“De wipkip is echt verleden tijd”

Presentatie nieuwe speelplaatsenplan

TEYLINGEN – Over het nieuwe speelplaatsenplan van wethouder Bert Homan (VVD) werden drie bijeenkomsten gehouden, verspreid over twee dagen. Voor ieder dorp werd uit de doeken gedaan hoeveel speelplaatsen verdwijnen, maar er werd geen inzage gegeven in de speelplaatsen die worden verwijderd en waar eventueel nieuwe speelplekken verschijnen.

Door Joep Derksen

In 2007 heeft de gemeente al geexperimenteerd met het aanpakken van de speelplekken, zo laat Homan weten: “We hebben rubberen tegels gelegd onder de speeltoestellen en verharde tegels daaromheen. Dit diende ter vervanging van het zand en de houtsnippers, wat in aanschaf goedkoper is, maar in onderhoud veel duurder.”

Dirk Vermeulen van het Bureau Speelruimte gaf aan op welke manier het onderzoek was uitgevoerd: “Dagelijks twintig minuten buitenspelen voorkomt overgewicht bij de kinderen, dus speelplaatsen zijn van belang. We hebben de dorpen onderverdeeld in blokken van 200 bij 200 meter, wat gelijk staat aan ongeveer 100 woningen per blok. In principe geldt de stelregel dat er in ieder blok 1 speelvoorziening moet zijn, maar dat is ook afhankelijk van het aantal kinderen dat er woont. Bij minder dan 30 kinderen verwijderd de gemeente de speelplekken, zolang in het ruimere gebied om het blok heen een alternatief is. Als er meer dan 100 jeugdigen in het blok wonen en er is geen speelplek, maar wel een geschikte locatie, dan legt de gemeente een nieuwe speelplaats aan. In zeer kinderrijke gebieden als Hoogh Teylingen in Voorhout, waarbij meer dan 200 jeugdigen per blok wonen, kunnen zelfs meer dan 1 speellocaties worden aangelegd.”

Hiervoor is voor de periode 2008 – 2011 een totaal bedrag beschikbaar van 800.000 euro; dat lijkt veel, maar is in de praktijk 8.000 euro per speelplaats. Toch hebben gemeentelijk medewerker Peter Quist, productverantwoordelijk van de speelplaatsen, en Homan er alle vertrouwen in dat alle speellocaties kunnen worden aangepakt: “De weggehaalde speeltoestellen kunnen worden opgeslagen en eventueel geruild worden op andere locaties; het is dus niet zo dat we heel veel nieuwe speeltoestellen gaan aanschaffen. Houtsnippers en zand zijn ongewenst en we willen zoveel mogelijk rubberen ondergrond hebben. We moeten 60 speelplaatsen opknappen en deels herinrichten; dat gebeurt niet kern na kern, maar gelijktijdig in alledrie de kernen, waarbij het credo geldt: ‘de speellocaties die er het ergst aan toe zijn, komen het snelst aan de beurt’.”

Witte gebieden

In Voorhout zijn op dit moment 54 openbare speelplekken, hiervan worden er negen heringericht en ook worden er negen opgeheven; twee in de oude dorpskern en zeven in Oosthout. In de zogeheten witte gebieden, waar geen speelplaatsen zijn, komen eventueel extra speellocaties. Een toehoorder wilde weten of er bij de aanpak van de speelplaatsen ook is gedacht aan de verkeersveiligheid. “U bedoelt het rijdende verkeer?”, vroeg Quist. “Nee, de parkeerplaatsen bij de Voorhof zijn direct aangrenzend aan het voetbalveld, waardoor schade aan de auto’s ontstaat.”

Een ander wilde weten wanneer de speelplaatsen worden aangepakt. Homan: “Wacht tot het late voorjaar, dan weet u wat er gaat gebeuren. Op het moment dat de speelplaats in uw omgeving aan de beurt is, worden de omwonenden persoonlijk op de hoogte gesteld en komen er ook inspraakavonden.” “Wat gebeurt er met de locaties van de opgeheven speelplekken?”, wilde een toehoorder weten. Homan: “Daar waar kan, maken we groenstroken, maar soms moeten we de straat herinrichten, bijvoorbeeld voor parkeerplaatsen.”

Na afloop van de bijeenkomst waren de circa dertig toehoorders niet ontevreden, al hadden ze graag geweten welke speelplekken zouden verdwijnen. Peter Soonius, Co van Stee en Leo Nolle lieten weten: “Wij zijn lid van het buurtcomite Dillestraat en hebben alle vertrouwen in die mensen. We hebben over het voetbalveldje in onze buurt met de wethouder gesproken en dit terrein is naar onze volle tevredenheid aangepakt. Wij hebben er alle vertrouwen in.” Marleen van der Geer en Martine de Ket, woonachtig in de Beukenrode waren iets afwachtender: “Het is een mooi verhaal, maar eerst zien en dan geloven. Het is een duidelijke visie, maar meer weet je ook niet. Laat de gemeente in ieder geval zorgen voor variatie in de speeltoestellen, want de wipkip is echt verleden tijd.”