Gemeente zet mediation in

KAAG EN BRAASSEM – De gemeente gaat veel meer gebruik maken van ‘mediation’. Op die manier bekijken ambtenaren samen met de inwoner die een aanvraag heeft lopen, welke mogelijkheden er zijn binnen de wettelijke regels. Het moet leiden tot een grotere tevredenheid bij de inwoners. Burgemeester Marina van der Velde kondigde de maatregel vorige week aan.

Wie een aanvraag doet om bijvoorbeeld een huis te bouwen, of een bezwaar indient tegen een activiteit in de buurt, krijgt niet altijd gelijk. Maar soms zijn er meer mogelijkheden dan alleen ‘ja’ of ‘nee’ te zeggen tegen een inwonersverzoek. De burgemeester licht toe: ‘Als blijkt dat mensen van buiten niet helemaal goed begrijpen wat wij besloten hebben, gaan we bellen. Dan vragen we wat ze willen en of we elkaar goed begrijpen en op welke manier we dat voor elkaar kunnen krijgen.’ Dit contact kan zowel voor als na besluitvorming plaats vinden. Soms gebeurt dit door de behandelend ambtenaren, maar het komt ook voor dat een bemiddelaar (mediator) van een andere gemeente wordt ingehuurd.

Biedt zo’n mogelijkheid om de eigen standpunten naar voren te brengen niet extra voordeleen voor de  welbespraaktere mensen onder ons? Zij kunnen namelijk beter verwoorden wat ze willen, zodat de kans groter is dat ze hun zin krijgen. Van der Velde: ‘Dat moeten we meenemen. We geven aan enkele ambtenaren een cursus voor premidationvaardigheden. We trainen ze in de manier waarop je vragen moet stellen. Het mogen geen suggestieve vragen zijn, maar we nodigen de mensen juist uit om uit te leggen wat ze willen.’

Niet bij elke aanvraag wordt mediation ingezet; of dit gebeurt, bepaalt de behandelend ambtenaar of zijn/haar afdelingsmanager. Het definitieve besluit hierover wordt door de burgemeester zelf genomen. Ze stelt: ‘Ik had er behoefte aan om daar met elkaar richtlijnen over af te spreken over hoe je dit aanpakt.’ Was dit vanwege een specifieke casus of liep de afhandeling van de aanvragen tot nu toe niet goed, zodat nu deze maatregel wordt genomen? Van der Velde: ‘We hebben een mediationgeval gehad waarvan de vraag opdoemde wie van de gemeent de mediator moest zijn. Degene die werd voorsgeteld was in de ogen van degene die het betrof teveel betrokken om neutraal te kunnen zijn. Ook kan de gemeente in mediation een partij zijn en dan vind ik dat de mediator van buiten moet komen. We willen met andere gemeenten een poule vormen, dat je met elkaar mensen uitwisselt om in ieder geval de onafhankelijkheid te borgen.’ De kosten voor de mediation worden gelijk verdeeld over de gemeente en de betreffende inwoner, al kan het ook voorkomen dat de gemeente zelf al deze kosten op zich neemt.

De burgemeester vindt het een goede ontwikkelign: ‘Ik zie het als een houding naar buiten toe om als gemeente niet te strak in het pak te zitten wanneer je een beslissing neemt. Je probeert binnen de kaders tegemoet te komen aan de wens van iemand. We zoeken naar de ruimte  die we hebben; dat is klantvriendelijk en proacrtief. Voordat je naar de rechter gaat, moet je maximale inspanning hebben gepleegd om duidelijkheid te krijgen of een geval oplosbaar is.’  

Een mediation kan alleen starten als beide partijen aan mediation willen meedoen. Inwoners kunnen niet gedwongen worden om aan mediation deel te nemen; anders is de mediation namelijk gedoemd om  te mislukken.