Dé lokale en regionale nieuwssite

Beste bezoeker, Als journalist schrijf ik over actuele zaken. Deze blog heeft al miljoenen bezoekers verwelkomd. Hier vindt u alle, ruim 26.800, gepubliceerde artikelen, verschenen in landelijke, regionale en lokale dag- en weekbladen en magazines. Veel leesplezier! Mocht u onderwerpen aan de kaak willen stellen, neemt u dan contact met mij op: info@writing4u.nl. Foto's kunnen, tegen vergoeding, besteld worden via dit emailadres.

16 juni 2009

“Op naar de toekomst”

Directeur Aon Verzekeringen vertrekt

NOORDWIJK – Maar weinig mensen hebben de moed om kort voor hun vijftigste een radicale, levensveranderende beslissing te maken. Alice Saat (49) is de uitzondering op de spreekwoordelijke regel. Ze heeft 33 jaar gewerkt bij Aon Verzekeringen, in eerste instantie bij haar vader in de zaak en sinds 1986 als directeur. In 2002 behaalde Saat de eerste plaats bij de verkiezing van Sales Verzekeringsvrouw. Dinsdag 2 juni echter zei ze de zaak vaarwel: “De wereld heeft veel voor mij gedaan. Misschien kan ik nu iets gaan doen voor de wereld.”

Door Joep Derksen

Saat: “Ik ben op mijn 16de gaan werken in het verzekeringsbedrijf van mijn vader, maar ik vroeg me af wat ik gedaan zou hebben als mijn vader niet in de verzekeringen gezeten had. Als hij putjesschepper was geweest, had ik hem bijvoorbeeld niet opgevolgd. Ik wil erachter komen wat nog meer bij mij past en niet mijn hele leven in verzekeringen zitten. Het vertrek bij Aon is een megastap: ik had als uitgangspunt dat het werk daar om de klant draaide. Werken in de verzekeringen is een mensenvak; je probeert de problemen van mensen op te lossen. Ik had het daar ontzettend naar mijn zin en als leidinggevende legde ik de lat heel hoog, maar ik wilde daar niet mijn hele leven blijven zitten.”

De directeur is dus begin deze maand radicaal gestopt, maar waar anderen hun toekomst tot in de puntjes hebben uitgestippeld, laat Saat de ontwikkelingen op zich afkomen. “Ik weet dat ik niet in de financiële dienstverlening wil blijven, maar ben er nog niet achter wat ik wel wil doen. De mensen benaderen mij nu, maar ik wil niet op gebaande paden treden.” Gevraagd naar de hoogtepunten in haar werk, valt het op dat Saat niets verteld over commerciële prestaties: “We waren in 1995 als eerste verzekeringsmakelaarskantoor ISO-gecertificeerd en we proberen goede doelen te ondersteunen. Zo hebben de medewerkers vorig jaar ruim 50.000 euro opgehaald voor Kika. Ook de feestelijke viering van ons 40-jarig bestaan in 2001 was een hoogtepunt.”

Trots

Ze vervolgt: “Toen ik begon waren we met tien man, maar ik vind het voor mezelf helemaal niet belangrijk of we nu de grootste zijn. Omzet en rendement is enkel het gevolg van wat je doet, maar de doelstelling moet zijn dat je de klant centraal stelt en een goed personeelsbeleid voert. Ik ben trots op het resultaat na die 33 jaar, maar dat was niet mijn doelstelling.”

Wanneer nam Saat het besluit om radicaal iets anders te gaan doen? “Ik besefte dat ik 49 jaar werd en zei tegen mezelf: ‘Alice, je moet voor je 50ste wegwezen’. Het leiden van een onderneming is fantastisch, maar vraagt wel een grote verantwoordelijkheid. Er zijn heel veel ontwikkelingen in de branche zoals de digitalisering in het verzekeringswezen en de almaar toenemende bureaucratie van de overheid. De kredietcrisis, die ik persoonlijk het dieptepunt vind in mijn carrière, heeft overigens helemaal niets met mijn afscheid te maken. Wel vind ik dat beursgenoteerde ondernemingen kijken naar het korte termijnbelang van de aandeelhouders. Vaak komen directieleden niet uit de branche zelf, maar kijken ze enkel naar de cijfers. Ze nemen dan beslissingen die haaks slaan op de belangen van het bedrijf.”

Kwaliteiten
Over haar eigen toekomst: “Ik heb heel erg veel tijd aan mijn bedrijf besteed. Wil ik weer 70 uur per week gaan werken of ga ik iets anders doen? Ik wil meer tijd om van het leven te kunnen genieten: nu heb ik wel bewezen dat ik een grote onderneming kan leiden, maar ik wil kijken over welke andere kwaliteiten ik beschik en ik wil die kwaliteiten verder ontwikkelen. De wereld heeft veel voor me gedaan, misschien kan ik nu iets doen voor de wereld.” Ze lacht: “Overigens ga ik zeker niet naar het buitenland, want ik heb twee fantastische kinderen en die kan ik niet missen. In eerste instantie vonden mijn kinderen het jammer dat ik stopte met mijn werk en vroegen zich af of ik wel gelukkig zou worden. “Je gaat ons toch niet de hele dag in de gaten houden?”, riepen ze uit.” Haar kinderen kunnen gerust zijn: “Nu ga ik mijn hoofd leeg maken en kijk naar de toekomst. Ik wil iets heel nieuws gaan doen.”