Nico Bakker viert zijn 25-jarig jubileum als jeugdwerker

'De beste beloning voor mij is een kaartje of een glimlach'

Voorhout – Een kwart eeuw alweer zet Nico Bakker (58) zich belangeloos in voor de jeugd. In 1981 was hij een van de oprichters van de Boei en nog altijd draait hij in de Spelewey wekelijks mee. Zelf staat Nico niet graag op de voorgrond, maar zijn naam is meerdere keren genoemd door zijn omgeving: “Laat de mensen maar weten hoeveel hij voor de jongeren doet en heeft gedaan!”

door Joep Derksen

In 1981 viel er voor de jeugd van 12 – 16 jaar niets te beleven. Nico, 34 jaar getrouwd en vader van twee zonen, had samen met John Langeveld het idee opgevat om de jongeren wat te doen te geven: “Het concept dat ik voor ogen had, was een combinatie van ontspanning en film, met een colatje en een stukje opvoeding erbij. Hartstikke leuk, maar iedere keer waren er weer discussies over welke film gedraaid moet worden. Ik heb maar niet meer bijgehouden hoeveel enquetes we over dit onderwerp hebben gehouden.”

In eerste instantie kon de jeugd wekelijks films bekijken, maar later zorgde Nico ook voor disco-avonden (“Nog altijd iedere vrijdagavond!”) en de mogelijkheid om te kunnen tafeltennissen, biljarten en darten. Daarnaast werden de jongeren meegenomen op excursie: naar onder meer Schiphol, de gevangenis in Scheveningen en de douane. Of er werden thema-avonden gehouden. Nico: “Meest populair was de thema-avond over LSD!” Maar ook de danslessen, waarbij de kinderen stijldansen leerden kon rekenen op grote belangstelling.

Opa

In 2001 droeg Nico zijn werk van de Boei over aan Femke van Kampen, een van de jongeren die vaak kwam: “Ze had een keer geroepen dat ze het wilde overnemen van mij en helaas voor haar heb ik dat onthouden”, lachte Nico. Hij vindt dat hij op een goed moment is weggegaan: “Ik wilde niet als een opa bij de kinderen zitten en daarbij kwam dat de jeugd steeds minder gemotiveerd was om dingen te doen. In de Spelewey had ik banken neergezet en een aantal bezoekers zat daar dan de hele avond alleen cola te drinken.”

Nico is erg blij dat Femke die taken op zich heeft genomen: “Clubs en verenigingen staan altijd te springen om vrijwilligers en ik ben blij dat mijn activiteiten worden voortgezet. De mensen die dit artikel lezen zou ik willen stimuleren om eens een keer bij een vereniging langs te gaan. Ga er een keer kijken of draai een dag of langer mee. Iedereen kan vrijwilliger zijn en je hoeft er niet voor gestudeerd te hebben!”

De afgelopen paar jaren is Nico nog steeds actief als huismeester. Hij houdt de Spelewey netjes en verzorgt de zaalhuur van het gebouw. Aan afscheid nemen denkt hij nog lang niet: “Ik ben echt een volhouder; als ik het naar mijn zin heb, dan blijf ik op een plek zitten. Wat ik doe, doe ik hoofdzakelijk voor de kinderen. Ik heb nog nooit een cent ervoor gehad en wil dat ook absoluut niet. De beste beloning voor mij is een kaartje of een glimlach. Dat maakt mij helemaal gelukkig!”