“Ik ga niet pleiten voor een stelselwijziging”

Een geëntameerde discussie vond plaats bij de deelsessie met Anouchka van Miltenburg. Het onderwerp behelsde “Gezondheidszorg in de wijk” en de VVD-politica deed een aantal boude uitspraken.

Van Miltenburg toonde zich een fervent voorstander van het dichter naar de wijk brengen van zorgvoorzieningen. “Zorg voor een kno-arts voor zowel moeders van kleine kinderen als ouderen, die regelmatig de wijk bezoekt. Als een wat groter onderzoek nodig is, kan de arts doorverwijzen naar een ziekenhuis dat wat verder weg ligt.” Nu al zijn er positieve ontwikkelingen bij de ziekenhuizen zelf: “Een ziekenhuis in Amsterdam heeft afspraken met de regionale ziekenhuizen. Ze geven een behandelplan mee aan de patiënt, zodat dichtbij zijn of haar huis die huisartszorg verricht kan worden. Zulke zaken dragen enorm bij aan de kwaliteit van het leven. Zaken waar je vroeger aan stierf, kunnen nu chronisch behandeld worden en dat moet krachtig ondersteund worden.”

Ze vervolgt: “Als het gaat om de vestiging van een huisartsenpost, moeten de seniorenraden zich realiseren dat dit niet een overheidstaak is, maar dat de verzekeraar er een ongelooflijk belangrijke rol in speelt. De gemeente moet het faciliteren en ondersteunen, dus richt u niet alleen op die overheid, maar vooral op de gezondheidszorg. Zorg voor goede contacten met de grotere verzekeraars in uw regio. Ook de huisartsenposten zijn me een grote doorn in het oog. Volgens de verzekeraars moet je moet eerst naar de huisarts, anders moet je de eerste hulp zelf betalen. Dan moet zo’n ziekenhuis niet veertig kilometer verderop zijn.”

Onrustig

De heer van de Schot merkte op: “Je ziet een 24-uursmaatschappij ontstaan waarbij mannen en vrouwen meewerken in de maatschappij. De huisartsenposten zullen steeds meer ‘s avonds geconsulteerd worden en overdag steeds minder.” Van Miltenburg beaamde dat deze ontwikkeling gaande was. De heer Hartog uit Amersfoort liet weten: “We zijn bezig met het inrichten van zogenaamde woonservicegebieden. Ik word onrustig als wordt gezegd dat we de huisartsenposten aan de verzekeringsmaatschappij moeten overlaten. Dat zijn veel te commerciële instellingen. We hebben een goed beleid nodig.”

Miltenburg kon geen goed nieuws melden: “Een stelselwijziging gaat de komende twintig jaar niet gebeuren. De rijksoverheid heeft hier een stap terug gedaan en de minister van volksgezondheid is verantwoordelijk voor de toegankelijkheid en kwaliteit van gezondheidszorg. Maar als regelgeving iets belemmerd om wat te laten ontstaan, dan ligt daar een taak voor de overheid. Ik ga niet pleiten voor een stelselwijziging. Ik ben net aan het bijkomen van dit nieuwe stelsel.

Toehoorder Wil Maas: “Ik geloof in kleinschaligheid en dat je idealistisch mag zijn. Dat proberen we in onze kern te kunnen doen, om de gezondheid te kunnen bevorderen.” Miltenburg: ik ben ook een individualist en geloof in kleinschaligheid, maar ook in keuzevrijheid. Je moet uitkijken dat je je niet teveel focust op het algemene belang en dat je dan het individuele belang uit het oog verliest. In Utrecht is een aantal zorgorganisaties gefuseerd en daarna zijn ze meer kleinschaliger gaan werken in de wijken. Dat werkt goed. Kwaliteit en toegankelijkheid moet geborgen worden. Ik ben ervan overtuigd dat de AWBZ, een volksverzekering, z’n langste tijd heeft gehad. Ook het CIZ moeten ze afschaffen. Het echte probleem is niet het indiceren, maar het weigeren van die organisatie om de informatie te delen en met de gemeenten te praten. Het CIZ is een in zichzelf gekeerde organisatie die niet met de mensen bezig is, maar alleen met de eigen organisatie.”

Zeurpieten

Henk Potman betwijfelde of de landelijke politiek het beste met de senioren voorhad. “Die politici zeggen: ‘Ouderen zijn zeurpieten en je kunt ze hartstochtelijk aan de kant schuiven.” Miltenburg: “Dat ben ik niet met u eens. Sinds 1994, na de verkiezingsnederlaag van het CDA, is er geen partij die geen rekening houdt met de ouderen. Maar één uniform ouderenbeleid wordt niet geformuleerd, want de ouderen zijn net zo divers als de samenleving. Er zijn kwetsbare mensen, niet alleen kwetsbare ouderen.”

Gonnie De Vries liet weten dat er in Hoorn 337 mensen uitgevallen zijn na een indicatie en van hen konden slechts twee mensen overstappen naar de Stichting MEE. Miltenburg: Dat is een drama en het is wanhopig slecht verlopen. MEE leek een goede organisatie, maar ze waren helemaal niet bekend met de doelgroep. Het is slecht verlopen, er zijn veel fouten gemaakt. Het CIZ heeft ongelooflijk de kaken dichtgehouden. De gemeenten hadden geen idee en nu hebben ze waarschijnlijk geen geld om deze problematiek op te lossen.”

Op de vraag wat de politica vindt van de rol van het consultatiebureau voor de ouderen, antwoord ze: “Ik zie vanuit de preventie grote voordelen in het consultatiebureaufunctie. De huisartsen hebben eindelijk door dat de wachtkamers vooral vol zitten met ouderen die ook op een andere manier bediend kunnen worden. Dus een plek om even de bloeddruk te laten meten en te leren over hoe ze gezond ouder kunnen zijn. Maar ook zijn er slechte voorbeelden dat organisaties mensen de zorg in willen trekken voor meer subsidies. Mensen moeten niet overgeleverd worden aan allerlei professionals; die maken de mensen alleen maar zieker.