Van ruïne naar Ridderhofstede

 

LISSE – De Stichting Vrienden van ’t Huys Dever viert dit jaar haar 50-jarig bestaan: een geschikt moment om niet alleen terug te kijken, maar ook de plannen voor de toekomst bekend te maken. Voorzitter Ignus Maes (70) behoort tot de tweede generatie van bestuurlijke vrijwilligers, die ’t gerestaureerde Huys Dever in een passende omgeving hebben gereconstrueerd.

Na het kort achter elkaar overlijden van Jan Beenakker en Han van Os werd Maes vorige maand benoemd tot voorzitter. Hij is al sinds 1963 betrokken bij de stichting en is een wandelend archief, waar het gaat om de historie van Dever. Zo vertelt hij dat het versterkte woonhuis gebouwd is in 1375 en dat de eerste bewoner ridder Reinier d’Ever was (vandaar de naam Dever). Honderden jaren bleef Dever in handen van dezelfde familie, waarna het uiteindelijk eigendom werd van een Duitse familie. In 1949 werd Dever en de gronden eromheen door onteigening van de gemeente Lisse overgenomen van deze familie Heereman van Zuydtwijck.

In die tijd was Dever al een ruïne, want door ernstige verwaarlozing waren het dak en de gewelven al in 1862 ingestort. In 1963 namen enkele Lissers, onder aanvoering van leraar en historicus A.H. Hulkenberg het initiatief om te komen tot een restauratie. Zij zorgden samen met de gemeente voor voldoende geld om ‘die holle kies in het bollenlandschap’ een dak te geven en volledig op te knappen. In de 25 jaar daarna zorgde de ‘tweede generatie’ ervoor, dat de buitenruimte door archeologisch onderzoek, een  verantwoorde en passende aanvulling werd op het kasteel. In 2003 verscheen de ophaalbrug vanaf de Deverlaan en vijf jaar later volgde de loopbrug vanaf de Voorhof. In april 2014 wordt deTuin der Zinnen in gebruik genomen. Met al deze reconstructies kan de voormalige ruïne met recht weer een Ridderhofstede genoemd worden.

Maes heeft tevens meegewerkt aan de realisatie van het Dever Bulletin waarvan dit jaar de 24 e jaargang, drie boeken over Dever: ‘Rondom Dever’, ‘Dever belicht’ en ‘Dichterbij Dever’. Hij vertelt: ‘Het is een mooie en boeiende tijd voor Dever. We zijn met zo’n 17 vrijwilligers en denken na hoe we het stokje door kunnen geven aan de volgende generatie. De komende vijf jaar zetten we ons in om het onderhoud aan te pakken. Het metselwerk op de waterlijn, het glas in lood van de ramen en het stucwerk moet gerestaureerd worden. Ook het schelpenpad , wat bankjes en enkele lantaarnpalen moeten opgeknapt worden.’ Hij lacht: ‘In 2025 bestaat Dever 750 jaar; het is aan de volgende generatie om daar nieuwe activiteiten voor op te zetten.’