Warm welkom voor statushouders en gescheiden alleenstaanden

OEGSTGEEST – De 175 statushouders en tachtig gescheiden onderdakzoekers worden warm verwelkomd door de gemeenschap van Oegstgeest. Vrijdag 29 oktober kon iedereen een kijkje nemen in de onderkomens van deze nieuwe – en meest tijdelijke – Oegstgeestenaren. “Je kunt hier goed verstoppertje spelen!”

JOEP DERKSEN

De laatste televisies worden aangesloten en een restantje likje verf wordt nog aangebracht. De 4-G wifi is al aangesloten in het Hoefijzerpand en niets staat de komst van de statushouders in de weg. Op maandag 1 november trokken de eerste ex-vluchtelingen, die in de regio Leiden-Alphen komen te wonen, in hun tijdelijke onderkomens.

Bij de rondleiding enkele dagen eerder kregen omwonenden en andere belangstellenden een rondleiding door het COA-woongebouw van de statushouders. Het lopen door de vele gangen en bezoeken van verschillende typen slaapkamers leidde tot de grap van een aanwezige agent: “Je kunt hier goed verstoppertje spelen!” In het pand zijn verschillende soorten verblijfskamers, waar twee, drie of vier mensen in (meest) stapelbedden kunnen liggen. Voor de indeling van de kamers worden de mensen, die dezelfde taal spreken, zoveel mogelijk bij elkaar gezet. Echtparen slapen bij elkaar, maar verder worden mannen en vrouwen voor de slaapkamers strikt van elkaar gescheiden, zo laat locatiemanager Baukje van Dijk weten.

Wethouder Nieuwenhuis en burgemeester Jaensch volgden de rondleiding ook. “Dit is een verrijking voor Oegstgeest”, laat Nieuwenhuis enthousiast weten. Jaensch geeft aan, dat veel inwoners het onderdak voor de mensen in een moeilijke levensfase van harte ondersteunen. Zorgen hoort hij ook: over mogelijk brandgevaar en veiligheid. En af en toe de opmerking, dat de statushouders binnen enkele maanden een eigen huis krijgen, terwijl veel kinderen in Oegstgeest al zeven tot tien jaar moeten wachten op een eigen woning.

Hierop geeft Nieuwenhuis aan: “We hopen, dat het bouwproject Nieuw-Rhijngeest Zuid, met 800 woningen in 2022 van start gaat. Hieronder vallen 300 studentenwoningen en 25% sociale appartementen. Mensen uit de hele regio kunnen zich hiervoor inschrijven.” Komen deze sociale woningen dan niet als eerste ten goede aan de inwoners van Oegstgeest? Daar is geen sprake van. De wethouder: “We zien de markt voor woningen als een regionale woningmarkt. We gaan daar niet gelijk een hekje omheen zetten.”

De rondleiding gaat verder en Van Dijk wijst naar de ruimtes, waar de statushouders zich kunnen ontspannen of bijvoorbeeld taallessen kunnen volgen. Bezoeker Ruud Mieremet is enthousiast: “Ik ben jurist en wil best wat vrijwilligerswerk doen. Ik kan me voorstellen, dat deze mensen wel wat juridische ondersteuning kunnen gebruiken.” Bezoekster Ida Gordijn (89) heeft ooit op Endegeest gewerkt. Ze is ook enthousiast: “Het is heel fijn om te zien, dat de gebouwen opnieuw gebruikt worden. Alles ziet er mooi uit.”

Maria (ze wil haar achternaam niet noemen) woont in de buurt en komt ook om te kunnen beoordelen, hoe alles er uit ziet. “Het ziet er goed uit, maar als je kijkt hoeveel trappen er in het gebouw zijn, dan zijn deze ruimtes vooral ingericht voor de jongere statushouders. We wonen hier zelf met veel plezier en hopen, dat deze mensen hier ook met veel plezier komen wonen.”

Veel bezoekers gingen ook nog even langs bij het gebouw van Divorce Housing, waar vanaf deze week tachtig mensen komen te wonen, die afscheid hebben genomen van hun levenspartner. Ook dit pand ziet er netjes uit en de kamers kosten niet enorm veel; van enkele honderden euro’s tot 700 euro per maand. De nieuwe bewoners kunnen hier even tot rust komen en in de tussentijd op zoek naar een permanente woonplek. De tachtig mensen die hier nu onderdak hebben, zijn geluksvogels; in totaal staan er namelijk maar liefst 450 gescheiden personen op de wachtlijst om ook een kamertje te mogen bemachtigen.

Jaensch is ook lovend over deze vorm van onderkomen: “De gebouwen zijn jarenlang niet gebruikt. Veel van deze mensen komen uit Oegstgeest; ze kunnen hierdoor terugkomen en hun eigen kinderen weer naar school brengen.”