Politiek blijft een passie voor vertrekkend burgemeester Harry Groen

NOORDWIJK – Na acht jaar burgemeesterschap komt het einde van de houdbaarheid steeds dichterbij. Burgemeester Harry Groen wil het moment voor zijn dat de mensen ‘hem zat zijn’ en dat de invulling van zijn ambt het hoogtepunt achter zich heeft liggen. ‘Je moet ervoor waken dat het sleets wordt.’

Welke vragen stel je aan een burgemeester met wie al ettelijke afscheidsinterviews verschenen zijn? Het is een dilemma voor de journalist, die toch een poging waagt. ‘Welke vraag is u nog niet gesteld, waar u graag een antwoord op wil geven?’ Groen is lang stil en denkt na terwijl hij de vingertoppen van zijn rechterhand tegen zijn voorhoofd drukt. Dan antwoordt hij: ‘Alle vragen zijn wel gesteld, zelfs over het onderwerp waar ik zou willen trouwen; op het gemeentehuis of elders.’

De burgemeester beschouwt de ontwikkeling van zijn carrière als ‘drieluik’. Na 31 jaar werkzaam geweest te zijn in de private sector, waar hij het schopte tot voorzitter van de Raad van Bestuur van de NCM, vervulde Groen het wethouderschap in Amsterdam en completeerde het geheel met het burgemeesterschap in Noordwijk. Iets mooiers dan het huidige ambt kan Groen zich nauwelijks voorstellen: ‘Een Commissaris van de Koningin staat te ver van de bevolking af en een Minister wordt elk half uur van de dag geleefd. Wel zou ik graag eens Staatssecretaris voor Defensie willen zijn; ik heb in een F-16 gevlogen en in een onderzeeboot gezeten. Nederland moet trots zijn op de krijgsmacht en daarom heeft ons land goede spullen nodig voor het verdedigen van onze democratie.’ Hij mijmert: ‘Overigens zou ik ook best een week in een tank willen zitten en rondrijden door het landschap.’

Levenslust

De burgemeester is de pensioengerechtigde leeftijd al jaren gepasseerd, maar zit nog vol levenslust. Na zijn definitieve afscheid op donderdag 30 juni, verhuist Groen terug naar Amsterdam. Waar hij dus niet achter de geraniums blijft zitten. ‘Wellicht word ik actief in de politiek in de hoofdstad. Als er mogelijkheden zijn op het bestuurlijke vlak, dan doe ik dat zeker. Het wordt geen raadslidmaatschap, maar ik zou bepaalde klussen kunnen doen. Ik wil hier niet over speculeren, maar als ik geroepen wordt, voel ik me geroepen.’

Het absolute hoogtepunt in zijn tijd in Noordwijk waren niet de NATO-top, het prinselijk huwelijk of de behandeling van het rapport ‘Recht door Zee’. Volgens Groen staat met vlag en wimpel het leggen van de laatste steen van de kustversterking bovenaan. ‘Op dat moment zat ik vol ontroering en had ik kippenvel. Wanneer je de laatste steen in een dijk legt, waarna er een pak zand overheen gaat en je weet dat je die steen nooit meer terug ziet, dan word ik bijna weer emotioneel.’

De inwoners kennen Groen als de man die bestuurlijk hield van doorpakken, maar voor de individuele persoon een luisterend oor heeft. Of het nu gaat om gescheiden vrouwen die dringend behoefte hebben aan een woonruimte of het overlijden van een echtpaar door een auto die hun voorraam binnenvloog. ‘Mijn hart breekt bij diep emotioneel lijden. Ik denk ook met veel respect terug aan de leden van de brandweer die enkele jaren geleden twee Poolse jongens van circa dertig jaar uit hun verongelukte auto haalden. Dat schokkende beeld blijft altijd bij me hangen.’

Kritisch

Na acht jaar is het voor Groen dus tijd voor iets anders: ‘Nu is het kritische moment voor een publieke functie. Je moet ophouden voordat het sleets wordt.’ U krijgt nu ongetwijfeld meer vrije tijd. Staat uw hart open voor een nieuwe liefde? ‘Mijn hart heeft altijd open gestaan voor een nieuwe liefde en in de afgelopen jaren is het hier ook van gekomen. Alleen gaat dat niemand anders aan’, lacht de burgemeester.

Tot slot kijkt Groen naar de bestuurlijke toekomst van Noordwijk: ‘Dit dorp kan zeker zelfstandig blijven, want het is één van de bruiden waar andere gemeenten mee willen dansen. Waar het gaat om een eventuele fusie met Noordwijkerhout, is het noodzakelijk dat andere paarden aan deze uitdaging gaan trekken; hiervoor zijn nieuwe bestuurlijke personen voor nodig. De nieuwe fusiegemeente zou met 42.000 inwoners uiterst overzienbaar blijven en veel meer invloed krijgen in het regionale gebeuren.’

En zou die nieuwe gemeente dan onder leiding kunnen komen van een gekozen burgemeester? ‘Ik was hier altijd een voorstander van, maar ben daarop terug gekomen. Het is belangrijk dat een onafhankelijk persoon leiding geeft aan een gemeenteraad en zorgt voor een continuïteitsfactor. Een gekozen burgemeester zou de belangrijkste persoon zijn, met zijn eigen programma en bekommeringen om zijn eigen herverkiezing. Bestuurlijke beslissingen moeten gebeuren op basis van politieke overtuiging, niet volgens het onderbuikgevoel. Wat dat betreft hebben we in Noordwijk een grote slag gemaakt, mede door het verbeteren van de ambtelijke kwaliteit en de wijze van vergaderen. Slechte dossiers leiden tot slechte discussies. De laatste jaren praat de gemeenteraad op een meer zakelijke en politieke manier en dat is een goede zaak.’