“De natuur laat zich niet regelen”

Gesprek op het terras

KATWIJK – Op de prachtige woensdagmiddag die achter ons ligt was het goed toeven bij strandpaviljoen Westerkim. De vriendinnen Gerda en Tineke samen met haar dochter Sylvia genoten dan ook volop van de zon en een heerlijk drankje. Aan een interview voor de serie ‘Gesprek op het terras’ wilden de drie met alle plezier meewerken, onder een voorwaarde: “Als we maar niet met onze achternaam in de krant komen.” Onderwerp van gesprek deze week is de idee om een hekwerk tegen damherten langs de hele duinrand van Noordwijk te plaatsen.

Door Joep Derksen

Een korte uitleg over dit hekwerk: momenteel is er al een hekwerk langs de Amsterdamse Waterleidingduinen, dat zowel het verkeer als de agrariërs tegen damherten moet beschermen. Het college van burgemeester en wethouders van Noordwijk overweegt nu om dit hek te verlengen langs de hele duinrand tot aan het begin van de bebouwing van Noordwijk. En waar kun je beter een interview houden over Noordwijkse perikelen dan in de concurrerende badplaats Katwijk?

De dames zijn in ieder geval niet te spreken over dit hekwerk, die nu al de “Bollenmuur” wordt genoemd. Tineke neemt als eerste het woord: “De verdere aanleg van dat hekwerk is grote onzin. Die herten verplaatsen zich en af en toe krijgt er eentje een ongeluk, maar dat hoort gewoon bij de natuur. Je moet die dieren niet overbeschermen: het loopt onderhand de spuigaten uit. Als er ergens een egel loopt of wanneer ergens een bedreigd diersoortje leeft, worden hele bouwprojecten stilgelegd.”

Selectie

“En waar is het allemaal goed voor, die bescherming van de damherten? Er zijn nu al te veel van die dieren en daarom trekken ze naar Noordwijk en Zandvoort. Als ze beschermd worden door zo’n hek en er een bepaalde mate van natuurlijke selectie wegvalt, zijn er over vijf jaar veel te veel damherten en wordt er besloten om ze af te schieten. De natuur moet je niet willen regelen.” De vrouw raakt op dreef: “Meeuwen zijn ook beschermd en daar zijn er veel te veel van. Ze zijn zo tam dat ze je vis uit de handen rukken. De natuur zit zo in elkaar dat het zichzelf herstelt en je moet het als mensen niet proberen te regelen. Dat houdt dus in dat je niet ’s winters moet bijvoeren, want als je een natuurliefhebber bent, moet je de natuur haar gang laten gaan.” Ze besluit: “En wat dat hekwerk betreft: dat ziet er toch niet uit om dat midden in het landschap te plaatsen? De dood hoort bij de natuur!”

Afschieten

Gerda is het met de vorige spreekster eens. Ik vind dit plan ook helemaal niks. Laat die damherten lekker gaan en dan regelt het zich vanzelf wel. Overigens vind ik die overwegen die boven de snelwegen in de Veluwe liggen, een goede zaak. Hierbij kunnen de dieren van het ene gebied naar het andere komen en dat is OK. Maar doordat die dieren zich zo kunnen uitbreiden, worden er nu wilde zwijnen afgeschoten. Bovendien kunnen mensenlevens verloren gaan door die dieren; in de bossen lopen ze tegen je auto aan. Mijn vader had een keer met zijn Audi 100 een aanrijding met een klein reetje, maar dat zorgde voor een forse schade aan zijn auto van wel 10.000 gulden.”

Tineke nogmaals: “Weet je wat het is. Ik ben tegen stropen, maar je moet de natuur ook niet overbeschermen. Als je dat doet, komt er namelijk een toevloed aan dieren en dan moet je weer jachtvergunningen uitdelen om in de natuur in te grijpen. Natuurbescherming werkt gewoon averechts; daarom moet je ook niet reetjes bijvoeren, want als die doodgaan is er altijd wel een beest die het karkas opeet.”

Zielig

Sylvia heeft een wat andere kijk op het hekwerk tegen damherten: “Ik vind het zielig voor die dieren dat dit hek er staat. Ze moeten toch zelf mogen weten waar ze willen lopen? Dat hekwerk belemmert de damherten in hun bewegingsvrijheid en ze moeten hun instinct kunnen volgen. Dan staan ze bij het hek en zien ze wat lekkers om te eten en dan kunnen ze er niet bij.” “Daar heb je een punt”, vult Tineke aan: “Door dat hek zorg je ook voor inteelt, want dezelfde mannetjes en vrouwtjes blijven bij elkaar, dus worden ook dezelfde genen doorgegeven. Hierdoor krijg je afwijkingen, zoals herten met 3½ poot of zo. Natuurlijk willen we op het milieu letten en we kunnen wel van alles doen, maar de natuur laat zich niet regelen.”