‘We moeten niet stigmatiseren’

Jongerenwerker zegt Jeugdopbouwwerk Lisse vaarwel

Lisse – Na 17 jaar met heel veel plezier als jeugdopbouwwerker actief te zijn geweest, neemt Herman van den Brug afscheid. Hij wordt de nieuwe regiocoördinator Jongerenwerk in de fusiegemeente Jacobswoude & Nieuwkoop. Op 23 maart tussen 19:00 en 21:00 uur geeft hij een afscheidsfeest in Magnifiosi. Hij blijft tot het laatst toe betrokken bij de jongeren en in zijn laatste interview als jongerenwerker in Lisse spreekt hij zijn hartenwens uit: ‘Laat de gemeente, politie en andere instanties niet over de jongeren praten, maar met de jongeren.’

Door Joep Derksen
Herman’s grootste klus was het volledig opbouwen van de Magnifiosi accommodatie die volledig door brand verwoest was. ‘Samen met de fantastische inzet van vele vrijwilligers hebben we er iets heel moois van gemaakt. Magnifiosi is vervolgens een heel goed draaiende tent geweest en alles liep als een tierelier.’ Hij bagatelliseert direct zijn eigen bijdrage: ‘de jeugdopbouwwerker zorgt voor ideeën, continuïteit en grote lijnen, maar de jongeren doen uiteindelijk alle dingen zelf.’

Communicatie

Toch zijn er donkere wolken aan de horizon, zo vindt Herman. ‘Natuurlijk doet de gemeente veel goed, maar er is nog een wereld aan dingen die verbeterd kunnen worden. Zo bemoeien ze zich veel te veel met de details, terwijl ze zich eigenlijk op de regie moeten richten. Jongeren hebben lak aan mooie woorden; die horen ze al genoeg. Er moeten nog een heleboel dingen gebeuren en ideeën moeten omgezet worden in praktisch toegepast beleid. Het bestuur moet beseffen dat je met jongeren te maken hebt en als je wat wilt, moet je er ook direct mee aan de slag gaan.’

Hij gaat ook in op de actualiteit: ‘De manier waarop dat uitgaansverbod is aangepakt, was geen voorbeeld van optimale communicatie. Op de maandag besloot het college een samenscholingsverbod in te stellen. Op woensdag worden jongeren uitgenodigd en worden ze voor een voldongen feit gesteld. Ook ik was niet bij het besluit betrokken en kreeg het pas te horen op het moment dat ik in de zaal zat. Met dit soort communicatie douwen we de jongeren uit de samenleving.’

Waterbedeffect

‘Natuurlijk hebben er vernielingen plaatsgevonden en dat moet aangepakt worden, maar het gaat om de manier waarop. Beter was geweest dat de gemeente samen met politie, de jeugdopbouwwerker en de jongeren hadden gezegd: ‘Jullie krijgen nog wat tijd om de overlast te laten verdwijnen en wanneer dat niet gebeurt, stellen we een samenscholingsverbod in.’ Deze kans is er niet meer en je kunt op je vingers natellen dat die jongeren ergens anders gaan hangen. Je kunt ze wel verbannen uit een wijkgedeelte, maar dan gaan ze ergens anders heen. Dat heet het waterbedeffect; wanneer je op een punt drukt, vloeit het water naar andere plekken.’

Vol gloed gaat Herman verder: ‘Tegenwoordig wordt niet meer gecommuniceerd tussen jeugd en ouderen. Kreten worden geslaakt als ‘de jeugd van tegenwoordig’ en ‘ouderen zijn zeikerds’, maar we moeten niet stigmatiseren, want uiteindelijk krijgen we de jeugd die we verdienen. Hun gedrag pikken ze op van de oudere generaties: ons dus.’

Tolerantieniveau

‘We moeten de jeugd meer ruimte gunnen, want hun fysieke ruimte om te kunnen relaxen is al marginaal, maar ook het tolerantieniveau is erg laag. Al heel snel hebben mensen het gevoel dat er sprake is van overlast. Ik word soms treurig van het onbegrip van de mensen. Waar ik vaak oplossingen zie, zijn anderen soms niet in staat diezelfde visie te delen.’

Voor zijn opvolger, wiens naam nog niet bekend is, hoopt Herman dat de afstemming tussen gemeente, politie en het jongerenwerk verbeterd zal worden. ‘Vooral meer korter en informeler overleg, waarbij verteld wordt, wie wat doet. Dat zou een flinke verbetering zijn. De gemeente heeft de centen en de regie, wij doen de preventie en de politie zorgt voor handhaving. Als je in een vroeg stadium hierover al met elkaar praat, kun je veel meer dingen bereiken.’