Dé lokale en regionale nieuwssite

Beste bezoeker, Als journalist schrijf ik over actuele zaken. Deze blog heeft al miljoenen bezoekers verwelkomd. Hier vindt u alle, ruim 26.800, gepubliceerde artikelen, verschenen in landelijke, regionale en lokale dag- en weekbladen en magazines. Veel leesplezier! Mocht u onderwerpen aan de kaak willen stellen, neemt u dan contact met mij op: info@writing4u.nl. Foto's kunnen, tegen vergoeding, besteld worden via dit emailadres.

10 februari 2007

Achtergrond Hofje van Six en diaconie

Lisse – Het Hofje van Six is opgezet door de heer Six om ervoor te zorgen dat arme mensen een dak boven hun hoofd hadden en een zak aardappelen om van te leven. Dit hofje is aan de diaconie geschonken in de 18de eeuw. Al die tijd is het onder het beheer van de diaconie gebleven en zijn de huisjes ingezet als sociale huurwoningen. Het rijtje huizen achter het hofje, dat in spiegelbeeld was opgesteld is rond 1912 verwijderd.

In de jaren negentig van de vorige eeuw heeft de charitatieve instelling zich afgevraagd: ‘Is dit ook wat we voor de toekomst voor ogen hebben?’ en het antwoord was nee. De wens was om dichter bij de diaconale oorsprong terug te keren, waarbij een of twee huisjes gebruikt zouden worden voor de echte noodopvang, zodat de bewoners dan zo spoedig mogelijk konden doorstromen naar een reguliere huurwoning. De diaconie helpt in die fase ook bij het creëren van zelfredzaamheid door te helpen met het verkrijgen van een stabiele woon-, werk- en inkomenssituatie.

Op dit moment wonen nog twee mensen in de hofjeswoningen. Ze hebben een regulier huurcontract en de diaconie zal zich hieraan houden. De bewoners worden regelmatig geïnformeerd en overleg zal ook in de toekomst gevoerd worden.

Projecten

De diaconie richt zich op internationale projecten, regionale initiatieven als ‘De Brug’ in Katwijk, maar ook zorgen ze voor de ouderen in onze samenleving. Diaken Van der Weijde vertelt hierover: ‘We bezoeken ouderen regelmatig en houden speciale dagen voor hen, waarbij via een kerkdienst, gezamenlijke maaltijd en een activiteitenprogramma een gemeenschapsgevoel wordt gecreëerd.’

Zijn collega Jan Wesseling vult aan: ‘De mensen denken vaak: ‘Zolang het maar met mij goed gaat, is alles prima’, maar wij zeggen: ‘We moeten voor elkaar zorgen en misstanden aankaarten.’ Die zorg kan zijn in materiele en geestelijke zin. We richten ons op waar de nood is: wat op ons af komt.’