeren van Voorhout zetten unieke spaaractie op

Voorhout – De winkels in Voorhout merken dat de concurrentie uit Sassenheim toeneemt. Vandaar dat vijf versspeciaalzaken een speciale actie hebben opgezet die begint op 1 april aanstaande en zal duren tot december 2006. De Teylinger consument kan hierbij voor tientallen Euro’s voordeel sparen.

door: Joep Derksen

Slager John Voordouw, vishandel De Klok, bakker Ammerlaan, groenteboer Van Kesteren en Italiaans specialiteitenwinkel Tutti-A-Tavola: deze zaken hebben een stempelactie opgezet. Voor iedere € 5,- die besteed wordt in deze winkels, ontvangt de klant één stempel. Met een volle kaart – 100 stempels – mag voor een bedrag van €25,- getankt worden bij het Fina Benzinestation aan de Herenstraat in Voorhout.

Iedereen mag zoveel kaarten volmaken als gewenst is. Iedere winkelier heeft zijn eigen kleur stempel en de bedoeling is, dat op iedere kaart minimaal 1 stempel van de vijf verschillende winkels gedrukt is.

De vijf winkeliers zijn zeer enthousiast over deze actie. Ze hebben kleurrijke posters gemaakt en deze hangen prominent in de winkels. Ook over de naam “Heeren van Voorhout” is goed nagedacht. John Voordouw vertelt: “We waren op zoek naar een eigentijdse en ludieke naam die toch het verleden in zich draagt. Nou, en ineens schoot deze benaming me door het hoofd: Heeren van Voorhout! En Heeren uiteraard op de ouderwetse manier geschreven.” Vorige week is er een foto gemaakt van de vijf Heeren.

Dit is het eerste gezamenlijke initiatief van deze versspeciaalzaken, maar wanneer het succesvol blijkt, zullen er nog vele volgen!

De spaarzegelactie begint op zaterdag 1 april en zal duren tot en met 30 november. Er kan gratis getankt worden met de volle spaarkaarten tot 1 januari 2007.

Kinderkookclub is razend populair: foto

Typisch Teylingen

Kinderkookclub is razend populair bij jeugd tot 14 jaar.

Rabobank Bollenstreek sponsort een aantal gratis kookworkshops voor kinderen van negen tot en met veertien jaar. Op zo’n middag leren de kinderen bijvoorbeeld een pizza maken, die ze na afloop mee mogen nemen naar huis. Willem Vogels en Marco van Veelen, van Kinderkookclub in den Voorhoutsche Pot, organiseren het geheel en leren de kinderen op speelse en creatieve wijze hoe een potje gekookt kan worden.

door Joep Derksen

Iedere donderdagmiddag is er in de keuken van de KTS in Voorhout kookles voor kinderen van 10 tot 14 jaar. Dit is een initiatief onder meer Willem Vogels. Het idee voor een kinderkookclub is 6 jaar geleden geboren in de BSO, waar leidsters kookles gaven aan de kinderen in de keuken. In de keuken was slechts een 4-pits fornuis aanwezig en de faciliteiten waren dus niet toereikend voor de jongens en meisjes.

Willem Vogels kwam met het idee om de kookcursussen grootser aan te pakken en hij zocht contact met de jongerenwerkster Lianne Dijksman. Ze besloten om jongens en meisjes uit het dorp erbij te betrekken. Gezien de vele reacties een groot succes. Het idee was de kooklessen te laten bestaan uit blokken van 6 lessen maar gezien het succes is er besloten dat de kinderen totaal 32 lessen mogen volgen. Elke week komen er tussen 20 en 24 kinderen en is er al een wachtlijst dus veel animo bij deze leeftijdsgroep. De kinderen zijn bijzonder enthousiast en hun docent ook.

Rabobank Bollenstreek ondersteunt de Kinderkookclub van harte. Alle kinderen die een spaarrekening bij deze bank hebben is een gratis kookworkshop aangeboden. De actie is een groot succes. In eerste instantie ging men uit dat er slechts een of twee workshops gegeven zouden worden. Echter, al zes workshops waaraan zo’n 20 a 25 kinderen per keer meedoen, zijn georganiseerd en het einde is nog niet in zicht.

Willem Vogels hoopt zijn liefde voor de kookkunst over te brengen op de kinderen wat aardig lukt getuige de reacties van de jongens en meisjes.
De kookles begint met persoonlijke hygiëne. Dat wil zeggen dat alle kinderen hun handen moeten wassen voor ze beginnen. Tevens doen ze een schort voor en natuurlijk zetten ze een koksmuts op. Ieder kind krijgt een eigen receptenboekje, zodat ze thuis elke week een ander gerecht kunnen maken, als ze de kooksmaak echt te pakken hebben. Enkele voorbeelden van gerechten in dit receptenboekje zijn: boerenomelet, pizza, gevulde speculaas, zalm, spaghetti, huzarensalade en gebonden kerriesoep.

De meeste kinderen maken hun gerechten thuis nog eens. Het is natuurlijk het leukste is om je ouders te laten zien dat je al een beetje kan koken ondanks dat je pas 10 jaar oud bent. Ook leren de kinderen met echte keukenmessen verschillende snijdtechnieken; van blokjes tot reepjes.
De eerste kinderen die binnen kwamen bij de kookworkshop waren Kim en Carlijn. Ze kregen hun eigen muts en schort. Ook de andere kinderen ontvingen een schort en muts. Vandaag waren 12 meisjes en acht jongens aanwezig. “Een muts voor een muts”, zo noemde een van de kinderen het toen ze haar kokstooi opzette.

De kinderen die meedoen aan de workshop komen uit Lisse, Voorhout, Noordwijkerhout, Warmond en Sassenheim. Vol enthousiasme begonnen ze aan het maken van de pizza. In eerste instantie was het nog wel een beetje eng. Dus een pak meel werd heel voorzichtig geopend. En met zo’n mes snijden doe je ook niet elke dag. Maar na anderhalf uur kwamen de eerste pizzadampen al de gang op drijven en om zes uur precies hadden alle deelnemers hun enige, echte, eigengemaakte pizza!

Willem Vogels vertelt: “De Kinderkookclub is zes jaar geleden opgezet en is een groot succes. Kinderen in de leeftijd van 10 – 14 jaar krijgen een jaar lang, een halve (mid)dag per week, kooklessen. Iedere week maken de kinderen zelf een nieuw gerecht en ze mogen dit dan mee naar huis nemen. Per week betalen de kinderen hiervoor EUR 2,75. Het project is zeer succesvol en jongerenwerkers en stagiaires komen uit het hele land om informatie te krijgen over dit project. Tevens heeft de kookclub een boekje uitgegeven met tientallen recepten. De vierde editie is dit jaar verschenen.

Jaarlijks maken zo’n 25 tot 30 kinderen gebruik van de Kinderkookclub. Er is al een wachtlijst voor volgend jaar en het jaar erop. Vanwege de grote drukte mogen de kinderen slechts één jaar deelnemen. Uitbreiding van de capaciteiten is vooralsnog niet mogelijk, omdat de Kinderkookclub geheel een vrijwilligersproject is, waar veel tijd in wordt gestoken.”

Heeren van Voorhout gaan 1 april van start

Voorhout - Vijf versspecialisten hebben gezamenlijk een initiatief opgezet. De detailhandel van Voorhout gaat hiermee de Herenstraat weer op de kaart van de Teylinger consument zetten.

Slager John Voordouw, vishandel De Klok, bakker Ammerlaan, groenteboer Van Kesteren en Italiaans specialiteitenrestaurant Tutti-A-Tavola hebben de handen ineengeslagen. Sinds het centrum van Sassenheim flink is opgeknapt, gaan veel inwoners van Teylingen daar winkelen.

De vijf zaken hebben een originele actie opgezet, genaamd: “Heeren van Voorhout”. Vanaf 1 april aanstaande zal een actie worden opgezet voor alle klanten. Deze actie zal de consumenten verrassende financiële voordelen opleveren. Wat dit zal worden, dat houden de vijf winkeliers nog even voor zichzelf. “Wacht maar af en lees het Nieuwsblad Teylingen volgende week”, zegt John Voordouw geheimzinnig.

WoonZorgcentrum Agnes bestaat honderd jaar

Voorhout - Moeder Overste M. Emanuel was begin van de vorige eeuw zeer betrokken bij het wel en wee van de medemens. Zij zorgde ervoor dat in 1906 Huize Sint Agnes werd opgericht in Voorhout. In het tehuis werden zieken verpleegd, bejaarden verzorgd en werd onderwijs gegeven. Duizenden mensen hebben de afgelopen eeuw dankbaar gebruik kunnen maken van wat Moeder Overste Emanuel heeft opgezet.

door Joep Derksen

Het huidige gebouw van de Agnes staat alweer sinds 1974. Op 16 maart is het precies 30 jaar geleden dat zuster Jacobia de eerste nieuwe paal in de grond sloeg. En nu staat er een nieuwe verhuizing voor de deur.

Al jaren is er gepraat om de zorg- en dienstverlening nog verder te verbeteren en de LAS heeft ervoor gekozen de start van de bouw van een nieuw multifunctioneel WoonZorgcentrum te laten samenvallen met het honderdjarig bestaan. Zo’n verhuizing brengt natuurlijk onzekerheden met zich mee voor de betrokkenen, maar deze week overheerst het feestgevoel!

Feestweek Agnes, “Een week met een gouden randje”, zo staat er op het programmaboekje geschreven. In de week van 6 tot 12 maart was er elke dag wel wat te doen voor de bewoners: optredens, een reünie, recepties, kerkdiensten en een open huis. En natuurlijk: veel muziek dat oude herinneringen weer doet leven. ‘t Kleine café aan de haven, Pommetje Horlepiep en Bij ons in de Jordaan.

Hulde

Heleen Crucq vertelt enthousiast over de feestweek: “Naast alle hiervoorgenoemde activiteiten doen we ook wat extra voor onze bewoners en medewerkers. Mevrouw Bouman is onze oudste bewoner en ze heeft een cadeau van ons gekregen. Daarnaast krijgen alle bewoners van de Agnes ook een presentje. De heer Jan van de Berg is al 42 jaar bij ons medewerker van de Technische Dienst. Hij zou eigenlijk al op 1 januari met pensioen gaan, maar hij blijft speciaal wat langer werken om ervoor te zorgen dat beide nieuwe locaties volledig operationeel zijn op het technische vlak. We zijn blij dat we nog altijd gebruik kunnen maken van zijn kennis!

Na de feestavond afgelopen vrijdag voor bewoners en medewerkers, waar Cultuur Verheft een fantastische voorstelling gaf, was er zaterdag een Open Huis. In de kapel zal dan een expositieruimte te zien zijn met foto’s uit het verleden van de Agnes. Tevens worden handwerkjes en lootjes verkocht. Ook gaat de inventaris onder de hamer. De opbrengst van deze activiteiten zal volledig gebruikt worden voor het welzijn van de bewoners. We gaan nu namelijk van 1 naar 2 locaties en dat betekent dan ook dat we bijvoorbeeld twee televisies en twee open haarden nodig hebben. Maar, wees niet bezorgd: ook als de opbrengst niet hoog is, dan komen de televisies en de open haarden er ook wel, hoor!” lachte Heleen.

Ravellaan

De officiële opening van het gebouw aan de Ravellaan zal zijn op 8 april aanstaande. De bewoners zitten dan al weer twee weken in hun nieuwe kamer.

Exposities geen kunst voor Kunstpromotie Voorhout

Voorhout, 07.03.06 - Werkgroep Kunstpromotie Voorhout is opgericht in 1992. Het initiatief hiertoe is genomen door de toenmalige burgemeester van Voorhout, mevrouw De Goeij. De Volksuniversiteit Voorhout wed gevraagd om kunstexposities te organiseren. Vier vrouwen namen de uitdaging aan. Riet Lippits vertelt over haar ervaringen.

door: Joep Derksen

“De allereerste expositie was uitsluitend bedoeld voor de Voorhouters. De titel van de expositie was dan ook: “Een Blik Op Voorhout”. Werkgroep Kunstpromotie Voorhout heette op dat moment ook nog: Voorhout Creatief. Deze expositie was een doorslaand succes. Sinds de eerste expositie zijn onze activiteiten bekend geworden in de gehele regio en daarbuiten. Mensen komen van heinde en verre om bij de opening van iedere nieuwe expositie aanwezig te zijn; uit onder meer Wassenaar, Den Haag, Hillegom, Haarlem, Leiden en natuurlijk Sassenheim en Warmond.

We waren een beetje bezorgd dat de bezoekersaantallen voor de exposities in het gemeentehuis van Voorhout veel lager zouden zijn, nu de afdeling burgerzaken naar Sassenheim is verhuisd. Dit valt echter 100% mee: de belangstelling is even groot als voor de gemeentelijke fusie. Overigens staat of valt ons enthousiasme niet bij de mate van opkomst, want we organiseren alle exposities volledig op vrijwillige basis. We ontvangen namelijk geen subsidie en hebben dat ook niet nodig.

Tot nog toe hebben we alleen geëxposeerd in het gemeentehuis van Voorhout, maar wellicht gaat dat in de toekomst veranderen. We bekijken ook de mogelijkheid om in Sassenheim te exposeren, maar de ruimte in dat gemeentehuis is vrij beperkt. Daar komt bij dat de grote glazen ruiten in Voorhout zorgen voor een prachtige lichtinval, wat de kwaliteit van de exposities weer versterkt.

Expositie

De huidige expositie die – gratis – te zien is in het gemeentehuis van Voorhout kan tot 13 maart bezichtigd worden. Van 21 maart tot en met 5 mei zal er dan weer een nieuwe expositie te zien zijn; niet alleen bronzen beelden van Christine Devine-Heyda, maar ook schilderijen van Inez Köhler. Momenteel exposeren de volgende kunstenaars. Kees Ballintijn is een echte fotograaf die een bepaalde techniek gebruikt bij zeefdrukken. Dit zorgt voor heel verrassende kleureffecten. Elly Deinum exposeert haar sieraden voor de eerste keer; de reacties zijn heel positief. Anne Hulleman maakt keramische beelden. De inspiratie voor haar huidige collectie heeft ze opgedaan in Egypte. Frieda Naaborgh maakt ook zeefdrukken en zij gebruikt een mooie vlakverdeling. Bertus de Korte heeft heel verrassende kunstwerken. Hij noemt het: “verhalende kleinplastieken”. Van onderdelen van klokken en wekkers maakt hij allerlei nieuwe ontwerpen: auto’s, speeltjes en veel meer”.

Riet Lippits vertelt verder: “Bij iedere expositie werken we met andere mensen. Een paar jaar geleden hadden we zelfs een wachtlijst van 2½ jaar. Momenteel ben ik al bezig met exposities voor 2007. Kunstenaars hebben ook een langere aanlooptijd nodig; ze werken graag naar een expositie toe. Ze willen niet allerlei designs binnen een week in elkaar flansen, maar willen zorgen dat hun beste kwaliteiten tentoongesteld kunnen worden”.

Anekdote

Op de vraag wat het meest is bijgebleven haalt mevrouw Lippits herinneringen op: “Een keer hadden we een expositie van mevrouw Nso Abomo uit Kameroen. Indertijd woonde ze in Voorhout. We wilden een speciaal iemand uitnodigen om de officiële opening te doen, maar dat deed ze liever zelf. We waren erg benieuwd hoe dat zou gebeuren en we werden niet teleurgesteld. Ze kwam in typisch Kameroenese klederdracht binnen, op blote voeten en met een groot Afrikaans drumtoestel. Een kwartier lang gaf ze een roffelpresentatie van jewelste!

Ook denken mensen vaak dat we voor de gemeente werken. Ze zien ons zo vaak in het gemeentehuis, dat ze ons ook vragen gaan stellen over gemeentezaken.”

“Is het organiseren van steeds weer een nieuwe expositie niet ontzettend vermoeiend en tijdrovend?” zo was de vraag. “Oh nee, helemaal niet! In mijn leven heb ik veel verschillende dingen gedaan, onder meer een paar jaar les gegeven aan de Volksuniversiteit Voorhout. Maar na een aantal jaren begint het bij mij steeds weer te kriebelen en ben ik op zoek naar een uitdaging. De Werkgroep Kunstpromotie doe ik nu al weer 14 jaar en het is steeds weer anders. Je komt met nieuwe kunstenaars in aanraking krijgt andere bezoekers, ziet allerlei verrassende ontwerpen en geniet steeds weer”.

“Hoe bereikt u de mensen? U heeft geen website, bijvoorbeeld?” “Inderdaad, we bereiken de mensen met een persoonlijke mailing. We werken ook niet met een lidmaatschap of iets dergelijks. Mensen die zelf aangeven interesse te hebben, krijgen voor iedere nieuwe expositie weer een persoonlijke uitnodiging. Soms stelt de Werkgroep deze uitnodiging samen en soms ontwerpen de betreffende kunstenaars zelf een invitatiekaart. We nodigen iedere keer zo’n 200 – 250 personen uit, en deze lijst wordt regelmatig vernieuwd”.

Voor meer informatie over de Werkgroep “Kunstpromotie” Voorhout kunt u contact opnemen met Riet Lippits: 0252 214 165.

Emmaüsschool start actie voor tehuis in Sri Lanka

Voorhout, 07.03.06 - In het kindertehuis Swarnadama Home in Sri Lanka hebben de kinderen aan alles gebrek. Ze hebben geen speelgoed, geen boeken, weinig eten en drinken. In dit tehuis wonen meer dan honderd verstandelijk en/of lichamelijk gehandicapte kinderen. De kinderen zijn vaak door hun ouders in de steek gelaten.

door: Joep Derksen
De kinderen van de Emmaüsschool zamelen geld in om spelmateriaal, speelgoed en speelattributen aan te schaffen. Nieuwe schommels, glijbanen, een wip, spelletjes en speelgoed zullen zeker de creativiteit van de kinderen in het tehuis bevorderen. Ongetwijfeld zal dit leiden tot een verhoogde levensvreugde en mobiliteit van de weeskinderen. Een van de leerkrachten van de school, Dorien van Doeveren, gaat in de zomervakantie met haar gezin naar Sri Lanka. Al het ingezamelde geld zal worden gebruikt om al het materiaal in Sri Lanka zelf aan te schaffen. Er wordt dan een Speel-o-theek opgezet, waar kinderen hun speelgoed kunnen ophalen en weer inleveren. Daarnaast krijgt ieder weeskind zijn of haar eigen knuffel.

De actie van de Emmaüsschool is goedgekeurd door de Stichting Wilde Ganzen. Iedere ingezamelde Euro wordt door deze Stichting verdubbeld.

Aanstaande dinsdag 14 maart houdt de Emmaüsschool, Bonekruidstraat 11 in Voorhout, een open dag, waarop geïnteresseerden kunnen zien welke acties de schoolkinderen in Voorhout op hebben gezet.

Voorhout heeft de minste speelruimte voor kinderen

Voorhout, 07.03.06 - Voorhout haalde vorige week het nationale nieuws. Organisaties die zich inzetten voor het belang van kinderen, zoals Jantje Beton, Unicef en Defence for Children, hebben een onderzoek laten verrichten naar de situatie van onze jeugd. Dit onderzoek, getiteld “Kinderen in tel”, geeft een overzicht van de kindvriendelijkheid van de Nederlandse gemeenten. Van alle 467 gemeenten heeft Voorhout de minste openbare speelruimte per kind. Dit nieuws laat de inwoners en bestuurders niet onberoerd. Ouders, politici en kinderen geven hun mening.

door Joep Derksen

Het onderzoek geeft aan dat er in Voorhout per hectare speelruimte 326 kinderen zijn. Gemiddeld delen in de Nederlandse gemeenten 55(!) kinderen één hectare speelruimte. De inwoners van Voorhout zijn enigszins verbaasd dat hun dorp het zo slecht doet, maar vinden inderdaad dat er ruimte is voor verbetering.

Marleen Zwetsloot vertelt: “Bij mij in de buurt zijn niet veel speeltuinen, maar ik woon dan ook in het “oude dorp”. Mijn dochter is nu vier jaar oud en sinds ze geboren is heb ik van tijd tot tijd contact gehad met de gemeente om meer speelruimte in mijn woonomgeving te hebben. Een tijdje geleden hebben kinderen een handtekeningenactie gehouden, en daardoor is er wel wat veranderd. Er zijn twee klimrekken, een glijbaan en een schommel bijgekomen.”

Monique, moeder van schoolgaande kinderen, zegt: “Ik woon vlak bij een grote speeltuin aan het Basilicumhof, dus ik merk niet dat er in Voorhout weinig speeltuinen zijn. Ook de speeltuin bij de Distelweg vind ik leuk voor de kinderen.”

De wethouder verantwoordelijk voor speelveldjes in de gemeente Teylingen is Margo van de Fliert-Klein: “De in het onderzoek gebruikte criteria zijn redelijk apart. Ik heb bovendien gehoord dat de kachel wordt aangemaakt over de methode waarop dit onderzoek is uitgevoerd. In andere gemeenten wonen bijvoorbeeld relatief minder kinderen. Bovendien hebben ze op die veldjes speeltuig staan waar maar één kind tegelijk mee kan spelen. Kinderen in Voorhout kunnen in een speeltuin met 7 of 8 kinderen tegelijk spelen, maar we hebben geen overbevolkte speelruimte. Het is niet zo dat kinderen in de rij staan bij de veldjes om het moment af te wachten dat ze mogen spelen.

We hebben genoeg speelruimte”, aldus de wethouder, “maar er zijn speeltuinen in onze gemeente waarvan we als bestuur afvragen hoe aantrekkelijk deze zijn. Vorig jaar hebben we een enquête gehouden onder de jongeren van Voorhout. Het resultaat was dat de jongeren een natuurspeeltuin zouden willen hebben. Ze willen geen wipkippen meer, maar andere uitdagingen. De kinderen willen een ander soort toestellen. Meer met hout en meer waar kinderen aan het ravotten zijn, zoals eventueel klimtoestellen. Voorop staat natuurlijk dat deze toestellen moeten passen in de omgeving en dat ze veilig genoeg zijn. We hebben al wat geschreven over speelruimte in het coalitieakkoord, maar we gaan hier nog enkele dingen aan toevoegen.

Een nieuw aan te leggen Natuurspeeltuin heeft hopelijk gemeentelijke aantrekkingskracht, zodat kinderen uit niet alleen Voorhout, maar ook Sassenheim en Warmond er gebruik van kunnen maken. De voorbereidingen voor de aanleg van de Natuurspeeltuin zijn gestart en hopelijk staat deze er in 2007 of 2008.”

Leerlingen van groep 6 van de Emmaüsschool, wisten wel wat de gemeente het beste kan doen om speeltuinen zo leuk mogelijk te maken. Mireille en Stijn vonden dat een aantal speeltuintjes “best wel leuk” waren, maar ook dat er meer voor de oudere kinderen (10 jaar en ouder) gebouwd moet worden. Anouk en Max zouden graag een kabelbaan en een zandbak willen zien. Ad, Jesse en Greg wilden een voetbalveld met echte goals en echte netten hebben. Nadine, Martijn en Jelle willen een plek om hutten te bouwen en Kyma en Annabel vinden een ronddraaiende vloer waarop je kunt staan en zitten heel leuk. Ook zouden de kinderen graag een nieuwe schommel op het veldje bij de C1000 willen hebben. En als dan ook nog hondenpoepdepots worden geplaatst bij alle speelveldjes, dan zijn de kinderen helemaal tevreden!

Over één ding waren alle geïnterviewden het eens: het voordeel van de gemeentelijke herindeling van Teylingen is, dat Voorhout komend jaar niet meer het laagste aantal hectare speelruimte heeft: Warmond en Sassenheim krikken het gemiddelde behoorlijk op!

Fauzia's Lingerie en Beenmode sluit deuren

Voorhout, 21.02.06 - Na bijna 11 jaar stopt mevrouw van den Bos met haar zaak: Fauzia’s Lingerie en Beenmode aan de Herenstraat 79 in Voorhout.

door: Joep Derksen

“Het is tijd voor wat anders”, zo vertelt Fauzia van den Bos. “Ik heb een goede tijd gehad hier in Voorhout met heel veel fijne klanten. Er bestond echt een vertrouwensrelatie: wanneer ik de mensen een lingerie aanbeval, gingen ze af op mijn advies. Ook nadat ik aankondigde dat ik mijn zaak van de hand deed, heb ik een storm aan steunbetuigingen ontvangen; van jonge zowel als oudere klanten. Bloemen, flesjes wijn en cadeaubonnen heb ik gekregen: het is echt hartverwarmend!”

Fauzia vervolgt: “Daarnaast is het opvallend dat sinds ik de posters met het opschrift “Totale uitverkoop” heb opgehangen, er allerlei onbekende mensen bij mij in de zaak komen. Die vragen dan allemaal: “Oh, ben je failliet?” Gek word ik ervan! Na ruim tien jaar vind ik het tijd voor wat anders. Nadat ik de zaak begin maart definitief gesloten heb, ga ik eerst een paar maanden vakantie vieren en lekker de boel de boel laten. Hierna ga ik mijn oude liefde weer oppakken: werken op het gebied van communicatie en marketing”.

Op de vraag wat Fauzia van de Herenstraat als winkellocatie vond, was haar antwoord: “Naar mijn mening is het winkelbeleid van de gemeente Voorhout knudde geweest. Kijk toch zelf: Voorhout heeft toch geen winkelstraat. Als mensen echt willen winkelen, dan gaan ze naar Sassenheim, Lisse en andere omliggende dorpen. En dat is toch zo zonde, want ook Voorhout zou over prachtige winkelfaciliteiten moeten beschikken”.

Jan Thijssen: "Ik ben al 72 jaar puur natuur, en jager bovendien"

Warmond, 15.02.06 - Jan Thijssen omschrijft zichzelf als een natuurliefhebber. “Ik ben al 72 jaar puur natuur, en jager bovendien” zegt hij van zichzelf. “Ik ben geboren met een geweertje in mijn bed”. Sinds hij 59 was, zit hij in de VUT en in zijn vrije tijd vangt Jan ratten en mollen; hij kan er uren over vertellen.

door Joep Derksen

Als mensen in Warmond zeggen: “Hij heet Jan en hij is jager”, dan is er maar één persoon waar men het over kan hebben: Jan Thijssen, 23 jaar tuinman / boswachter geweest en tegenwoordig actief als rattenverdelger en mollenvanger.

Jan vertelt: “Als een boer kippen en vee heeft, heeft hij ratten. Sterker nog, als mensen die in het buitengebied wonen konijnen, kippen of eenden hebben, worden ze ook regelmatig bezocht door ratten. Dat komt door al het dierenvoer dat op de grond blijft liggen. Die mensen bellen me op als ze een rat zien en ik kom dan langs om dat beestje snel en pijnloos aan te pakken”.

Van huis uit is Jan’s grote hobby het jagen. De boeren in de omgeving laten hem en andere jagers graag over hun gronden lopen, als hij dan als tegenprestatie kan helpen met het verwijderen van mollen van hun landbouwgronden. Jan heeft 75 klemmen en hiermee vangt hij jaarlijks zo’n 100 mollen.

Gevraagd naar zijn ervaringen, haalt Jan herinneringen op: “Een boer geloofde niet dat er veel mollen op zijn terrein zouden zitten. Hij daagde me uit om een aantal mollen te vangen. Binnen drie dagen had ik ruim 50 mollen gevangen en bij deze boer op het voorerf gelegd! Die boer had ogen als theeschoteltjes!

Weet je wat het is? Als ik een rat vang, zegt iedereen: “Goed gedaan, Jan!”, maar als ik een mol vang die veel schade aan landbouwgronden toebrengt, zeggen de mensen “Oh, wat zielig!”. Ik houd van de natuur en help de natuur in stand te houden. Aan lagere scholen in Warmond geef ik biologielessen: met de kinderen trek ik de natuur in en dan gaan we waterkevers en dergelijke bekijken. Leerlingen van het Rijnlands Lyceum uit Sassenheim vertel ik alles wat ik weet over bloemen en planten.

Ik ben ook een echte vogelkenner: wanneer ik een vogel zie, weet ik de naam van het beestje. Het is heel goed dat jaarlijks de vogels geteld worden, maar dit kan het beste gebeuren in maart, want dan tel je alleen maar de zogenaamde standvogels: dat zijn de vogels die ook daadwerkelijk in Nederland blijven.

Ook over de kastanjeziekte heeft Jan een duidelijk oordeel. “Over vijf of zes jaar is er geen één Paardekastanje meer in de hele Bollenstreek. In Oegstgeest is momenteel al 100% van deze Kastanjes besmet met de schimmel die de ziekte veroorzaakt. Aangezien er nog steeds geen remedie bestaat tegen deze schimmel, zijn de kastanjes ten dode opgeschreven. De gemeentes en plantsoenendiensten hebben veel te laat actie ondernomen. Het is weer typisch een geval van het verdronken kalf en die put die daarna gedempt wordt. De laatste tijd lijkt het toch al dat er meer bomenziektes zijn. Enkele jaren geleden waarde de Iepenspinkever rond, die alle Iepen aantastte. Ik denk dat al deze bomenziekten komen door de UV-straling die de laatste jaren veel scherper is geworden. Ga maar na, vroeger kon je uren in de zon zitten zonder te verbranden en nu moet je je iedere tien minuten insmeren”.

Ook is Jan de trotse bezitter van maar liefst acht bijenvolken. “Deze beestjes doen zeer nuttig werk en mijn vrouw en ik genieten van de honing die ze aanmaken.

Wat betreft de rattenbestrijding: ik ben blij dat ik mijn steentje kan bijdragen aan Teylingen. Er lopen gele ratten rond in deze gemeente die we liever kwijt dan rijk zijn, dus als er een rat wordt gezien, bel me dan gerust op!”, zo concludeert Jan.

Als u last heeft van ratten, dan kunt u Jan Thijssen bellen: 071 301 0619.

Gerard en Cilia Bel 50 jaar samen in voor- en tegenspoed

Voorhout, 01.02.06 - Gerard en Cilia Bel-Schenk vierden als eerste echtpaar in de gemeente Teylingen hun 50-jarig huwelijk. Het waren jaren met veel geluk en liefde voor elkaar, maar ook met enkele tegenslagen.

door: Joep Derksen

Op 10 januari 1956 waaide er een woeste sneeuwstorm in Noordwijkerhout, waar Gerard en Cilia trouwden. Voor een portretfoto moest het jonge echtpaar naar fotograaf Van Kempen in Noordwijk rijden, maar dit ritje duurde vanwege de besneeuwde wegen 2½ uur! Cilia verzuchtte hierop: “Nou, Gerard, een goed begin is het halve werk!”

Cilia en Gerard hebben drie dochters en zes kleinkinderen (twee meisjes en vier jongens). Gerard heeft veertig jaar in de bollensector gewerkt als Chef Export, terwijl Cilia jarenlang in de gezinszorg actief is geweest.

Gerard vertelt: “We hebben een fijn huwelijk gehad. In het begin was het financieel moeilijk, maar daar zijn we uiteindelijk doorheen gekomen. We hebben een heel goed leven gehad”. Cilia antwoordde ad rem: “Je had dan ook een fijne huisvrouw!”

Tegenwoordig wonen Cilia en Gerard in de Agnes. Vooral Cilia heeft het hier nog wel eens moeilijk mee. “De verzorging van de Agnes is uitstekend, maar je hebt niet meer je eigen plekkie. Het verhuizen van ons eigen huis naar de Agnes viel ons zwaar en binnenkort moeten we weer verhuizen. En als we het mogen meemaken, kunnen we een paar jaar later weer terug. We zijn hier niet blij mee”.

Maar, zo concludeert Gerard: “Ik ben achteraf blij dat we samen met ons huwelijk zo ver gekomen zijn. Ondanks mijn hartproblemen en ondanks Cilia’s reuma en kunstheupen”.

Op de onvermijdelijke vraag wat nu het geheim is van een vijftigjarig huwelijk is het antwoord: “Met name de laatste vijftien jaar hebben we elkaar veel moeten helpen, maar dat is wonderbaarlijk goed gelukt. We blijven ook allebei actief op allerlei gebieden. Gerard is biljartkampioen van de Agnes en Cilia maakt zelf ansichtkaarten. Elkaar ondersteunen en loslaten wanneer nodig is, dat is waar het om gaat”.

Het echtpaar vierde zaterdag 7 januari hun jubileum met een diner voor de hele familie en vooraf een cb-tje: citroentjesbrandewijn. Op 10 januari was er een gebedsdienst in de Agnes met aansluitend koffie, gebak en een borreltje.

De Kringloopwinkel zamelt spullen in voor Oost-Europa

Sassenheim, 17.01.06 - De Kringloopwinkel, gevestigd aan de Kagerdreef 51A in Sassenheim, is 12 jaar geleden opgezet door het Pastoraal Fonds van de Gereformeerde Kerk en de Hervormde Gemeente te Sassenheim. De doelstelling van het Pastoraal Fonds is het verlenen van materiële, financiële, diaconale en pastorale hulp. In het bijzonder aan de gemeenten Tileagd in Roemenië en de gemeenten Gát, Csikos, Balazsér, Csonkapapi, Kigyós, Kisbégány en Nagybé-gány in Oekraïne. De Teylinger loopt een dagje mee.

door Joep Derksen

Op een frisse dinsdag zijn Nico Broekhuizen, Aad Breedijk, Siep Eisenga en Theo Reckman al vroeg in de weer om vele dozen met kleren in te pakken en te verschepen naar Oekraïne. Op deze dag gaan 380 dozen per vrachtwagen naar het dorp Gát. Jaarlijks vertrekken er 10 vrachtwagens met goederen met in totaal 7.000 dozen aan goederen naar Roemenië en Oekraïne.

De Kringloopwinkel is ontstaan uit de jaarlijkse rommelmarkt in ’t Soldaatje in Voorhout. Uit de opbrengsten van deze rommelmarkt werden initiatieven voor noodhulp ondersteund. De rommelmarkt was zo’n succes, dat er een speciale winkel met tweedehands (of derdehands) spullen werd geopend. Tegenwoordig is deze winkel gevestigd aan de Kagerdreef.

Alle inwoners van Teylingen kunnen hun oude kleren, meubels, speelgoed, boeken, huishoudelijke artikelen, elektra en overige spullen afleveren bij de Kringloopwinkel. Wanneer u heel veel spullen heeft, of als u minder mobiel bent, kunt u de Kringloopwinkel vragen de spullen bij u gratis af te komen halen.

Waar de Kringloopwinkel zich vooral mee bezig houdt, is het versturen van goederen naar mensen die aan alles gebrek hebben. Deze spullen worden rechtstreeks verzonden naar de eigen contactpersonen in Roemenië en Oekraïne, en dus heeft men geen last van bureaucratische problemen. Het regelen van deze goederen heeft heel wat voeten in de aarde.

Nico vertelt: “Zo’n 13 jaar geleden las ik een advertentie in de krant. Men was op zoek naar iemand die de rommelmarkt in goede banen kon leiden. Wat begon als vrijwilligerswerk is eigenlijk een fulltime baan geworden. Een baan overigens die ik met veel plezier uitvoer, samen met 170 andere vrijwilligers overigens.

De mensen die betrokken zijn bij de Kringloopwinkel voeren een breed scala aan werkzaamheden uit. We hebben chauffeurs die de goederen bij de mensen ophalen, anderen selecteren de spullen op kwaliteit en soort en weer anderen doen het “zware” werk; inpakken, stapelen en verzenden.

Er zitten veel plezierige kanten aan onze activiteiten. Het is een sociaal gebeuren, we zijn bezig voor de medemensen; dit zorgt ook voor een hoge mate van collegialiteit. Minder fijn is soms dat het werk vaak hetzelfde is: goederen inzamelen, inpakken in andere dozen en weer inladen in vrachtwagens”.

Siep: “Heel soms krijgen we wel eens negatieve opmerkingen van mensen waar we spullen komen afhalen. Deze mensen denken soms dat we alle rotzooi meenemen, en niet enkel de spullen die nodig zijn. Ook komt het voor dat men op de dag van een verhuizing ons nog even belt en vraagt of we even vijf banken en zes tafels komen afhalen. Dit kan echter niet zomaar tussen alle activiteiten door, dat moet echt ingepland worden”.

Theo: “Er zijn veel mensen die betrokken zijn bij de hulpgoederen, maar we zijn altijd op zoek naar nieuwe vrijwilligers, met name chauffeurs en sjouwers. Het is echter heel moeilijk om met personen in contact te komen die interesse hebben om zich bijvoorbeeld een uurtje per week in te zetten. Het is voor ons ook interessant om een stagiaire van een opleiding mee te laten lopen. We hebben hierover contacten gehad en alles leek geregeld, maar de betreffende stagiaire is nooit komen opdagen”.

Op de vraag hoe de Kringloopwinkel aan alle dozen komt, waarin de spullen verpakt worden, was het antwoord: “We bietsen veel; bij supermarkten, bij bedrijven en af en toe krijgen we een lading kartonnen dozen van een fabriek in Etten-Leur, Kappa Verpakkingen. Wat betreft ons restafval: tot nu toe konden we dit gratis naar het gemeentedepot brengen, maar we zijn bang dat wanneer het afvaldepot in Sassenheim wordt opgeheven, we wellicht moeten gaan betalen voor het restafval”.

Het laatste woord is aan Nico: “Wat altijd fijn is om te doen: jaarlijks bezoek ik de dorpen waar we de goederen naar toe brengen. Ik spreek met de mensen, maak foto’s en geniet van alle enthousiaste reacties die we krijgen. Uiteindelijk is dat toch waar het om gaat in het leven: je medemens helpen”.

Voor meer informatie over de Kringloopwinkel, kunt u hun website bekijken: http://www.kringloopwinkelsassenheim.nl/

Wethouder Van der Zon zegt bibliotheek gedag

Voorhout, 10.01.06 - Wethouder Leo van der Zon nam afgelopen week persoonlijk afscheid bij de bibliotheek in Sassenheim. In verband met zijn nieuwe wethouderschap heeft Leo verscheidene van zijn activiteiten neergelegd.

Jarenlang was Van der Zon voorzitter van de Raad van Toezicht van de bibliotheken in Voorhout, Sassenheim en Warmond. Deze functie kan hij echter niet meer combineren met zijn nieuwe werkzaamheden voor de gemeente. Hij nam persoonlijk afscheid van enkele van de medewerkers.

Bibliotheek Voorhout breidt uit

Voorhout, 10.01.06 - Na jarenlang praten is de kogel door de kerk: de bibliotheek in Voorhout gaat nu ook de eerste verdieping in gebruik nemen.

door: Joep Derksen

De bibliotheek van Voorhout ligt op een prima plek aan de Kerkzicht. Op de begane grond staan honderden boeken en ook is een heel computernetwerk aangelegd voor de circa 4.200 leden. De eerste verdieping is echter tot nu toe nooit gebruikt, maar dat gaat veranderen.

De gemeente Voorhout had nog een potje van circa € 80.000 liggen en dit geld, samen met een eigen bijdrage van de bibliotheek, zal worden besteed om de bibliotheek uit te breiden. De architect Ingeborg Kleijnjan zal een plan uitwerken hoe de eerste etage het beste kan worden ingericht. Er zal onder meer een lift moeten komen, zodat minder mobiele mensen ook gemakkelijk naar boven kunnen en tevens moet er een nieuw aircosysteem worden geplaatst.

De verwachting is, dat het nieuwe gedeelte in de zomer van 2006 in gebruik genomen kan worden.

Leilindes aan Loosterweg moeten worden gekapt

Voorhout, 21.12.05 - Tien jaar geleden heeft de familie Van der Drift zes Leilindes laten planten voor hun huis. Leilindes zijn bomen waarvan de takken horizontaal worden vastgebonden aan een constructie. Vijf jaar geleden is er een frame geplaatst om de gegroeide bomen perfect te kunnen ondersteunen en zo ook de verkeersveiligheid te verhogen. De gemeente Voorhout is onlangs in actie gekomen en heeft de familie Van der Drift gesommeerd de bomen en het frame weg te halen; als dit niet gebeurd zal er een dwangsom van in totaal € 12.500,- opgelegd worden.

door: Joep Derksen

Leo van der Drift verteld: “De Loosterweg is een druk bereden weg, waarover dagelijks tientallen vrachtwagens rijden. Voor ons huis geldt een 30-km zone, maar deze wordt massaal genegeerd. Nadat meerdere malen de heg voor onze woning door vrachtwagens kapot was gereden, heb ik in 1995 zes Leilindes laten plaatsen. Ze zagen er goed uit, stonden in lijn met de nabijgelegen brugleuning en boden extra bescherming voor de woning, omdat de vrachtwagens nu niet meer vlak langs de deur konden rijden.

De gemeente Voorhout informeerde ons onlangs dat er nooit een vergunning is aangevraagd voor het planten van de bomen en het plaatsen van het frame. Aangezien de gemeente verwacht dat het alsnog aanvragen van een dergelijke vergunning negatief zal worden beoordeeld, ben ik gesommeerd de bomen en het frame weg te halen. En wel voor 23 december aanstaande. Gebeurt dit niet, dan legt de gemeente een boete op van € 12.500,-“.

Op Leo’s vraag of er geen sprake is van gewoonterecht voor tien jaar oude bomen, was het antwoord van de gemeente ontkennend. “Het gewoonterecht is enkel van toepassing wanneer er geen regels zijn opgesteld voor een bepaalde situatie. In dit geval voldoen de Leilindes en het frame niet aan de Algemene Plaatselijke Verordening en de Woningwet en kan er dus geen beroep gedaan worden op het gewoonterecht”, aldus de gemeente.

De gemeente geeft in een aan de familie Van der Drift gestuurde brief aan dat de bomen en het frame het uitzicht voor het verkeer belemmeren, maar volgens Leo is dat onzin. “Het is een recht stuk weg, de bomen staan in één lijn met de hier naastgelegen brugleuning en bovendien mag het verkeer hier maar 30 km per uur rijden. Onze Leilindes worden zeer goed bijgehouden en de lage takken worden er afgehaald. Alle overige takken worden aan het frame gebonden. Mijn vrouw Ans en ik vinden dat de Loosterweg een historische weg is en dat dit vraagt om een flexibel regeltoezicht. De gemeente stelt dat er een berm moet zitten tussen de bomen en de weg, maar er kan geen sprake zijn van een berm, want de weg ligt direct aan ons grondgebied”.

Als alternatief voor het huidige frame, stelde de gemeente in haar brief voor om een 2 meter hoog gesloten hekwerk te plaatsen. Leo: “Een gesloten hekwerk van 2 meter hoogte is veel gevaarlijker voor het verkeer: dat belemmert pas het uitzicht! Of moeten we nu betonnen palen gaan neerzetten om ons terrein te beschermen?”

De mening van de gemeente is dat de regels er zijn om gehandhaafd te worden. “Er is nooit een bouwvergunning aangevraagd voor de bomen of het frame. Een vergunning zou tien jaar geleden ook niet zijn afgegeven. De bomen staan te dicht op de weg, en dat is een gevaar voor de verkeersveiligheid”.

Leo en zijn vrouw Ans vinden de gang van zaken erg vreemd. “De bomen staan al tien jaar langs de Loosterweg, het frame staat er al vijf jaar. We hebben nooit geweten dat we een bouwvergunning moesten aanvragen voor het planten van wat bomen. In de tussentijd is de Loosterweg ook nog eens grondig gerenoveerd: de weg is verbreedt richting de bomen. Nooit zijn er klachten gekomen over de bomen of het frame. En nu, zo kort voor de gemeente Voorhout ophoud te bestaan, moeten wij onze Leilindes weghalen. Typisch aan dit geval is ook dat wij bezwaar kunnen aantekenen en dat dit bezwaar uiteindelijk beoordeeld zal worden door de nieuwe gemeente Teylingen”.

Mevrouw Keizer, Voorlichter van de gemeente Voorhout: “Er is absoluut geen sprake van dat deze zaak aanhangig is gemaakt en moet worden afgesloten voor 1 januari 2006, de datum van de gemeentelijke fusie. Inspecteurs van de gemeente controleren voortdurend en hebben dit jaar het ontbreken van een bouwvergunning geconstateerd. Daarop heeft de gemeente actie ondernomen”.

De deadline is gesteld op 23.12.5, maar een bezwaar van de familie Van der Drift kan nog ingediend worden tot 17 januari 2006. De familie Van der Drift vond dit vreemd: “De bomen moeten al op 23 december weg zijn, terwijl een bezwaar nog tot drie weken later kan worden ingediend”. De gemeente antwoordde: “Deze deadline is gesteld in verband met de gevaarlijke situatie voor het verkeer, die we niet langer dan strikt noodzakelijk willen laten voortduren. De gestelde termijn is redelijk, maar volgens wettelijke regels kan de bezwaarperiode langer duren. In dit specifieke geval is hier sprake van.

De verkeersveiligheid is in het geding. Brommers rijden over de weg en kunnen tegen de bomen aanrijden. Dit is gevaarlijk. De weg is inderdaad verbreedt, maar het gebruiken van de wegverbreding als argument om de bomen te behouden is een drogredenering. De constructie mocht überhaupt niet geplaatst worden, ook niet voordat de weg verbreedt werd.

Als de familie vindt dat er sprake is van verkeersonveilige zaken voor hun woning, dan is dit een separaat onderwerp. Dit staat volledig los van het niet hebben van een bouwvergunning voor de bomen en het frame. De familie Van der Drift kan overigens wel een voorlopige voorziening aanvragen bij de kantonrechter, om te proberen het gemeentelijke bevel tot verwijderen van de Leilindes tegen te houden”.

In een eerste reactie vertellen Ans en Leo van der Drift: “Ik vind het zonde dat we op dit punt na zoveel jaren worden aangesproken op iets dat er goed uitziet, nooit klachten over gehad, nooit sprake is van verkeershinder. In hoeverre is de weg stiekem verbreed, ook ten koste van de grond. Hier in het dorp staan ook dergelijke stellages, dat is onbegrijpelijk. De gemeente moet dan ook alle andere mensen die in overtreding zijn aanpakken: dat valt onder Artikel 1 van het wetboek over gelijkheid van mensen. Of we de weg naar de Kantonrechter moeten bewandelen, is een ingewikkeld punt, deze optie moeten we bekijken.

We hebben geprobeerd om brave burgers te zijn in Voorhout en dan wordt je op de nek gezeten door de gemeente. Het is te gek om los te lopen waar de gemeente zich mee bezig houdt. Zijn de ambtenaren werk aan het zoeken om een bepaalde positie te behouden? Het hangt me mijlenver de keel uit. Je besteedt heel veel geld om het gebouw te behouden in een goede staat. Je wilt het goed houden en onderhouden, en dan komt zo’n brief van de gemeente.

De termijn waarop de gemeente werkt, is absoluut ontoereikend. We kregen een brief op 17 oktober en moesten reageren binnen 10 dagen. Vervolgens ontvingen we een brief op 2 december dat bomen al op 23 december weg moeten. Liever zouden we de bomen willen verplaatsen in plaats van te kappen, maar daar hebben we meer tijd nodig, dan de gestelde termijn van 23 december. Je kunt namelijk maar in een bepaalde periode van het jaar dergelijke Leilindes verplaatsen. We kunnen de boel wel kappen, en dan zijn we er vanaf. Maar dan blijft onze veiligheid in het geding. Wij vinden de gemeente nalatig: ze hebben nooit aandacht geschonken aan de aanleg van een eenvoudig pad. Er zijn gewoon geen voetgangerspaden. Het fietspad is ook nog steeds niet gerepareerd.

Wij hebben toch het gevoel: waarom worden wij aangepakt, en andere objecten hier in de buurt mogen gewoon blijven bestaan? Er is absoluut sprake van willekeur”, aldus Leo.

Leerlingenprotest om strenge voetbalregels

Voorhout, 14.12.05 - Basisschool De Achtbaan aan de Distelweg in Voorhout heeft de leerlingen verteld dat alleen onder bepaalde voorwaarden op het schoolplein gevoetbald mag worden. De leerlingen zijn het hier absoluut niet mee eens en hebben op ludieke wijze geprotesteerd.

door: Joep Derksen

Afgelopen donderdag gebruikten de meisjes en jongens van De Achtbaan hun speelkwartier niet om te spelen maar om een voor hen groot onrecht aan de kaart te stellen. De school heeft deze week bepaald dat de leerlingen niet meer met hun eigen ballen mogen voetballen, maar alleen met ballen die door de school zijn goedgekeurd. In de praktijk zijn dit schuimrubberen ballen die alleen door de school ter beschikking worden gesteld als er geen waterplassen op het schoolplein liggen.

De kinderen waren het hier niet mee eens en liepen met een eigengemaakt spandoek over het schoolplein. Op het spandoek stond geschreven: “Weg met de voetbalregels!” en de kinderen riepen: “Wij willen voetballen!”.

De docenten zagen het gelaten aan. De heer Ditmar, leerkracht van groep 7, zei: “Het is perfect weer vandaag, de kinderen hadden nu beter kunnen voetballen, in plaats van te gaan protesteren”.

De leerlingen gaven ook hun mening. Justin Compier vond de nieuwe voetbalregels “stom” en Wytse Lichtvoet hoopte dat dit protest ervoor zou zorgen dat de leerkrachten de maatregel zouden terugdraaien, zodat kinderen in de toekomst ieder speelkwartier kunnen voetballen.

De school vindt echter dat de regels zijn om nageleefd te worden. De voetbalregels blijven dus bestaan. De volgende dag was het weer rustig op school en de kinderen gebruikten hun speelkwartier om te voetballen.

Schoenmakerij Ben viert 10-jarig jubileum

Voorhout, 07.12.05 - Jarenlang werkte Ben Majoor bij zijn vader in de zaak. Hier ontstond ook zijn liefde voor het vak van schoenmaker. In 1995 hakte Ben de knoop door en besloot om zijn eigen zaak op te zetten. Voorhout was de perfecte locatie: hier was nog geen kwaliteitsschoenmakerij annex leerwinkel. Deze maand viert Ben met zijn vrouw Wil het tienjarige jubileum: een goed moment om even terug te kijken op de afgelopen periode.

door: Joep Derksen

Schoenmakerij Ben is een echte ouderwetse kwaliteitsschoenmakerij. Mooie, kwalitatief goede schoenen worden hier gerepareerd. Daarnaast worden tassen, portemonnees, riemen en schapenvachten schoenen verkocht. Ben en Wil hebben echt hart voor de zaak: ze praten honderduit over de winkel, de verbouwing die kort geleden is afgerond en over hun prettige omgang met de klanten.

Ben is van jongs af aan opgegroeid in de schoenenwereld. Zijn vader was 50 jaar schoenmaker. Ben heeft bij zijn vader de technieken ontwikkeld om schoenen te repareren. Zijn vader adviseerde hem om schoenverkoper te worden, omdat hier meer geld in te verdienen zou zijn. Ben vond echter het repareren van schoenen veel dankbaarder werk. “Het repareren van spullen geeft mij veel voldoening, dat is de liefde voor mijn vak”, aldus Ben.

“In mijn eigen zaak kan ik alles zelf doen. Ik geloof heilig in mijn persoonlijke manier van werken: er moet één gezicht zijn voor de klant. Dit geeft een zekerheid van kwaliteitsgarantie voor degenen die binnenkomen. Wij zijn een echte ouderwetse schoenmakerij en bieden vakmanschap met serviceverlening. Klanten zijn tegenwoordig veel kritischer en kwaliteitsgericht, maar ze waarderen ons heel erg: afgelopen week vertelde een klant hoe blij ze was dat ze twee paar herenschoenen kon laten repareren voor € 50,-, terwijl een nieuw paar herenschoenen gemakkelijk € 200,- kost”.

In november hebben Ben en Wil de zaak intern verbouwd. Samen hebben ze de tekeningen gemaakt en met hun tweeën hebben ze beslist over hoe de vernieuwde zaak eruit zou moeten zien. Het resultaat is goed zichtbaar en Wil en Ben zijn er zeer tevreden over.

Ben verteld: “Ik ben heel blij over hoe de afgelopen tien jaar zijn geweest. Ik heb de winkel uitgebouwd tot wat ik wil hebben. Ik ben zeer gelukkig met mijn fantastische vrouw en twee honden. Mijn fijne klantenkring maakt het geweldig om iedere dag voor hen te werken. Wil was ook een klant van mij en in de loop der jaren is de liefde bij ons opgebloeid. In januari zijn we getrouwd en nu runnen we de zaak samen”. Wil: “We genieten er samen van en ’s avonds zitten we vaak lekker samen thuis. Heerlijk is dat”!

Op de vraag wat de verwachtingen zijn voor de komende tien jaar, antwoordt Ben: “We zullen onze kwaliteit van werken en dienstverlening behouden. Er komt zeker geen tweede winkel, want je kunt maar op één plek tegelijk zijn. We willen daarnaast blijven bijdragen aan de goede kwaliteit van winkels die te vinden zijn in de Herenstraat”.