Bloed, zweet en tranen

JOEP DERKSEN

LISSE – Drie oud-fractievoorzitters en gemeenteraadsleden ontvingen vorige maand een koninklijke onderscheiding. Zij mogen zichzelf voortaan Lid in de Orde van Oranje Nassau noemen. In een drieluik praten Willem Loos (VVD), Marius Nieuwenhuis (SGP/ChristenUnie) en Cees Verburg (D66) over wat dit eerbetoon voor hun betekent.

 ‘Als iemand het lintje verdient, ben jij het’. Deze reactie heeft Cees Verburg vaak gehoord, de afgelopen week. ‘Het zijn deze warme reacties, waar geen lintje tegen op kan’, zo lacht Verburg. ‘Maar ik vind het bijzonder dat waar anderen voorgedragen moeten worden, de raadsleden na drie periodes als automatisme een lintje krijgen. Iedereen die in de gemeenteraad zit, doet op z’n eigen wijze zijn best.’

Dat klopt, net zoals het ene raadslid veel actiever is voor de inwoners en veel meer ‘de straat op gaat’ tijdens zijn raadsperiodes dan het andere gemeenteraadslid. Is Verburg na twintig jaar raadslidmaatschap met ‘slechts’ de benoeming ‘Lid in de Orde van Oranje Nassau’,  in plaats van bijvoorbeeld ‘Ridder in de Orde van Oranje Nassau’ geen tekort gedaan? Verburg: ‘Ik kan de vraag begrijpen, maar door het automatisme, kan er geen uitzondering op worden gemaakt. Ik ga er niet over of ik meer had verdiend. Maar ik deel de eer met mijn vrouw en familie, die mij al die jaren gesteund hebben.’

Verburg wilde nooit het ‘bloemetje op het behang’ zijn, maar als raadslid echt het verschil maken voor de inwoners. ‘Als je écht het verschil wil maken als raadslid, dan vraagt dat heel veel tijd, energie en spanning van je. De periode 1994 – 2000 was mijn grootste teleurstelling. Dat noemde ik de CDA-maffiatijd, want  je werd geconfronteerd met het feit dat een gemeentebestuur niet altijd transparant en betrouwbaar handelde.’

Een ander spannend en inspannend dossier behelsde de perikelen met de brandweervrijwilligers, die door drie burgemeesters als leugenaars werden weggezet. Op initiatief van Verburg werd de onderste steen boven gehaald en werden de bestuurders terechtgewezen. ‘Ik ben niet gezwicht voor de bestuurlijke macht van drie burgemeesters die onze brandweermensen probeerden te vermorzelen. Dat was anderhalf jaar een moeizaam en spannend proces geweest. De belangrijkste les voor de nieuwe raadsleden is dan ook: Kijk nooit weg.’

Hij tipt ook: ‘Er is in de politiek een verschil tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Zorg  voor je feitenkennis en werk aan je debatvaardigheden. De personen waarmee je in een raad werkt, moet je heel goed kennen. De raad moet veel meer naar buiten toe en de olie in de machine zijn. Wat heb je nou ‘sa vonds bereikt als raad in een commissievergadering? Ga naar de wijken en spreek met de mensen. Zorg ervoor dat ze niet vermorzeld worden tussen de bureaucratische toestanden. Als je het verschil wil maken, kost dat bloed, zweet en tranen. Ik zet wel eens de muziek van Andre Hazes op om me daar aan te herinneren.’