Duivenvoorden schildert met soul
Duivenvoorden (55) schildert nu zo’n twintig jaar, dus eigenlijk is hij een laatbloeier. Dat erkent hij: ‘In de jaren voor ik begon had ik wel allemaal krabbels en schetsen en daaronder bevonden zich ook heel absurde dingen. Door die absurde tekeningen van me af te schilderen heeft het ook therapeutisch gewerkt.” Hij laat een boek zien met werken uit de jaren ’90: hij speelt hierin veel met ruimte en op ieder werk is het een drukte van belang: in elkaar kruisende ladders of wijd open staande deuren, die weer nieuwe deuren tonen.
De schilder is echter gegroeid in zijn werk: ‘Die wat abstracte stijl heb ik opzij geschoven: ik vind het lekker als de dingen herkend worden. Bij het abstracte werk van anderen zie ik geweldige technieken, maar is er geen soul. Bij het figuratief schilderen stelt het ook echt wat voor en dat is de techniek van de kunst. Pas nu snap ik hoe moeilijk het werk van Vincent van Gogh is: probeer zelf maar eens een akkerveld te schilderen zoals hij dat deed.’
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home