Wethouder Mesman geeft uitleg over beslissing Kanaalstraat 44

Eigenaar: 'Als het aan mij ligt, ga ik nog vandaag slopen'

Lisse – Het uit 1741 stammende pand van Kanaalstraat 44 krijgt geen monumentenstatus. PvdA-wethouder Guus Mesman lichtte woensdag 27 september in een speciale bijeenkomst de reden van dit besluit aan alle belanghebbenden toe. Gevolg van dit besluit is, dat eigenaar Frank Meijer vanaf zaterdag de sloophamer ter hand mag nemen om het historische gebouw tegen de vlakte te werpen.

Joep Derksen

De wethouder gaf in zijn mondelinge uitleg aan de betrokkenen, waaronder omwonenden, de Vereniging Oud Lisse (VOL) en de heer en mevrouw Meijer met hun advocaat, de redenen van het collegebesluit. ‘Het was een moeilijke keuze en we hebben uiterste zorgvuldigheid betracht. Of we gaan voor het bouwplan en verliezen hierdoor Kanaalstraat 44 als monument, of we geven het huis de monumentenstatus en krijgen een claim aan de broek. Deze claim zal naar verwachting enkele tonnen euro zijn en de kans dat die door een rechter wordt toegewezen is eigenlijk 100%.’

Jojobeleid

Een meerderheid van de gemeenteraad had de week ervoor al haar fiat gegeven aan het college om geen monumentenstatus te verlenen. Dat wilde niet zeggen, dat het college het besluit licht genomen heeft, aldus Mesman: ‘De VOL heeft voorgesteld om de rechter te laten beslissen over een monumentenstatus van Kanaalstraat 44 en als er dan een claim komt, kan altijd nog de handdoek in de ring worden gegooid. Wij vinden dat geen onterechte gedachte, mar de kans op de claim is groot en de claim zal torenhoog zijn. En momenteel is Lisse erg gevoelig voor claims. Bovendien komt het aanwijzen van een monumentenstatus om het vervolgens weer in te trekken na beoordeling van een rechter over als jojobeleid: dat zou ongeloofwaardig bestuur zijn. Daarom komt het pand van Kanaalstraat 44 niet op de monumentenlijst.’

Het besluit was niet met onmiddellijke ingang van kracht, informeerde Mesman de aanwezigen. Het college zou de brief pas versturen op vrijdag, zodat ‘we ruimte scheppen aan alle partijen om die stappen te nemen die nodig zijn.’ Bedoeld werd de laatste wettelijke mogelijkheid om de voorzieningenrechter te laten beoordelen om de sloop nog tegen te houden.

Reacties

Nadat het definitieve oordeel was gevallen, wat het even stil in de zaal. Wim Bosch, voorzitter van de VOL, viel met name over de uitspraak van ongeloofwaardig bestuur. ‘U bent alleen betrouwbaar naar de ontwikkelaar toe en niet naar de vele mensen die hun handtekening gezet hebben om het pand te behouden voor de toekomst.’ Mevrouw Dol, bewoonster van het belendende Hofje van Six, zei lichtelijk geëmotioneerd: ‘Dit besluit is heel vervelend. De mensen zeggen dat geld altijd wint en het blijkt dat dit inderdaad zo is. Het zou u sieren als u uw rug recht zou houden.’

Een van de toehoorders stelde Frank Meijer ook een vraag aan de eigenaar: ‘Gaat u nu naar aanleiding van de opgelopen vertraging een schadeclaim indienen bij de gemeente?’ Meijer moest daar ‘over nadenken’: ‘Ik heb wel een plan, maar ga het niet bekend maken, maar als het aan mij ligt, ga ik vandaag slopen.’ Direct na afloop van de bijeenkomst legde Meijer zijn gevoelens bloot: ‘Ik ben opgelucht dat het eindelijk zover is, want we zijn er negen maanden mee bezig geweest. Ik heb precies gedaan wat mocht, maar krijg wel de zwarte piet toegespeeld. Deze hele affaire heeft veel te lang geduurd. Wat betreft de schadeclaim aan de gemeente, wil ik eerst met mijn advocaat overleggen over de te ondernemen stappen, maar ik heb wel inkomsten gemist.’ Meijer vervolgt: ‘Ieder komt op voor zijn eigen rechten en dat respecteer ik. Maar nu ga ik met mijn zoons Maurice en Roderick het bouwplan uitvoeren.’

Mevrouw Dol was diep teleurgesteld over het besluit: ‘Het blijkt maar weer eens dat je wel kunt protesteren, maar het is allang beslist. Geld wint het altijd en daar was ik al bang voor. Meijer kan zelfs vanmiddag al beginnen met de sloop en daar zie ik hem wel voor aan. De gemeente heeft fout op fout gemaakt en het vorige college is weggeschopt, maar ze krijgen wel wachtgeld mee. Ik vind: wie fouten maakt, moet betalen, dus laten ze het wachtgeld gebruiken om de claim af te betalen.’

Wim Bosch is realistisch, maar geeft de hoop nog niet op: ‘We hopen dat er via de voorzieningenrechter in Den Haag toch nog redding mogelijk is. Het college maakt zich niet geloofwaardig met dit besluit, want ze baseren hun besluit niet op feiten, maar op kansberekeningen. Het historische hart van Lisse wordt gesloopt en het is in het algemeen belang dat dit pand behouden blijft. Het begin van het einde van het Hofje van Six is hiermee ook ingeluid.’