Column

Visitekaartjes

Er gebeurde iets bizars tijdens de gemeenteraadvergadering van vorige week. Tussen neus en lippen door meldde voorzitter Emile Jaensch, dat alle raadsleden visitekaartjes van zichzelf hadden gekregen. Zodat ze die kaartjes dan weer aan andere mensen konden geven.

De enige, die geen visitekaartjes kreeg, was Ria Pasterkamp. Dat was niet zo raar; zij zou namelijk aan het eind van die avond afscheid nemen als raadslid. Maar wat ik wel vreemd vind, is dat de gemeente geld betaalt, zodat de raadsleden aan zelfpromotie kunnen doen. Blijkbaar is dat hard nodig en weet vrijwel geen enkele inwoner, wie die raadsleden zijn. Anders heb je toch niet die visitekaartjes nodig?!

Maar waarom zou je als raadslid moeten overgaan tot zo’n maatregel? Als je jouw werk als raadslid goed doet, dan verstop je jezelf niet iedere week in het gemeentehuis, maar ga je dag in, dag uit op pad in het dorp. Je praat met de mensen, luistert naar hen en kaart problemen en misstanden aan tijdens de raadsvergadering. Daar heb je geen visitekaartje voor nodig; als jij jouw werk goed en met passie doet, onthouden de inwoners echt wel jouw naam.

En het is natuurlijk een gotspe, dat gemeenschapsgeld besteed wordt aan het printen van naamkaartjes, gemaakt van gekapte bomen (waar papier natuurlijk vandaan komt). Overigens is het wel ironisch; in het dorp waar geen boom zijn leven veilig is, gebruiken de raadsleden de restanten van de bomen voor de eigen zelfpromotie.

Maar gedurende de vergadering bleek, dat die visitekaartjes toch wel een heel goede zaak waren. Het raadslid, dat al meer dan tien jaar zijn werk doet in het gemeentehuis, en er dus het langst van iedereen zit, is Eelke van den Ouweelen (Lokaal Oegstgeest). Maar raadslid Watze Mandema (CDA) noemde hem ‘de heer Ouweneelen’. En zelfs voorzitter en burgemeester Emile Jaensch bleek moeite te hebben met de naam, wat leidde tot de uitroep van Van den Ouweelen: ,,U verhaspelt mijn naam al een paar keer als ‘Van den Ouweneelen’ en daar maak ik bezwaar tegen.’’

Op dat moment besefte ik het, waarde columnlezer; die kaartjes zijn helemaal niet bedoeld voor de inwoners, maar voor de raads- en collegeleden zelf!