‘Oude wijn in een nieuw programma’

LISSE – De oppositiepartijen hadden veel kritiek op het coalitieprogramma ‘En nu doorpakken’. Een overzicht van de standpunten en meningen van de verschillende partijen op een rijtje. ‘Lisse wordt het Noordwijkerhout van de Bollenstreek’.

Fractievoorzitter Joke Vermeulen (CDA): ‘Het gepresenteerde coalitieprogramma is een echt liberaal verhaal. In het stukje “Zorg en welzijn” ben ik niet één keer de woorden “zorg voor” tegengekomen. We hopen dat D66 en Nieuw Lisse hun sociale beginselen niet laten ondersneeuwen. Het programma staat bol van goede intenties, maar we missen de onderbouwing van de financiële dekking op een aantal fronten. Je kunt wel beloven, maar het moet ook haalbaar zijn.’

Marius Nieuwenhuis, fractievoorzitter van SGP/ChristenUnie, was ook hard in zijn kritiek: ‘We hebben dit programma gelezen als een folder van een ontwikkelaar. Alles ziet er pico bello uit bij de nieuwbouwwoning, totdat het najaar wordt en de mooie tuin zijn bloemenpracht verliest. De coalitie heeft prachtige ambitieuze vooruitzichten, maar de uitvoering ervan is vaak weerbarstiger dan gewenst.’ Evenals het CDA was de SGP/ChristenUnie teleurgesteld over de geplande 12 koopzondagen. ‘Veel van de gestelde wensen lijken verder op oude wijn in een nieuw programma. De waardevolle waarden uit het verleden dreigen het te gaan afleggen ten opzichte van de menselijke normen.’

Fractievoorzitter Dolf Kistemaker (PvdA): ‘Hoe solidair met de zwakkere en kwetsbare inwoners is deze coalitie eigenlijk? Op het gebied van regionale en intergemeentelijke samenwerking dreigen we het Noordwijkerhout van de komende vier jaar te worden. Wat opvalt, is de magere financiële paragraaf en het symbolische, maar dure liberale bedankje aan haar kiezers in de vorm van een beperktere verhoging van de OZB. U gaat voor een gezond en solide financieel beleid? Waar blijkt dat dan uit?’

Fractievoorzitter Marianne Entrop (VVD) voerde het woord namens de drie coalitiepartijen: ‘Ons programma kenmerkt zich door een liberale insteek, waarbij we een beroep doen op de eigen kracht en verantwoordelijkheid van mensen. Dat betekent niet dat we geen oog hebben voor de kwetsbaren. Wat de gemeentelijke herindeling betreft zitten we niet op een eiland, maar we gaan voorlopig geen voortrekkersrol spelen. Voor de CNB-locatie zien we een multifunctioneel theater met een deels commerciële invulling, waardoor de exploitatielasten beter beheersbaar worden. Met de opname van de bioscoop biedt dit ook betere kansen voor de ontwikkeling van het Raadhuisplein.’

Ze besluit: ‘Helaas hebben wij de inkomsten van het rijk niet zelf in de hand en we zijn dus van externe factoren afhankelijk. We staan voor een lastige periode, waarin veel bezuinigd moet worden. Dat is ook de reden dat wij de ambitielat niet te hoog hebben gelegd, maar zeker ook niet te laag.’